«ΥΠΟΘΕΣΗ 17Ν»
Αναπάντητα ερωτήματα με σημασία
Κυριακή 1 Σεπτέμβρη 2002

Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή που άνοιξε η υπόθεση της «17Ν», οργανώθηκε μια συστηματική προπαγάνδα, που εμπεριείχε έναν επιθετικό αλλά ταυτόχρονα αγχώδη από την κυβερνητική κυρίως σκοπιά τόνο, και ας φαινόταν διθυραμβική σε σχέση με την «εξάρθρωση της τρομοκρατίας» στην Ελλάδα. Φαινόταν σαν να έπρεπε η κυβέρνηση να πείσει ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα «έκανε καλά τη δουλιά της», αλλά, ταυτόχρονα, φαινόταν ότι μέσα απ' αυτή την «καλή δουλιά» υπήρχαν ζητήματα που έπρεπε να συγκαλυφτούν. Ποιούς έπρεπε να πείσει και για ποιο πράγμα και τι να συγκαλυφτεί;

Τόσο το κατεστημένο στην Ελλάδα, όσο, κυρίως, οι Αμερικανοί και οι εγγλέζοι ήταν πεισμένοι για την εντός Ελλάδας κυβερνητική «αντιτρομοκρατική εκστρατεία», και μάλιστα προσέφεραν τη δική τους συνδρομή σ' αυτήν, αφού η CIA, το FBI και η Ιντέλιτζενς Σέρβις αλωνίζουν μέσα στον κρατικό μηχανισμό συνεργαζόμενες με τις ντόπιες κατασταλτικές υπηρεσίες, και όχι μόνον. Ισως είναι λεπτομέρεια, αλλά με σημασία το ερώτημα που και εδώ προκύπτει, «ποιοι έχουν το "πάνω χέρι" στην υπόθεση αυτή;».

Αλλά υπάρχει ένα ακόμη ουσιαστικό ζήτημα: Ετσι κι αλλιώς η επιθετική προπαγάνδα πασχίζει να πείσει το λαό για την αναγκαιότητα, όχι της «εξάρθρωσης της τρομοκρατίας» (αυτό αν γίνεται πραγματικά ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση από τους απλούς ανθρώπους του μόχθου;), αλλά των μεθόδων, των πρακτικών της δήθεν καταπολέμησής της. Που δεν είναι άλλες από τη συνεχή ένταση της κρατικής τρομοκρατίας, με όλους τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, το αντιδραστικό νομικό πλαίσιο, την καλλιέργεια συνείδησης χαφιεδισμού και την αναγκαιότητα επιβολής της για την «ασφάλεια της κοινωνίας», που «ενισχύει τη δημοκρατία».

Αυτή η επιθετική προπαγάνδα είναι και άκρως επικίνδυνη. Γιατί εστίασε σ' αυτό που πραγματικά θα επιθυμούσαν διακαώς να εξαρθρώσουν: Το λαϊκό κίνημα, την ηγεσία του. Γι' αυτό την ταυτίζουν με την «τρομοκρατία», σε συνδυασμό με τη συγκάλυψη των πραγματικών εμπνευστών της «τρομοκρατίας», που είναι οι μυστικές υπηρεσίες των ιμπεριαλιστών, οι οποίες στήνουν ή χρησιμοποιούν μηχανισμούς σαν τη «17Ν». Αλλά και γιατί επιδιώκουν να γίνει αποδεκτή η κρατική τρομοκρατία ως στοιχείο δημοκρατίας. Της δημοκρατίας που τσακίζει το δικαίωμα της απεργίας, το δικαίωμα του λαϊκού κινήματος να οργανώνει την αντίστασή του, τις διεκδικήσεις του και να επιλέγει μαζικά εκείνες τις μορφές πάλης που μπορούν σε κάθε δεδομένη στιγμή να ασκήσουν τη μεγαλύτερη δυνατή πίεση. Της δημοκρατίας της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, που τσακίζει τα εθνικοαπελευθερωτικά και κοινωνικοαπελευθερωτικά κινήματα.

Από την πρώτη στιγμή που άνοιξε αυτή η υπόθεση δημιουργήθηκαν μια σειρά από ερωτήματα, τα οποία συνεχίζουν να παραμένουν αναπάντητα.

