Με μεγάλη θλίψη το τελευταίο «αντίο» στον πολυαγαπημένο μας Παύλο Ρούφα
Πέμπτη 20 Φλεβάρη 2025

Μέσα σε κλίμα μεγάλης θλίψης και συγκίνησης είπαμε χτες το τελευταίο «αντίο» στον πολυαγαπημένο μας Παύλο Ρούφα, που «έφυγε» πρόωρα και ξαφνικά από τη ζωή.

Στη πολιτική κηδεία στο Γ' Νεκροταφείο παρευρέθηκαν σύντροφοι και φίλοι του, ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τα μέλη της ΚΕ Περικλής Κουρμούλης και Νίκος Ρεμπάπης και ο Αντώνης Ραλλάτος, μέλος της ΚΕΟΕ.

Εκ μέρους της ΚΟΒ «Ριζοσπάστη» - «902.gr», ο Ανδρέας Θερμός σημείωσε:

«Η ΚΟΒ "Ριζοσπάστη" - "902.gr", οι σύντροφοι και εργαζόμενοι στο πόρταλ "902.gr", με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε σήμερα τον Παύλο Ρούφα, που "έφυγε" από τη ζωή. Εκφράζουμε στους συγγενείς και στους οικείους του θερμά συλλυπητήρια για την απώλειά του.

Ο Παύλος υπήρξε συνεπής και ακούραστος συνοδοιπόρος του ΚΚΕ, υπηρετώντας το Κόμμα με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια, ενώ εργάστηκε στον ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό "902", καθώς και στο πόρταλ "902.gr". Εκτός από τη δημοσιογραφία, ασχολήθηκε επίσης με το ντοκιμαντέρ και συμμετείχε σε παραγωγές της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο "Παυλίτος", όπως τον λέγαμε χαϊδευτικά, χρησιμοποιώντας το δικό του παράδειγμα έδινε δύναμη και κουράγιο σε όλους σε δύσκολες στιγμές. Συνάδελφος, σύντροφος, φίλος ο Παύλος. Πάντα πρόθυμος να συνδράμει όπου και όταν χρειαζόταν. Από την πρώτη στιγμή που εντάχθηκε στον "902" "κούμπωσε" με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις, ξεχωρίζοντας για το ήθος, την ευαισθησία, τις γνώσεις και το χιούμορ του. Συχνά αναφερόταν στο πόσο σημαντική υπήρξε στη ζωή του και στην προσωπικότητά του η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η εργασία του στον "902", πόσο τον βοήθησε στο να εξελιχθεί θετικά και δημιουργικά.


Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, ασχολήθηκε με την ποίηση και αποτύπωσε με τους στίχους του "το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας, που ξεπροβάλλει ως διέξοδο από τη σημερινή κοινωνία, που δημιουργεί πολέμους και πνίγει τα παιδιά της", όπως έγραφε το προλογικό σημείωμα της "Σύγχρονης Εποχής" στην ποιητική συλλογή "Οταν σε σκέφτομαι, ο κόσμος τρίζει", που εκδόθηκε πρόσφατα και ήταν αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τον θάνατο του Β. Ι. Λένιν. Εκδοση που του έδωσε απερίγραπτη χαρά, καθώς αισθανόταν υπερήφανος που συνδράμει το Κόμμα και από αυτό το μετερίζι.

Αποχαιρετάμε τον Παύλο με θλίψη, υπερηφάνεια και σεβασμό και δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε αταλάντευτα στον δύσκολο αλλά όμορφο δρόμο της δημοσιογραφίας που έχει ως προμετωπίδα και αρχή το ταξικό κριτήριο, την αναγκαιότητα να έρθουν στο προσκήνιο οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου και οι ανάγκες τους.

Παύλο, μην ανησυχείς, συνεχίζουμε αταλάντευτα σε αυτόν τον δρόμο που συναντηθήκαμε και συμπορευτήκαμε μαζί σου».