Ο «νέος» πόλεμος
Κυριακή 8 Σεπτέμβρη 2002

Associated Press

«Είτε είστε μαζί μας είτε είστε με τον εχθρό μας», διακήρυξε ο Αμερικανός Πρόεδρος την επαύριο της 11ης Σεπτεμβρίου, κηρύσσοντας μάλιστα τον πόλεμο κατά του πλανήτη. Το πολύ CNN αμέσως άλλαξε τη λεζάντα και από το «η Αμερική δέχεται επίθεση» πέρασε εν ριπή οφθαλμού στο «η Αμερική σε πόλεμο». Ενα νέο και φυσικά προσχηματικό πόλεμο.

Κατά το «νέο πόλεμο ενάντια σε ένα νέου είδους εχθρό» η αμερικανική κυβέρνηση υπό τον Τζορτζ Ουόκερ Μπους έχει θέσει σε θέση μάχης όχι μόνο το στρατιωτικό μηχανισμό, αλλά και κάθε άλλου είδους μηχανισμό, όπως την αστυνομία, τους διπλωμάτες, ακόμη και τους οικονομολόγους και τους τραπεζίτες και ταυτόχρονα εξαπέλυσε μία μοναδική όσον αφορά την ποιότητά της εκστρατεία σε παγκόσμιο επίπεδο, εγχωρίως και διεθνώς, πολυεπίπεδη και με άδηλο τέλος.

Ενόσω ο άνθρωπος που αποτέλεσε την αφορμή και έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος, αφού βαπτίστηκε ο Νο1 εχθρός του «δυτικού πολιτισμού», ο Οσάμα Μπιν Λάντεν παραμένει ελεύθερος, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να εξαπολύει κατά βάση απειλές, ώστε να διαιωνίζεται το κλίμα του τρόμου, και εάν καταστεί ανάγκη και «επιθέσεις», οι Αμερικανοί συνεχίζουν το ισοπέδωμα, που άρχισε στις 7 του Οκτώβρη με τον πόλεμο κατά του Αφγανιστάν και συνέχισε με ειδικές επιχειρήσεις στις Φιλιππίνες, ενώ το Ιράκ που αναμένει την επίθεση θα αποτελέσει και το δεύτερο στάδιο αυτού του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Πάντως, το τραπεζιτικό σύστημα ειδικά των ΗΠΑ συνεχίζει να κερδίζει από τις παγωμένες, αλλά ογκώδεις καταθέσεις των φερόμενων ως μελών του δικτύου χρηματοδότησης της Αλ Κάιντα.

Ολα για την εσωτερική ασφάλεια

Παράλληλα, με διακηρυγμένο στόχο να εξαλείψει μέχρι και την τελευταία κυψέλη του «ισλαμιστικού φονταμενταλισμού», η Ουάσιγκτον έθεσε σε «μαύρη λίστα» μία σειρά χώρες, με τη δικαιολογία της υπόθαλψης της τρομοκρατίας, αλλά και μεγάλο τμήμα του πληθυσμού εντός της αμερικανικής επικράτειας, κυρίως λόγω του χρώματος του δέρματός του. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, κάθε τμήμα της αμερικανικής κυβέρνησης τέθηκε σε «κατάσταση πολέμου» εκ παραλλήλου με τον σκιώδη πόλεμο κατά παικτών - προσώπων, δηλαδή όχι κρατικών οντοτήτων όπου διά της οσμώσεως οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ εθνικής και εσωτερικής ασφάλειας ταυτοποιήθηκαν, υπό το πρίσμα ότι «οι πόλεμοι κατά τον 21ο αιώνα διά της γεωμετρικής προόδου θα απαιτούν το συντονισμό όλων των στοιχείων της εθνικής ισχύος» όπως το έθεσε και ο υπουργός Αμύνης, Ντόναλντ Ράμσφελντ, κατά την πρόσφατη ετήσια ενημέρωση που έκανε στο Κογκρέσο. Για την ασφάλεια των ΗΠΑ, λοιπόν, έγινε και η πρώτη μεταρρύθμιση εδώ και δεκαετίες σε ομοσπονδιακό επίπεδο, με την ίδρυση του νέου υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας, καθώς και μία ακόμη κίνηση σε στρατιωτικό επίπεδο. Ιδρύθηκε στρατηγείο Βορείου Αμερικής για τη φύλαξη των αμερικανικών συνόρων!

