Θα χυθεί άπλετο φως. Οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν. Το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο. Είναι οι αγαπημένες φράσεις των κυβερνώντων, μετά από μια μεγάλη καταστροφή. Οταν χάνονται ανθρώπινες ζωές και βλέπουν τις βαριές και εγκληματικές ευθύνες της πολιτικής τους να ορθώνονται απειλητικές μπροστά τους. Αυτές τις φράσεις είχε πει ο Κ. Σημίτης, μετά το φονικό σεισμό στην Αττική. Τις ίδιες φράσεις είχε πει και ο Χρ. Παπουτσής, πριν δυο ακριβώς χρόνια, μετά το πολύνεκρο ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ ΕΞΠΡΕΣ».

Το τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, το γνωρίζουν όλοι. Το μαχαίρι της κυβέρνησης αποδείχτηκε και πάλι εντελώς ατρόχιστο, τυπικά και ουσιαστικά άχρηστο. Οπως γίνεται κάθε φορά, όταν έχει απέναντί του τα μεγάλα συμφέροντα. Κι έτσι θα γίνεται - λίγο περισσότερο, λίγο λιγότερο, μικρή σημασία έχει - όσο κάνουν κουμάντο στη χώρα και την καθημερινή ζωή όλων μας οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες» και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, είτε «πράσινοι», είτε «γαλάζιοι», είτε «ροζ» είναι αυτοί. Οσο οι εργαζόμενοι και ο λαός δε σηκώνουν το μπόι τους και δεν παίρνουν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας και τις δικές τους.

Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό είναι το ουσιαστικό δίδαγμα και της τραγικής υπόθεσης «ΣΑΜΙΝΑ ΕΞΠΡΕΣ». Οπως και της «ΡΙΚΟΜΕΞ» και πολλών άλλων.