Πώς γινόταν όλ' αυτά τα χρόνια οι διωκτικές αρχές στην Ελλάδα όλο «να ακουμπάνε» τη «17Ν» αλλά «να τους ξεφεύγει», ενώ τώρα την «εξαρθρώνουν» με κάθε ευκολία; Ποιοι είχαν στήσει «δίχτυ προστασίας» της;

Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι επί 27 χρόνια, οι υπηρεσίες των ΗΠΑ (και όχι μόνο) δεν μπορούσαν να ξέρουν ποιοι και γιατί εκτέλεσαν εν ψυχρώ πρωτοκλασάτα στελέχη της CIA στην Ελλάδα;

Πώς μπορούσε ο μηχανισμός της «17Ν» να γνωρίζει λεπτομερώς τις κινήσεις τέτοιων ανθρώπων, όπως ο Γουέλς (σταθμάρχης της CIA ήταν), χωρίς να έχει σχέση με ανθρώπους μηχανισμών του στενού του περιβάλλοντος; Η παρουσία του Γουέλς στην Ελλάδα έγινε γνωστή μόλις ένα μήνα πριν τη δολοφονία του, στις 25 Νοέμβρη 1975 (δολοφονήθηκε στις 23 Δεκέμβρη 1975). Οι δολοφόνοι γνώριζαν βεβαίως και το δρομολόγιό του τη μέρα της δολοφονίας (ήταν σε πάρτι του Αμερικανού πρέσβη), αλλά και την ακριβή αναχώρησή του. Πώς γνώριζαν λοιπόν τέτοιες λεπτομέρειες; Ποιοι τους έδιναν ακριβείς, έγκυρες και υψίστης ασφαλείας πληροφορίες, και μάλιστα τόσο γρήγορα;

Στην προκήρυξή της για τη δολοφονία του Σόντερς, η «17Ν» αναφέρει ότι λίγες μέρες πριν τη δολοφονία βρισκόταν στη Σιέρα Λεόνε. Πώς το γνώριζε; Επίσης έχει δημοσιευτεί σε εφημερίδες ότι οι δολοφόνοι του γνώριζαν, όχι μόνον ότι θα έρθει στην πρεσβεία της Βρετανίας στην Αθήνα, αλλά και γιατί θα έρθει, πριν ο ίδιος εγκατασταθεί στην Αθήνα. Και βεβαίως, έχει γίνει γνωστό από τα ΜΜΕ ότι ο Σόντερς καμιά δουλιά δεν είχε με τον πόλεμο στα Βαλκάνια, αλλά διαπραγματευόταν πωλήσεις βρετανικών πολεμικών εξοπλισμών. Δουλιά που μετά τη δολοφονία του λένε ότι δεν ευοδώθηκε. Είναι δυνατόν μηχανισμός σαν τη «17Ν» να γνωρίζει τέτοιες πληροφορίες, επίσης υψίστης ασφαλείας, χωρίς σχέση με μηχανισμούς και ξένες μυστικές υπηρεσίες;

Είναι ακόμη απορίας άξιο πώς μηχανισμός σαν τη «17Ν» γνώριζε ότι ο Τούρκος διπλωμάτης Σιπαχίογλου είχε ειδοποιήσει την προηγούμενη μέρα της δολοφονίας του πως δε χρειαζόταν προστασία.

Και ακόμη, είναι δυνατόν να εκρήγνυται βόμβα στα χέρια ενός μέλους της «17Ν» και οι υπόλοιποι, που παρέμεναν ασύλληπτοι για 27 χρόνια ως «καλοί συνωμότες», να περιμένουν τη σύλληψή τους στις παραλίες ή στα σπίτια τους και να μην παίρνουν κανένα μέτρο προφύλαξης; Αυτοί που τόσα χρόνια «τα κατάφερναν τόσο καλά» ώστε ούτε οι διωκτικές αρχές, αλλά ούτε η CIA και το FBI να μην μπορούν να τους ανακαλύψουν;

Θα μπορούσαν να διατυπωθούν πλήθος ανάλογων ερωτημάτων, αλλά αυτά αρκούν για να διαπιστωθεί ότι αφού γνώριζαν πληροφορίες υψίστης ασφαλείας, αυτό παραπέμπει ευθέως σε ξένες υπηρεσίες ιμπεριαλιστικών κρατών, μια και μόνον αυτές θα μπορούσαν να τις γνωρίζουν. Και που φαίνεται ότι έχουν και το «πάνω χέρι» στην υπόθεση «εξάρθρωση τρομοκρατίας» στην Ελλάδα, αλλά κάνουν τα πάντα, μαζί με τους ελληνικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς, μ' όλους όσοι και από τις ελληνικές αρχές έχουν αναλάβει ρόλο στην «εξάρθρωση», για να μη βρεθεί η άκρη στα νήματα σύνδεσής τους με τη «17Ν». Και εδώ μέγιστη συμβολή έχουν και τα αστικά ΜΜΕ.

