Πολλά και διάφορα λέγονται για την κυοφορούμενη, την περίοδο αυτή, φορολογική μεταρρύθμιση από την κυβέρνηση, αλλά τα σίγουρα είναι τα παρακάτω:

Πρώτον, θα μειωθεί η φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, πάντα, χάριν της... ανάπτυξης και του ανταγωνισμού.

Δεύτερον, θα παραμείνει - αν δεν ενισχυθεί παραπέρα - η σημερινή, πολύ άσχημη αναλογία άμεσων και έμμεσων φόρων.

Τρίτον, θα αυξηθούν τα συνολικά φορολογικά έσοδα του κράτους, καθ' ότι τα κρατικά ταμεία είναι άδεια και οι ανάγκες πολλές, πολύ περισσότερο μπροστά στην Ολυμπιάδα του 2004.

Κι ενώ, τα προαναφερόμενα και μόνον προεξοφλούν με σιγουριά τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της προετοιμαζόμενης φορολογικής μεταρρύθμισης, διάφοροι υπουργοί και κυβερνητικοί παράγοντες -μαζί με τους παρατρεχάμενούς τους - έχουν βαλθεί να μας πείσουν, σώνει και καλά, ότι τούτη τη φορά, το νέο φορολογικό σύστημα θα είναι κοινωνικά δίκαιο. Προφανώς, δεν καταλαβαίνουν, ότι όσο περισσότερο επιχειρούν να κάνουν το μαύρο άσπρο, τόσο περισσότερο αποκαλύπτονται οι πραγματικές τους επιδιώξεις και σχέδια.