Καθώς η Ευρώπη «επανεξοπλίζεται» και αναλαμβάνει το μεγαλύτερο βάρος της στρατιωτικοποίησης της Ουκρανίας και της πολεμικής προετοιμασίας για μια γενικευμένη ιμπεριαλιστική σύγκρουση, η δε Μόσχα επιμένει ότι θα εκπληρώσει τους στρατηγικούς στόχους της στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ συζητούν με ΕΕ και Βρετανία για την εξέλιξη του πολέμου με τη Ρωσία.

Την Πέμπτη ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μ. Ρούμπιο και ο ειδικός απεσταλμένος του Λευκού Οίκου για τη Μέση Ανατολή Στιβ Γουίτκοφ - που συναντήθηκε πρόσφατα με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν - ταξίδεψαν στο Παρίσι για συνομιλίες γύρω από την Ουκρανία, καθώς και την «αποτροπή μιας σύγκρουσης» στο Ιράν.

Με φόντο τις μέχρι στιγμής άκαρπες διαπραγματεύσεις ΗΠΑ - Ρωσίας για μια γενικευμένη κατάπαυση του πυρός, Ρούμπιο και Γουίτκοφ είχαν προγραμματισμένες συναντήσεις με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμ. Μακρόν, τον Γάλλο ΥΠΕΞ Ζαν - Νοέλ Μπαρό και με Βρετανούς και Γερμανούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του Βρετανού ΥΠΕΞ Ντ. Λάμι.

Στο Παρίσι βρέθηκαν επίσης οι Ουκρανοί υπουργοί Αμυνας Ρ. Ουμέροφ και Εξωτερικών Αντρ. Σίμπιχα, καθώς και ο Αντρ. Γέρμακ, σύμβουλος του Ουκρανού Προέδρου.

Κράτη της ΕΕ και της Ευρώπης κάνουν βήματα για να αντικαταστήσουν τις ΗΠΑ στη στρατιωτική στήριξη της Ουκρανίας, και είναι χαρακτηριστικό ότι στην προηγούμενη σύνοδο της «Ομάδας Επαφής για την Αμυνα της Ουκρανίας» - όχι πια υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, αλλά της Βρετανίας και της Γερμανίας - υπήρξαν δεσμεύσεις για εξοπλισμούς αξίας άνω των 21 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Ινστιτούτου του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία (IFW), από τον Φλεβάρη του 2022 η Ευρώπη έχει διατηρήσει σταθερά την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξή της προς το Κίεβο, η οποία ανέρχεται τώρα σε συνολικά 138 δισ. ευρώ.

Η Ευρώπη έχει διαθέσει τώρα 23 δισ. ευρώ περισσότερα από τις ΗΠΑ σε οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία και έχει σχεδόν «ισοφαρίσει» τη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ, που ανέρχεται περίπου σε 65 δισ. ευρώ, συμπληρώνει το Ινστιτούτο.

Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση Ρώσων στρατιωτικών αναλυτών και «δεξαμενών σκέψης», που σε συνέντευξη στην «Izvestia» τονίζουν ότι η Μόσχα «δεν πρέπει να υποτιμήσει την ικανότητα της ΕΕ για ενοποίηση»: «Το αν η ΕΕ είναι σε θέση να γίνει ο πρωταρχικός στρατιωτικός χορηγός της Ουκρανίας είναι δευτερεύον ζήτημα. Το κύριο είναι ότι σε πολιτικό επίπεδο τα κράτη - μέλη της ΕΕ έχουν ενωθεί και επιβεβαίωσαν, κατά τη διάρκεια πολυάριθμων συναντήσεων και διαβουλεύσεων, την προθυμία τους να παρέχουν στρατιωτικοτεχνική και οικονομική υποστήριξη στο καθεστώς Zελένσκι τα επόμενα χρόνια, με βάση τις ικανότητες των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών».

