Παπαγεωργίου Βασίλης |
Με άλλα λόγια, δηλαδή, η με όποια μορφή - το πιθανότερο στρατιωτική - κλιμάκωση της επέμβασης στο Ιράκ και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής έχει αποφασιστεί και δρομολογηθεί, όχι μόνον από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και άλλους «συμμάχους» τους στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία. Τα όποια ακόμη εμπόδια βρίσκονται στις εναπομείνασες διαφορές στη μοιρασιά της λείας, κυρίως, ανάμεσα στις «μεγάλες δυνάμεις» και στη διαμόρφωση του απαιτούμενου πλαισίου προσχημάτων, ώστε να διασκεδαστούν οι ανησυχίες και η αντίθεση των εργαζομένων και των λαών όλου του κόσμου.
ΥΓ.: Στη σύνοδο συμμετείχε και ο Γερμανός υπουργός Αμυνας και συμφώνησε με τα προαναφερόμενα. Τόση ήταν η αξία των προεκλογικών «ΟΧΙ στον πόλεμο» του Σρέντερ και των πρασίνων...