Την εκδήλωση άνοιξε η Μαριάννα Μοίρα, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Λακωνίας του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΚΟΒ Σπάρτης του Κόμματος, ενώ η παρουσίαση του βιβλίου έγινε από τον Τριαντάφυλλο Ζάβαλη, επίσης μέλος της ΤΕ Λακωνίας.

Ο Τρ. Ζάβαλης αναφέρθηκε επιγραμματικά στο περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο η συγγραφέας, γεννημένη το 1932 στο Γύθειο, ξεκινά καταγράφοντας την καθημερινότητα στα χωριά του Ταϋγέτου και του Πάρνωνα κατά τα χρόνια της ΕΑΜικής Αντίστασης. Εξιστορεί έπειτα τις εμπειρίες της από τη δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ακολουθώντας στα βουνά τον πατέρα της, Μήτσο Κοττή, στέλεχος του ΚΚΕ στη Λακωνία. Ακολουθούν η σύλληψή της το 1947 στην περιοχή των Σουστιάνων, η απόπειρα δολοφονίας της στη Σπάρτη, η καταδίκη της σε ισόβια δεσμά από το Εκτακτο Στρατοδικείο Τρίπολης και η μετέπειτα έκτιση της ποινής στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ, του Αυλώνα, των ανηλίκων στη Κηφισιά μέχρι τις φυλακές της Ακροναυπλίας, όπου και αποφυλακίζεται στο τέλος του Σεπτέμβρη του 1951. Το βιβλίο τελειώνει με τα πρώτα βήματα της ελεύθερης ζωής της και τον αδιάκοπο αγώνα της κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ μέχρι και σήμερα.

Στην παρουσίαση υπογραμμίστηκε η συνεπής, συνεχής και ακατάβλητη αγωνιστική στάση που επέδειξε η συντρόφισσα Αθηνά όλα αυτά τα χρόνια, παρά τις αντιξοότητες και τις δραματικές συνθήκες που έζησε. Τονίστηκε η προσήλωσή της στον σκοπό της οικοδόμησης μιας ανώτερης κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση, καθώς και η διαλεκτική σύνδεση της αγωνιστικής δράσης και της μαρξιστικής γνώσης μέσα στο Κόμμα, στοιχείων που διαμόρφωσαν ένα ανήλικο κορίτσι 15 χρονών σε πρωτοπόρα γυναίκα κομμουνίστρια. «Η αδιάκοπη προσφορά της συντρόφισσας Αθηνάς αποτελεί παράδειγμα για όλους μας σήμερα, σε έναν κόσμο που κλυδωνίζεται από τους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς σχεδιασμούς για το ξαναμοίρασμά του, προκειμένου το Κόμμα μας να επιτελέσει τον πρωτοπόρο ρόλο του για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού», επισημάνθηκε.

Από την πλευρά της η Αθηνά Κοττή - Λάτση είπε: «Εγώ δεν γράφω Ιστορία, ούτε κάνω έρευνα. Καταγράφω απλά τις δικές μου εμπειρίες, τη δική μου ζωή, μια και είχα την τύχη να βρεθώ μετά από την Αντίσταση στη δημιουργία και στη δράση του ΔΣΕ, αυτήν τη φορά στον Πάρνωνα. Ηταν για μένα μεγάλη εμπειρία και σταθμός στη ζωή μου, που παρά τα χρόνια που πέρασαν παραμένει φωτεινός φάρος στη μνήμη και στην ψυχή μου. Επρεπε να ζήσει κανείς εκείνες τις συγκλονιστικές στιγμές από κοντά για να γνωρίσει τι θα πει ηρωισμός, αυταπάρνηση, λεβεντιά στη μάχη με τον θάνατο. Να ανακαλύψει τη δύναμη και την αντοχή της ψυχής των μαχητών και των μαχητριών στη φωτιά της άνισης μάχης. Νιώθω περήφανη που έζησα εκείνες τις ηρωικές μέρες στον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που αποτέλεσε και αποτελεί μέχρι σήμερα κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα».

Ανέφερε ότι ένιωσε χρέος της απέναντι στις εγγονές της και σε όλη τη νεολαία να γράψει το βιβλίο με τα προσωπικά της βιώματα, καθώς τα σχολικά βιβλία σκόπιμα αποκρύπτουν αυτές τις ηρωικές, βαμμένες με αίμα σελίδες της Ιστορίας της Αντίστασης και της εποποιίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Η εκδήλωση έκλεισε με μουσικοαφηγηματικό αφιέρωμα, που περιλάμβανε απαγγελία ποιημάτων, αφήγηση αποσπασμάτων του βιβλίου, προβολή φωτογραφιών της εποχής - μεταξύ τους και φωτογραφιών μελών της οικογένειας Κοττή και της οικογένειας Λάτση - και τραγούδια από την Βιολέτα Καρούτσου, ενώ έπαιξαν οι μουσικοί Βασίλης Γκεοργκίεφ, Γιώργης Κόκκορης και Νίκος Κόκκορης.