Πολιτική που στόχος του είναι να συνεχιστεί απρόσκοπτα, εξ ου και χτύπησε την «καμπάνα» που από κοινού βαράνε όλα τα δεκανίκια του συστήματος, δηλαδή τον «κίνδυνο» το έγκλημα των Τεμπών και οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού να «διαταράξουν» τη «σταθερότητα» του συστήματος και την «εμπιστοσύνη» στους σάπιους αστικούς θεσμούς. Συνεχίζοντας δε μια προσπάθεια που ξεκίνησε με τη δημοσιοποίηση του έτσι κι αλλιώς ελλιπούς πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, να το διαβάσει όπως τον συμφέρει, επέμεινε ότι τάχα επιβεβαιώνει πως στα Τέμπη «συγκρούστηκαν οι ανθρώπινες αστοχίες με τα διαχρονικά κενά του κράτους».

Χωρίς δράμι ντροπής, ονόμασε ως ...μοναδικά λάθη της κυβέρνησής του ότι «δεν προχώρησε έγκαιρα τον εκσυγχρονισμό των τρένων», «δεν πείσαμε ότι η ανάταξη των τρένων είναι πρώτη μας προτεραιότητα» και «δεν εξηγήσαμε ότι έχουν γίνει πολλά από τότε». Τραγικός ήταν και στο σημείο όπου, προσπαθώντας να πείσει για την ευστάθεια των λεγομένων του, έδειξε μια εικόνα από μια αίθουσα τηλεδιοίκησης - που στο μεταξύ και οι ίδιοι ομολογούν ότι δεν λειτουργεί.

Περαιτέρω, σε μεγάλο μέρος της ομιλίας του προσπάθησε να εκφοβίσει τον λαό, νουθετώντας τον ως προς τη διογκούμενη δυσπιστία του ότι με αυτή «δεν ροκανίζεται μόνο η εκλεγμένη εξουσία, αλλά η ίδια η σταθερότητα και η ομαλή πορεία της χώρας». «Θα είναι ολέθριο σε ένα περιβάλλον αστάθειας να διαταραχθεί η πορεία της χώρας», επέμεινε, όταν η μόνη σταθερά για τους εργαζόμενους είναι οι καθηλωμένοι μισθοί, η ακρίβεια, η υποβαθμισμένη Υγεία και Παιδεία και η γενικευμένη ανασφάλεια στην ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που και ο ίδιος σπεύδει να υπηρετήσει ρίχνοντας με την κυβέρνησή του κι άλλο λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης, από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή. Αλλωστε, έχοντας το μυαλό του στη σημερινή έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για τις πολεμικές δαπάνες, πανηγύρισε ότι επιβεβαιώνονται οι απόψεις της κυβέρνησης για «να ξοδέψουμε περισσότερα για την άμυνα και την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία».

Τέλος, αφού ανακοίνωσε τα επόμενα βήματα εμπορευματοποίησης του σιδηρόδρομου η οποία οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών (ανάθεση σε ξένο οργανισμό της «βοήθειας» στον ΟΣΕ για τη συντήρηση και αναβάθμιση του δικτύου), ισχυρίστηκε ότι ο λαός ζητά από την κυβέρνηση «να μετατρέψουμε την τραγωδία σε εφαλτήριο για να γίνουμε καλύτεροι. Οπως έγινε στο Μάτι»... Πώς εννοεί το «καλύτεροι»; Αντί να προχωρήσει π.χ. στην κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ενός νόμου που προκαλεί το κοινό αίσθημα, με την ασυλία των υπουργών που παρανομούν, είδε ευκαιρία να επιταχύνει αντιδραστικές αλλαγές, ανακοινώνοντας ότι «στο πλαίσιο της επερχόμενης συνταγματικής αναθεώρησης η ΝΔ θα εισηγηθεί να κατοχυρωθεί θεσμικά και συνταγματικά η αξιολόγηση στο Δημόσιο», ανοίγοντας δρόμο για άρση της μονιμότητας.

Να καταγραφεί επίσης ότι αργότερα, σχολιάζοντας τον χρόνο κατάθεσης της πρότασης δυσπιστίας, στο μέσο της χθεσινής διαδικασίας, έψεξε τους καταθέτοντες επειδή του στέρησαν τη ...δυνατότητα της δευτερολογίας και απάντησης στα ζητήματα που του έθεσαν προηγουμένως, δείγμα ότι δεν θα δυσκολευόταν να τους αντιμετωπίσει, εφόσον την ίδια πολιτική πιστεύουν και εφαρμόζουν, του ευρωμονόδρομου, του κεφαλαίου και των «απελευθερώσεων». Για τους ίδιους λόγους χαρακτήρισε την ίδια την πρόταση δυσπιστίας καλοδεχούμενη, προεξοφλώντας ότι το βράδυ της Παρασκευής «θα επαναβεβαιωθεί το αυτονόητο», με «αρραγή» - όπως είπε - την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ να «περιβάλλει την κυβέρνηση με την εμπιστοσύνη της». Στο πλαίσιο δε αναδιατάξεων στο αστικό σκηνικό εν μέσω κούρσας για το τιμόνι της διαχείρισης, μίλησε για «ετερόκλητη συμμαχία» του ΠΑΣΟΚ με τα προερχόμενα από τον ΣΥΡΙΖΑ κόμματα και μορφώματα. Τη βλέπει αυτή ως «πρόκριμα μελλοντικών κυβερνητικών συνεργασιών», σε μια «συμμαχία του μηδενισμού χωρίς απολύτως καμία πρόταση», όπως την παρουσίασε, προσπαθώντας να δείξει σε ξένα και ντόπια κέντρα ότι ο ίδιος και το κόμμα του παραμένουν η μόνη αξιόπιστη λύση διαχείρισης για το σύστημα.