«Ο καθένας διαδηλώνει την Παρασκευή για ό,τι του καπνίσει», έλεγε χτες απαξιωτικά ένα από τα γνωστά κυβερνητικά παπαγαλάκια, αναμασώντας τα περί «αποσταθεροποίησης». «Περιέργως πώς», το νέο αυτό ...ποίημα ταυτίζεται με όσα λένε στο «ημίφως» διάφοροι «αντισυστημικοί» του συστήματος ή μηχανισμοί, περί «καπελώματος από τα σωματεία» και ότι «κατεβαίνουμε στον δρόμο μόνο για τα θύματα και τους γονείς τους». Οπως από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος, όλοι αυτοί έπεσαν πάνω στον λαό για να του πουν ότι «δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών» και για διαδηλώσεις, αλλά για βουβό πένθος, έτσι και τώρα του υποδεικνύουν να διαδηλώσει για ό,τι θέλει... αρκεί να μένει «στην κορυφή του παγόβουνου» και να αφήνει στο απυρόβλητο το ίδιο το «παγόβουνο», το καπιταλιστικό κέρδος, τις κυβερνήσεις, το κράτος και τους θεσμούς που το υπηρετούν και που προετοιμάζουν παντού νέα εγκλήματα. Για όλα αυτά και μαζί για την απαίτηση να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί «αυτουργοί», κυβερνήσεις και κόμματα που υλοποίησαν την ίδια εγκληματική πολιτική και στον σιδηρόδρομο για τα κέρδη του κεφαλαίου, απεργούμε και διαδηλώνουμε την Παρασκευή σε όλη τη χώρα. Μόνο έτσι, με έναν τέτοιο προσανατολισμό, με ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να ριχτεί «άπλετο φως». Γι' αυτό έχει πέσει πάνω του η συμπαιγνία της πραγματικής συγκάλυψης, προσπαθώντας μάταια να το φέρει στα μέτρα των σχεδιασμών της...