Οι συνθέσεις της Κατράκη, με τις στιβαρές ραδινές μορφές και τη δωρική λιτότητά τους, μεταφέρουν έναν ρηξικέλευθο στοχασμό πάνω στον ιστορικό χρόνο, την ανθρώπινη κατάσταση και τη μαρτυρία του σώματος ως φορέα συλλογικής μνήμης και συνείδησης. Οι μορφές της, απογυμνωμένες από περιγραφικές ή διακοσμητικές λεπτομέρειες, αποκτούν αρχέτυπη υπόσταση. H πέτρα - ψαμμίτης λίθος - χαράσσεται με στιβαρές, πλατιές χειρονομίες, με σκοπό να μεταφέρει στο βαμβακερό χαρτί μορφές που παλινδρομούν ανάμεσα στη γλυπτική και τη ζωγραφική. Δεν αναλώνεται σε ρητορικούς εξωραϊσμούς, αντίθετα προβάλλει σώματα τραχιά, κατακερματισμένα, που υπερβαίνουν το ατομικό για να εγγραφούν στη συλλογική μνήμη.
Το ανθρώπινο σώμα, κυρίως στα έργα της ύστερης περιόδου, αποκτά ιδιαίτερο πολιτικό βάρος. Στην περίφημη σειρά συνθέσεων «Κατάσταση», το ακρωτηριασμένο σώμα συνδιαλέγεται με το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, σε μια σχηματική διαμεσολάβηση της βίας και του εγκλεισμού. Οι μορφές, παγιδευμένες σε έναν ασφυκτικό χώρο, διαρρηγνύουν το βλέμμα του θεατή, ανατρέποντας την κρατική ρητορική της «εξυγίανσης» που επέβαλε η δικτατορία των συνταγματαρχών.
Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11.00-20.00, Τετάρτη, Σάββατο: 11.00-16.00, Κυριακή, Δευτέρα: κλειστά.
Είσοδος: Ελεύθερη