«Καταδικασμένη», πριν καν διατυπωθεί, ήταν η απόφαση του Ιράκ να αποδεχτεί και μάλιστα άνευ όρων την επιστροφή των επιθεωρητών του ΟΗΕ. Η Ουάσιγκτον είχε ήδη φροντίσει να αποσαφηνίσει ότι ακόμα και αν το Ιράκ έκανε αποδεκτή μια τέτοια πρόταση «τίποτα δε θα άλλαζε» στα σχέδιά της. Ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος, όπως είχε «προβλέψει» και ο πρόεδρος Μπους...

Ο πόλεμος είναι ταυτισμένος με τη φύση του ιμπεριαλισμού, είναι συνώνυμό του. Αποτελεί το πιο «πρόσφορο» και «αποτελεσματικότερο» μέσο, για να δίνει λύση στα αδιέξοδά του. Μόνο με πόλεμο «βλέπουν» τα αφεντικά της Ουάσιγκτον ότι μπορούν να επιτύχουν το σύνολο των στόχων τους τόσο για την περιοχή, όσο και για τον πλανήτη.

Ποιοι είναι, λοιπόν, οι επιδιωκόμενοι στόχοι που καθιστούν «αναπόφευκτη» (κατά Μπους) την ιμπεριαλιστική επιδρομή κατά του Ιράκ; Πρώτον, θέλουν νέα κυβέρνηση ανδρεικέλων στο Ιράκ, νέα συμβόλαια πετρελαίου με τις αμερικανικές πολυεθνικές. «Ο Σαντάμ Χουσεΐν πρέπει να φύγει, πρέπει να υπάρξει αλλαγή καθεστώτος», δήλωσε χτες ο Αμερικανός υπουργός Οικονομίας Πολ Ο Νιλ.

Δεύτερον, κτίζουν νέο «στάτους» στη Μέση Ανατολή με πλήρη έλεγχο της ροής του «μαύρου χρυσού». Τρίτον, καθιστούν περίπου εξαρτημένη την οικονομία της ΕΕ ελέγχοντας τις ενεργειακές της πηγές, ενώ ταυτόχρονα ψαλιδίζουν τα μεγαλεπήβολα όνειρά της για «πλανητική συγκυριαρχία». Τέταρτον, εδραιώνεται παραπέρα η ηγεμονία των ΗΠΑ, οι οποίες ταυτόχρονα στέλνουν σήμα ότι το μόνο δίκαιο που υπάρχει είναι αυτό που είναι γραμμένο στις «πλατφόρμες» των αεροπλανοφόρων τους.

Τα κέρδη, που προσδοκά το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα στις ΗΠΑ είναι τόσα πολλά, ώστε ο επικεφαλής των οικονομολόγων του Λευκού Οίκου Λόρενς Λίντσεϊ αποκάλεσε περιφρονητικά «ένα τίποτα» τα...200 δισ. δολάρια(!), που ο ίδιος ανέφερε ότι θα είναι το κόστος του πολέμου κατά του Ιράκ...