Κάτι ανάμεσα σε ευχολόγιο, άλλοθι και «ξόρκι» για όσα έρχονται στη ...θωρακισμένη οικονομία ήταν οι αντιδράσεις της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων στην ανακοίνωση των αμερικανικών δασμών. Πρώτος και καλύτερος ο πρωθυπουργός, έσπευσε να δηλώσει ότι «όλοι θα βγουν χαμένοι από την αποδόμηση του ελεύθερου εμπορίου». Σαν να λέμε δηλαδή, δύο ψέματα σε ένα. Γιατί δασμοί, περιορισμοί και οικονομικές κυρώσεις υπήρχαν πάντα στον καπιταλισμό - ως η άλλη όψη της «ενιαίας αγοράς» - στο έδαφος ανταγωνισμών που τώρα οξύνονται ανάμεσα σε μονοπώλια, κράτη και ιμπεριαλιστικά κέντρα, σπάζοντας παλιότερους συμβιβασμούς γύρω από τους όρους του παγκόσμιου εμπορίου. Ούτε βγαίνουν «όλοι» χαμένοι από τους εμπορικούς - οικονομικούς πολέμους. Γιατί όπως και στους «κανονικούς», που είναι προέκτασή τους, και στο στρατόπεδο των «νικητών» και σε αυτό των «ηττημένων» «ο απλός λαός πεθαίνει το ίδιο», όπως έγραφε ο Μπρεχτ. Εξ ου και η κυβέρνηση και τα άλλα συστημικά κόμματα έχουν ξεκινήσει από τώρα την «προετοιμασία εδάφους» για νέες βαριές θυσίες του λαού, με ένταση της εκμετάλλευσης, εκτόξευση των τιμών των εμπορευμάτων και μια σειρά άλλες συνέπειες που θα φορτωθούν στις πλάτες του, την ώρα που το κεφάλαιο θα θησαυρίζει πάλι από τις «ευκαιρίες» που γεννούν οι αναταραχές. Ο λαός να μη δεχτεί να πληρώσει για τους ανταγωνισμούς των ομίλων. Στην αντεπίθεση απέναντι στο κεφάλαιο, στο κράτος, στα κόμματα και τις συμμαχίες του βρίσκεται η δική του διέξοδος.