Associated Press

Αμερικανοί στρατιώτες στις Φιλιππίνες
Εκτός αυτών, με τον ορυμαγδό των αποκαλύψεων για το τι, πόσα και πότε γνώριζε η αμερικανική κυβέρνηση για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, «κρίθηκε αναγκαίο» οι δύο κύριοι φορείς των μυστικών υπηρεσιών, το FBI και η CIA, να ανασχηματιστούν, ούτως ειπείν να λάβουν ολοένα και μεγαλύτερα κονδύλια, αλλά να έχουν ακόμη μεγαλύτερη δύναμη και εξουσία, «ώστε να μπορούν να συνεργαστούν για να είναι σε θέση να αποτρέψουν μία ακόμη επίθεση».

Την ίδια στιγμή και με το νέο Νομοσχέδιο για την ασφάλεια, το PATRIOT ACT (Uniting and Strengthening America by Providing Appropriate Tools Required to Intercept and Obstruct Terrorism), η αμερικανική κυβέρνηση, κατακρεουργώντας το πρώτο άρθρο του αμερικανού Συντάγματος, δίνει τη δυνατότητα και την εξουσία στις αρχές να παρακολουθούν τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, την αλληλογραφία και τη χρήση του Διαδικτύου, καθώς και να κρατούν χωρίς καν λόγο ξένους υπηκόους που διαμένουν στις ΗΠΑ, μόνο με το σκεπτικό ότι ενδεχομένως να εμπλακούν ή να στηρίξουν κάποιες τρομοκρατικές ενέργειες.

Εντούτοις και όλη η αμερικανική επικράτεια μεταμορφώθηκε σε ένα απέραντο «παιχνίδι "Big Brother"», αφού όλοι οι δημόσιοι χώροι και το μετρό παρακολουθούνται από χιλιάδες κάμερες...

Κυνήγι μαγισσών

Τα μέτρα δε σταματούν ούτε εδώ. Ο Αμερικανός Πρόεδρος ανακοίνωσε τη σύσταση, εκ νέου, των στρατοδικείων, που πιθανώς θα δικάσουν τους 598 άνδρες από 38 χώρες που κρατούνται στην αμερικανική βάση του Γκουαντανάμο, υπό το καθεστώς των «ξένων μαχητών», καθεστώς που τους αποψιλώνει από τα δικαιώματα που τους παρέχει η Συνθήκη της Γενεύης ως «κρατούμενοι πολέμου».

Στις ΗΠΑ η αστυνομία και οι πράκτορες του FBI προχώρησαν στη σύλληψη περίπου 1.200 ανθρώπων, κυρίως με καταγωγή από τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τη Νότια Ασία, που κρατούνται χωρίς να τους έχουν αποδοθεί κατηγορίες, χωρίς ουδείς να γνωρίζει ποιοι είναι και φυσικά για αόριστο χρονικό διάστημα.

Τελευταίο, ως προς τη χρονολογική του σειρά, αλλά όχι ως προς την ποιότητά του, το πρόγραμμα TIPS, ένα σχέδιο που προβλέπει τη δημιουργία ενός σώματος 1.000.0000 ανθρώπων, «εθελοντών απλών πολιτών, πληροφοριοδοτών», με άλλα λόγια καταδοτών.

Πολλοί κάνουν λόγο για την επιστροφή, με οδυνηρό τρόπο, στην εποχή των μαύρων χρόνων της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας, την εποχή του μακαρθισμού, όπου ο επικεφαλής του FBI Τζ. Εντγκαρ Χούβερ ήταν κράτος εν κράτει και στο στόχαστρό του ήταν τα πολιτικά «πιστεύω» των Αμερικανών πολιτών, με πρώτους φυσικά τους Αμερικανούς κομμουνιστές και όσους συνεργάζονταν μαζί τους, μέχρι και τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ο Dr. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που τελικά δολοφονήθηκε από «στοιχεία» των διωκτών του. Και ο λόγος πάλι γίνεται ρητορικό ερώτημα: «Για ποια ανθρώπινα δικαιώματα κάνουμε λόγο;». Δεν έχει μείνει τίποτα πια.