Στην πραγματικότητα, αντιθέσεις μεταξύ άλλων για τους όρους εμπλοκής στη σύγκρουση παραμένουν στο εσωτερικό της ΕΕ, όχι μόνο με τις διαφοροποιήσεις και τους «αστερίσκους» κρατών όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, αλλά και στο εσωτερικό της ίδιας της «συμμαχίας των προθύμων». Αυτό που επισημαίνεται ωστόσο είναι ότι αποτυπώνονται η συνολικότερη «προσαρμογή» της ΕΕ στην πολεμική προπαρασκευή και η στροφή της στην πολεμική οικονομία.

Κατά την άποψη των Ρώσων αναλυτών, οι κολοσσοί της πολεμικής βιομηχανίας της Ευρώπης είναι επί του παρόντος σε θέση να παράγουν όλους τους τύπους σύγχρονων όπλων, εκτός από μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς. Θεωρούν επίσης ότι η ΕΕ θα μπορούσε πράγματι να παραδώσει τα 2 εκατ. πυρομαχικά που έχει υποσχεθεί στην Ουκρανία για το 2025.

Ενδεικτικά, ο γερμανικός κολοσσός πολεμικής βιομηχανίας «Rheinmetall» επεκτείνει την ικανότητα παραγωγής πυρομαχικών στο υπό κατασκευή εργοστάσιο στην Ουκρανία, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2026.

«Το αρχικό σχέδιο ήταν να παράγουμε 150.000 μονάδες πυρομαχικών ετησίως, αλλά θα τις αυξήσουμε σημαντικά», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Αρμιν Πάπεργκερ στην εφημερίδα «Handelsblatt».

Ο ίδιος είπε ακόμα πως «ο αμυντικός προϋπολογισμός στην Ευρώπη θα μπορούσε να αυξηθεί ακόμα και σε 1 τρισ. ευρώ έως το 2030», παρότι δεν διευκρίνισε αν αναφερόταν στον τακτικό στρατιωτικό προϋπολογισμό ή στην πρωτοβουλία «ReArm Europe», την οποία ανακοίνωσε πρόσφατα η Κομισιόν, με 800 δισ. ευρώ για στρατιωτικές δαπάνες.

«Οι στρατηγικοί στόχοι της Ρωσίας μετά το τέλος της σύγκρουσης παραμένουν οι ίδιοι», τόνισε από την πλευρά του ο διευθυντής της ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών (SVR) Σ. Ναρίσκιν, «υπενθυμίζοντας» τη θέση της Μόσχας, εν μέσω διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ αλλά και διαβουλεύσεων από τη «δυτική» «συμμαχία των προθύμων» για παρουσία ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία μετά από μια ενδεχόμενη εκεχειρία ή συμφωνία.

«Οι όροι μιας ειρηνευτικής συμφωνίας θα πρέπει να παρέχουν, φυσικά, ένα μη πυρηνικό, ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας, αποστρατιωτικοποίηση - αποναζιστικοποίηση του ουκρανικού κράτους» και «αναγνώριση της κυριαρχίας στα σημερινά εδαφικά σύνορα της Ρωσίας», δηλαδή στην Κριμαία και στις 4 ουκρανικές περιφέρειες που το μεγαλύτερο μέρος τους ελέγχεται από τις ρωσικές δυνάμεις (Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια, Χερσώνα).

Για την αποστρατιωτικοποίηση η Ρωσία είχε απαιτήσει από την Ουκρανία, στο προσχέδιο συμφωνίας του Πρωτοκόλλου της Κωνσταντινούπολης τον Απρίλη του 2022, να συρρικνώσει τον στρατό της σε 85.000 στρατιώτες, κάτω από 15.000 άτομα στην Εθνική Φρουρά και λιγότερα από 1.400 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα. Ο ουκρανικός στρατός πριν το 2022 διέθετε 196.600 εν ενεργεία στρατιώτες, 60.000 μέλη της Εθνικής Φρουράς και πάνω από 3.000 τανκς και τεθωρακισμένα οχήματα. Στη διάρκεια του πολέμου, ωστόσο, έχει ενισχυθεί από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τεράστιες ποσότητες όπλων, ενώ με συνεχείς μειώσεις του ορίου ηλικίας στρατολόγησης επιχειρείται να αυξηθεί το μέγεθός του, παρά τις πολύ μεγάλες απώλειές του στα πεδία των μαχών.