Στις 30 Ιούνη 2002 συμπληρώνονται 40 μέρες από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή, αλλά όχι από την καρδιά και το νου μας ο ΦΑΝΗΣ Κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ.

Το μνημόσυνό του θα γίνει στις 10.000 π.μ. στον Ι. Ναό Αγίου Κωνσταντίνου Πειραιά.

Ο Φάνης Κωνσταντινίδης ήταν πρώτα από όλα ένας αταλάντευτος κομμουνιστής που πίστεψε και πάλεψε, μαζί με τη γλυκιά και άξια σύντροφο της ζωής του, Νίνα Κωνσταντινίδη, το γένος Ν. Σαββόπουλου - μητέρα και γιαγιά μας, που «έφυγε» πριν από δυόμισι χρόνια - για μια πατρίδα με πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη και ουσιαστική ελευθερία, με απώτερο όραμα το σοσιαλισμό.

Ως δικηγόρος ποινικολόγος υπερασπίστηκε με ρητορική δεινότητα και με σθένος, αγωνιστές που διώκονταν για τις ιδέες τους στα πέτρινα χρόνια του Εμφυλίου.

Ως αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης διώχτηκε επανειλημμένα τόσο κατά την περίοδο του Εμφυλίου, όσο και κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας.

Ως πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Πειραιά ήρθε σε σύγκρουση με το τότε πολιτικοοικονομικό κατεστημένο.

Ως λογοτέχνης, τέλος, διακρίθηκε για την ευαισθησία και τη μοναδικότητα του αφηγηματικού του λόγου.

Τιμώντας τη μνήμη του τρυφερού αυτού ανθρώπου, του ανυποχώρητου αγωνιστή με το σπινθηροβόλο βλέμμα και τη μεγάλη θέληση, του πολυαγαπημένου μας πατέρα και παππού, εμείς τα παιδιά του Νίκος και Μαρία και τα εγγόνια του Μαρίνα και Νικόλαος, σε εκπλήρωση ρητής επιθυμίας του, καταθέτουμε στην εφημερίδα που κράτησε πιστά ως το τέλος της ζωής του, το «Ριζοσπάστη», όπως και στο Κόμμα που τον συνέγειρε όλα αυτά τα χρόνια, το ΚΚΕ, 500 ευρώ, μαζί με την υπόσχεση ότι δε θα αφήσουμε, ποτέ, να πέσει κάτω η σημαία που «κρατούσε» όσο ζούσε, παλεύοντας συλλογικά, με τους συντρόφους του.

* * *

Με τον ΒΑΣΙΛΗ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟ, ο οποίος «έφυγε» πρόσφατα, είχαμε διαφωνήσει πολλές φορές για τα πολιτικά, αλλά δε θα ξεχάσω που, σαν τον Βολταίρο, έλεγε και αυτός: «Διαφωνώ με σένα, αλλά θα υπερασπιστώ με τη ζωή μου το δικαίωμά σου να διαφωνείς». Με αυτή τη σημαντική φράση του Γάλλoυ φιλόσοφου διατύπωσε ο Βασίλης τη δική του φιλοσοφία.

Πιστός στις ιδέες του, παρ' όλες τις κακουχίες που πέρασε στις εξορίες, με το ανοιχτό μυαλό του δεχόταν να συζητήσει τις αντίθετες απόψεις χωρίς εμπάθεια, χωρίς έπαρση, χωρίς προκατάληψη. Η ευγενική φύση του δεν τον εμπόδιζε να υποστηρίξει τις απόψεις του με τόλμη, καμιά φορά με τραχύτητα, αλλά πάντα με ευπρέπεια και λογική επιχειρηματολογία.

Ηταν ιπποτικός αγωνιστής που δε δίσταζε να βάλει τις ιδέες του σε πράξη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Προτίμησε τις διώξεις του, παρά να έρθει σε αντίθεση με τη συνείδησή του. Η διαφορά του από τον Δον Κιχώτη ήταν πως πολέμησε τους ανεμόμυλους ξέροντας από πριν ότι δεν πρόκειται να τους νικήσει. Εκεί ήταν και το μεγαλείο του!

Μπορεί η φυσική ζωή σου Βασίλη, να είχε ένα τέλος, όμως ποτέ δεν άφησες να πεθάνουν οι ιδέες σου. Ολες οι ταλαιπωρίες και τα βάσανα που υπέστης για τις ιδέες σου, δε θά 'θελες ποτέ να τα είχες υποστεί, αν σου έλεγαν πως θα γινόσουν πλούσιος.

Ανεξάρτητα από την παράταξη, οι τίμιοι άνθρωποι θα σε θυμούνται πάντα.

Καλό σου ταξίδι Βασίλη

Κωνσταντίνος Παπανδρέου από τις Φαρές Πατρών.