ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Ανάπτυξη προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και όχι των πολυεθνικών
Παρασκευή 20 Σεπτέμβρη 2002

«Ανάπτυξη πρέπει να γίνεται σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων και όχι των πολυεθνικών, του μεγάλου κεφαλαίου. Η ανάπτυξη αυτή θα βασίζεται στη σχεδιασμένη, ολόπλευρη αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων της περιοχής (ορυκτός πλούτος, αγροτικά προϊόντα, παραδοσιακοί κλάδοι του δευτερογενούς τομέα), θα εξασφαλίζει την ισόρροπη ανάπτυξη τουρισμού και υπηρεσιών, θα αξιοποιεί στο έπακρο το ειδικευμένο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό της πόλης και την αντίστοιχη υποδομή (Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα - Ερευνητικά Κέντρα) και θα σέβεται το περιβάλλον. Αυτός ο δρόμος οδηγεί στην εξασφάλιση μόνιμων θέσεων εργασίας και στηρίζει ισότιμες οικονομικές σχέσεις με τις γύρω χώρες».

Τα παραπάνω σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται για το στρατηγικό σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης για τη Θεσσαλονίκη και τη σχετική εκδήλωση, η οποία έγινε το βράδυ της Τετάρτης με πρωτοβουλία της κίνησης «Πολίτες για τη δημοκρατία, τον εκσυγχρονισμό και την κοινωνική αλληλεγγύη». Στην εκδήλωση είχαν κληθεί σε δημόσιο διάλογο οι υποψήφιοι νομάρχες και δήμαρχοι της Θεσσαλονίκης.

Οπως διαφάνηκε, στόχος και της συγκεκριμένης διοργάνωσης ήταν το πώς πιο ενεργητικά οι φορείς της πόλης θα συμμετέχουν στα γενικότερα σχέδια της κυβέρνησης και των πολυεθνικών. Που μετατρέπουν τη Θεσσαλονίκη σε πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό ορμητήριο, πέρασμα των προϊόντων των πολυεθνικών, θεραπαινίδα πόλη και τόπο παροχής πάσης φύσεως υπηρεσιών.

Η ΚΟΘ του ΚΚΕ, λοιπόν, ξεκαθαρίζει πως μόνο μέσα από το δρόμο ανάπτυξης που προτείνει μπορούν να αίρονται οικονομικές ανισότητες στον ιστό της πόλης. Ομως, διευκρινίζει πως «ανάπτυξη προς όφελος του λαού, των εργαζομένων, των άλλων κοινωνικών δυνάμεων, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ή άλλα κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά σχήματα και εκλεγμένους που τους υπηρετούν, δε γίνεται». Γι' αυτό καλεί «το λαό να τους γυρίσει την πλάτη και με τους αγώνες και με την ψήφο του να ενισχύσει το κοινωνικοπολιτικό Μέτωπο, που θα ανοίξει το δρόμο για μια κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη προς όφελός του».

Παρουσιάζοντας την πολύχρονη εμπειρία της πόλης σχετικά με τα μεγάλα έργα, σημειώνει πως επιβεβαιώνεται ότι «κάθε λύση προς όφελος του λαού περνά μόνο μέσα από το συντονισμένο αγώνα των συνδικάτων, των μαζικών φορέων, των εκλεγμένων δημοτικών αρχών».

Κάνει σαφές ότι «κοινωνική συνοχή δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν εξασφαλίζονται βασικά κοινωνικά δικαιώματα, όπως αυτά της δουλιάς, της υγείας, της μόρφωσης, της αξιοπρεπούς διαβίωσης».

Ειδικά για τα μεγάλα προβλήματα - πέρα από το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας - όπως το κυκλοφοριακό και το περιβάλλον, ξεκαθαρίζει πως απαιτείται η δημιουργία έργων υποδομής με πλήρη κάλυψη από το δημόσιο χωρίς επιβάρυνση των πολιτών και η δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα που θα διαχειρίζεται όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς και θα εξασφαλίζει φτηνά μέσα, προσιτά στους εργαζόμενους.

Για να μη χειροτερεύσει η ήδη επιβαρυμένη περιβαλλοντική κατάσταση, απαιτείται να σταματήσει η οικοπεδοποίηση κάθε ελεύθερου χώρου, να αποδοθούν τα στρατόπεδα καθ' ολοκληρία στους δήμους, αυστηρός έλεγχος των ρύπων των βιομηχανιών, υλοποίηση των σχεδίων διάσωσης υδροβιότοπων, λιμνών κλπ. και, κυρίως, η πραγματοποίηση χωροταξικού σχεδιασμού σε ολόκληρο το νομό που θα καθορίζει τις χρήσεις γης ανάλογα με τις κοινωνικές ανάγκες (λαϊκή στέγη-ελεύθεροι χώροι-υποδομή κ.ά.).