Βεβαίως, τελευταία, ένα μέρος της κυρίαρχης προπαγάνδας κάνει λόγο για σχέσεις της «17Ν» με την ΕΥΠ, ορισμένοι μάλιστα μιλούν και για σχέσεις με υπουργείο Εξωτερικών, λέγοντας ότι η «17Ν» είχε διεισδύσει στον κρατικό μηχανισμό. Θέλουν μ' αυτή την εκδοχή να θολώσουν τα νερά ως προς αυτό που πραγματικά ισχύει, δηλαδή τη χρησιμοποίησή της ή και το στήσιμό της από ξένες μυστικές υπηρεσίες που δρουν στη χώρα μας, είτε η CIA είναι αυτή, είτε η Μοσάντ, είτε άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών, αλλά και από την ντόπια ΕΥΠ. Αλλωστε, τα πλοκάμια των υπηρεσιών διαπλέκονται. Ετσι κι αλλιώς η «υπόθεση Κουφοντίνα» ως πράκτορα της ΕΥΠ, αν και επισήμως είχε διαψευστεί, κανείς πλέον δεν την αμφισβητεί. Πολύ περισσότερο που εμπλέκουν στην υπόθεση και άλλον πράκτορα της ΕΥΠ, απόστρατο αξιωματικό. Αλλά είναι δυνατόν αυτή η ομάδα, που παρουσιάζεται ως η επιχειρησιακή μαζί με τον φερόμενο ως αρχηγό, η οποία «εξαρθρώθηκε» με τέτοια ευκολία (απομυθοποίηση το λένε), να είχε τέτοιες ικανότητες διείσδυσης στον κρατικό μηχανισμό; Και αν ναι, είναι τόσο ανίκανη η CIA και το FBI, που αλωνίζουν στον κρατικό μηχανισμό, και να μη «το πήραν χαμπάρι»; `Η μήπως επειδή ισχύει το εντελώς αντίθετο, ότι δηλαδή είναι δικός τους μηχανισμός, δεν ήθελαν να «το πάρουν χαμπάρι»;

Προκύπτει ένα επίσης ζήτημα, το οποίο, μετά βεβαίως απ' όλο τον ορυμαγδό περί σχέσεων της «17Ν» με το μαρξισμό-λενινισμό, γίνεται ακόμη πιο επίκαιρο: Πού αποσκοπούσε η κυβερνητική τοποθέτηση, λίγες μέρες μετά τις «θεαματικές και διαφανείς μέσω τηλεοράσεων ενέργειες» ανεύρεσης των στοιχείων που τεκμηρίωναν την «εξάρθρωση της "17Ν"», ότι πρόκειται για μια ομάδα ανθρώπων του κοινού ποινικού εγκλήματος; Για να μη σπιλωθούν τάχα οι αγωνιστικές παραδόσεις του ελληνικού λαού; Μα τα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ επιμένουν συνεχώς να ανάγουν τη «17Ν», την ιδεολογία της αλλά και τις ρίζες της στην αντιδικτατορική πάλη και στη συνέχεια την ταυτίζουν με το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό κίνημα και τις πρωτοπόρες δυνάμεις του, με το ΚΚΕ. Μήπως, λοιπόν, για να αποτραπεί το λαϊκό ένστικτο να οδηγηθεί στην πραγματικότητα που θέλουν να συγκαλύψουν;

