Εντονη και συστηματική είναι, τον τελευταίο καιρό, η επιχείρηση νομιμοποίησης του «τρομονόμου» στην κοινωνική συνείδηση, με αφορμή την υπόθεση της «17 Ν». Για παράδειγμα, γράφει σχετικά στο χτεσινό «Βήμα» ο Ι. Κ. Πρετεντέρης: «Η πρόσφατη αντιτρομοκρατική νομοθεσία, για παράδειγμα, απέδωσε ήδη εντυπωσιακά αποτελέσματα. Γιατί και από ποιους συνεχίζει να αμφισβητείται η σκοπιμότητα, η δημοκρατικότητα ή η ηθική της; Προς τι η δωρεάν ευαισθησία και η τζάμπα επαγρύπνηση; Ποιος, άραγε, μας απειλεί; Ο Κουφοντίνας ή ο Διώτης;».

Ας δώσουμε, λοιπόν, μια απάντηση στον αρθρογράφο. Πρώτον: Κανένα, από τα μέχρι σήμερα, επίσημα και γνωστά αποτελέσματα της υπόθεσης «17 Ν» δεν οφείλεται στον «τρομονόμο». Εκτός και αν ο αρθρογράφος αποδίδει στην ... ευεργετική του επίδραση την έκρηξη της βόμβας στα χέρια του Σ. Ξηρού... Δεύτερον: Οι αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές πολιτικές και νόμοι των κυβερνώντων συνοδεύονταν πάντοτε από τις ...καλύτερες των προθέσεων και ντύνονταν τη φορεσιά της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, της δημοκρατίας, κλπ., κλπ. Ο Ν. 509 έγινε για τους κατασκόπους, αλλά τους κομμουνιστές έστελνε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο απεργοκτόνος Ν. 330 προστάτευε, δήθεν, το δικαίωμα στην εργασία. Η, δήθεν, βελτίωση των λαϊκών εισοδημάτων είναι ο στόχος των πολιτικών και των αντίστοιχων νόμων της ελεύθερης αγοράς, της ανταγωνιστικότητας, των νέων εργασιακών σχέσεων, κλπ., κλπ. Η δε σύμπραξη της χώρας μας στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας έγινε για την υπεράσπιση της ...ειρήνης και των ...ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά τα λίγα, για να μην ξεχνιόμαστε...