Ο «άξονας του κακού» και άλλες ιστορίες

Οσο όμως οι Αμερικανοί προσπαθούσαν και εξακολουθούν βέβαια να προσπαθούν να κατανοήσουν τι ακριβώς συνέβη και η ψευδαίσθηση περί της «χώρας της ελευθερίας», στην οποία για δεκαετίες είχαν βυθιστεί, χάθηκε μεμιάς, η αμερικανική κυβέρνηση, εκ παραλλήλου με τον πόλεμο που εξαπέλυσε στο Αφγανιστάν, εξαπέλυσε και ένα διπλωματικό πόλεμο, όπου τα ΜΜΕ κατέχουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία του, ενώ για τη συνδρομή του προστρέχει τώρα και το νέο «Γραφείο Προπαγάνδας».

Κατ' αρχήν έπρεπε να πείσει τον αραβικό και γενικότερα το μουσουλμανικό κόσμο για την αναγκαιότητα της συναίνεσης και αποδοχής στην «παγκόσμια αντιτρομοκρατική εκστρατεία». Η αποδοχή στην περίπτωση του Αφγανιστάν δεν ήταν δύσκολη ειδικά όταν οι «Δυτικοί σύμμαχοι» ενεργοποίησαν για πρώτη φορά και το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ.

Εν συνεχεία ήταν ο στιγματισμός και άλλων χωρών, όπως οι Φιλιππίνες, το Σουδάν, η Σομαλία, η Υεμένη, η Ινδονησία, η Γεωργία, το Πακιστάν ακόμη και η Κολομβία, ότι αποτελούν «παράδεισο των τρομοκρατών», ούτως ώστε ο αμερικανικός στρατός να αναλάβει την εκπαίδευση και καθοδήγηση ξένων και ειδικών στρατευμάτων και να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη του «κοινού στόχου». Η πλημμυρίδα της νέας αμερικανικής βοήθειας «έχει ως στόχο να εξαλείψει τους περιορισμούς, τα σύνορα. Ακόμη και να περιορίσει σε έσχατο βαθμό ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τους δημοκρατικούς θεσμούς» δηλώνει ευθαρσώς η Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων.

Οσο τα πράγματα πηγαίνουν καλά, ο Τζορτζ Ο. Μπους θα διευρύνει τους στόχους, αποκαλύπτοντας έτσι τον απώτερο στόχο, δηλαδή την απόλυτη κυριαρχία. Με τη διακήρυξη του «άξονα του κακού» ως τον εχθρό που πρέπει να παταχτεί, ως στόχοι τίθενται πια κράτη όπως το Ιράν, το Ιράκ, η Συρία, η Λιβύη, η ΛΔ Κορέας, αρχικά, αλλά μετά και η Κίνα, η Ρωσία, ως επί δεκαετίες χαρακτηριζόμενα «δόλια κράτη», η Κούβα, η Βενεζουέλα, ενώ στο στόχαστρο μπαίνουν πια και πρώην «πρώτης τάξεως σύμμαχοι», όπως η Σαουδική Αραβία, ίσως και η Αίγυπτος, αν και επισήμως δεν έχουν ποτέ κατονομαστεί. Οι στόχοι αυτοί και ειδικά η «δαιμονοποίηση» του Ιράκ θα φέρει και πάλι στην επιφάνεια τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Ομως, όπως πάντα, η Ουάσιγκτον είχε απάντηση για όλα. Οι πληροφορίες από το Πεντάγωνο τον περασμένο μήνα έκαναν λόγο για την ενεργοποίηση «ειδικών φονικών πυρήνων», που θα σταλούν σε «συμμαχικά κράτη» προκειμένου να συλλαμβάνουν ή και να σκοτώνουν «τρομοκράτες».

Εξάλλου, «η εκστρατεία θα διαφέρει τη μέρα από τη νύχτα», όπως είχε προειδοποιήσει στο παρελθόν ο Μπους, προσθέτοντας «στο φως και στο σκοτάδι θα υπάρξουν μάχες που θα μπορείτε να δείτε και αυτές που δε θα δείτε και δε θα μάθετε ποτέ»...


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