Και η δράση της «17Ν» επί 27 χρόνια ποιον εξυπηρέτησε; Το σίγουρο είναι πως δεν εξυπηρέτησε το λαϊκό κίνημα, την αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη. Δε σημαίνει ότι επειδή αυτοί που δολοφονήθηκαν, ή που έγινε απόπειρα εναντίον τους, ήταν Αμερικανοί, χουντικοί, άνθρωποι του κεφαλαίου, Νεοδημοκράτες ή και του ΠΑΣΟΚ, οι της 17Ν είναι αγωνιστές. Επόμενο ήταν: Πώς θα έδινε τα προσχήματα, χωρίς τον δήθεν επαναστατικό χαρακτήρα της, να την κατατάξει το κατεστημένο ως μαρξιστική-λενινιστική «οργάνωση», αν δολοφονούσε - για παράδειγμα - κομμουνιστές; Ετσι λειτουργεί η προβοκάτσια, όταν μάλιστα είναι συνειδητή, πρακτόρικη. Θέλει και φτιάχνει δολοφόνους των αστών για να στρέφεται συνολικά και πιο αποτελεσματικά το κατεστημένο κατά του λαού. Διασύροντας την επαναστατική πάλη, αφού ταυτίζει τη δολοφονική δράση με την επανάσταση!!! Δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας στο λαό, στο όνομα του χτυπήματος του κεφαλαίου(!), κάνοντας σημαία της τον «αντιαμερικανισμό», για να φθείρει τον αντιιμπεριαλισμό.

Υπάρχει όμως και το ερώτημα, «τι εξαρθρώνεται»; Μπορεί η «υπόθεση "17Ν"», μετά τις συλλήψεις που έγιναν, να κλείσει και με τη σύλληψη κάποιων παρακλαδιών που έχουν μαζί της κάποια σχέση, αλλά ο εγκέφαλος και ο πυρήνας αυτού του μηχανισμού δεν πρόκειται να συλληφθεί. Και όπως φαίνεται από όλα τα παραπάνω ερωτήματα, δε θα αφήσουν το νήμα που τη συνδέει με τους πολιτικούς εμπνευστές του στησίματός της, από κέντρα όχι μόνον εκτός, αλλά και εντός Ελλάδας, να ξετυλιχτεί ως την άκρη του. Οι έρευνες, στις οποίες «το πάνω χέρι» έχουν οι ΗΠΑ και η Βρετανία, δεν το επιτρέπουν.

Τότε γιατί ήθελαν τώρα, μετά την κήρυξη του «αντιτρομοκρατικού πολέμου» από τις ΗΠΑ, να «ξεμπερδεύουν» μ' αυτού του τύπου τους μηχανισμούς; Μήπως ακριβώς γιατί τέτοιοι μηχανισμοί δεν τους είναι και τόσο χρήσιμοι και θέλουν να στρέψουν την προσοχή τους σε άλλες κατευθύνσεις, δηλαδή μέσα στο λαό; Γιατί η «17Ν» δεν είχε καμιά λαϊκή βάση, καμιά νομιμοποίηση. Μήπως τώρα ο σχεδιασμός είναι, στα πλαίσια της παγκόσμιας «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας», να στραφεί η προσοχή τους στο σχηματισμό κάποιων μηχανισμών που θα στηθούν σε κάποια διαφορετική βάση και θα τους εμφανίσουν με λαϊκό έρεισμα;

Αλλωστε, οι θέσεις και οι απόψεις κάποιων ομάδων, τις οποίες ονομάζουν ακροαριστερές, ή ανατρεπτικές, ή του περιθωρίου, βρίσκουν από μερίδα του Τύπου ζεστή φιλοξενία και μεγάλη προβολή. Το κατεστημένο φαίνεται ότι δε νοιάζεται για τη δράση τους, εκτός αν κάποιες απ' αυτές τού είναι χρήσιμες και αξιοποιήσιμες. Δεν είναι άλλωστε λίγες οι προβοκάτσιες που έχουν στηθεί μέσω τέτοιων μηχανισμών, ιδιαίτερα στις μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις όπως, π.χ., κατά την επίσκεψη του Κλίντον στην Αθήνα. Αυτή η ταχτική δείχνει και «ποια Αριστερά» ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το κατεστημένο και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί του και ποιους αγώνες θέλει να τσακίσει. Οι αγώνες που φοβάται είναι οι μαζικοί αντιιμπεριαλιστικοί αντιμονοπωλιακοί δημοκρατικοί αγώνες, που ανοίγουν το δρόμο για τη μετωπική συσπείρωση του λαού, που ωριμάζουν τη συνείδηση ως την πολιτική πάλη για την ανατροπή της εξουσίας της άρχουσας τάξης. Και στην πρωτοπορία αυτής της δράσης είναι το ΚΚΕ. Αυτή την ανατρεπτική πολιτική θέλουν να τσακίσουν και όχι τους δήθεν υπερεπαναστάτες της δήθεν ανατρεπτικής Αριστεράς.


Του
Στέφανου ΛΟΥΚΑ