Μπορεί ο Τζορτζ Οργουελ να ήταν ο πρώτος που έβαζε στο έργο του το θέμα της παρακολούθησης, ωστόσο αυτά που φαντάστηκε τότε και περιέγραψε, ωχριούν μπροστά σε αυτά που έχουμε να δούμε το χειμώνα στις τηλεοπτικές οθόνες, αφού η τηλεόραση εκτός από τη μετατροπή της σε μέσο παραπληροφόρησης, γίνεται ολοένα και περισσότερο ισχυρός φορέας της επιβολής των σάπιων αξιών του καπιταλισμού, της χαφιεδολογίας και της κλειδαρότρυπας, βουλιάζοντας στο «σκουπιδότοπο» των ριάλιτι. Ετσι χτυπούν ίσα στη συνείδηση του λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας, αφού πρέπει να διαμορφώνεται κατ' εικόνα και ομοίωση του συστήματος, να υποτάσσεται πιο εύκολα, για να γίνεται έρμαιο υποταγής στ' αφεντικά