Εξήντα μέρες τώρα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - μέσω των ΜΜΕ - δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να πιπιλάνε την καραμέλα της «17Ν», αποπροσανατολίζοντας το λαό απ' τα καυτά του προβλήματα, με την τρομολαγνία και τη σεναριολογία.

Νομίζουν λοιπόν οι κυβερνητικοί μας άρχοντες ότι ο λαός κοιμάται τον «ύπνο του δικαίου» και δεν τον απασχολεί πλέον η ανεργία που μαστίζει τη χώρα, η φοβερή ακρίβεια που έχει απλωθεί όχι μόνο σ' όλα τα είδη διατροφής, αλλά και στα ενοίκια κατοικιών που έχουν πετάξει στα ύψη, χωρίς να υπάρχει καμία κρατική παρέμβαση. Αλλα και οι ΔΕΚΟ, δηλαδή το ίδιο το κράτος, έχουν αυξήσει τα τιμολόγιά τους αυτό το χρόνο, τουλάχιστον κατά 10%, ενώ μειώνονται, από την άλλη πλευρά, οι δαπάνες για κοινωνικά έργα και για πρόνοια. Η υγειονομική περίθαλψη έχει φτάσει στο έσχατο όριο της κατρακύλας της, με τα περίφημα ραντεβού των... 40 ημερών του ΙΚΑ και τη νοσοκομειακή περίθαλψη των ασφαλισμένων, που θυμίζουν παλιές εποχές ασύλων!

Η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης μεταφράζεται για τους μισθωτούς και συνταξιούχους στο, «δίνω 10 και παίρνω 100». Ενώ τράπεζες και μεγάλο κεφάλαιο θησαυρίζουν πάντα σε βάρος του λαού. Εδώ ταιριάζει το πολύ γνωστό πλέον: «Οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι».

Προκαλούν και υποκρίνονται οι υπουργοί Χριστοδουλάκης και Τσοχατζόπουλος όταν «σηκώνουν τα χέρια ψηλά» για την ακρίβεια, προϊόν της ελεύθερης αγοράς και προτείνουν... μποϊκοτάζ των καταναλωτών. Σκέτα καραγκιοζιλίκια. Οσο για τον κ. Σκανδαλίδη, αυτός υπόσχεται άμεση καταβολή αποζημιώσεων στους πρόσφατους πλημμυροπαθείς, όταν ακόμα χρωστάνε στους περσινούς και προπέρσινους πληγέντες.

Αλλα και με την εξωτερική πολιτική σάμπως τα πάμε καλύτερα; Γίναμε ολοκληρωτικά επαρχία των Βρυξελλών και συμφωνούμε απόλυτα με το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές να φυλάμε τα σύνορα του Αφγανιστάν, του Κοσσόβου και τώρα να μετάσχουμε, μέσω βάσεων Σούδας, στο έγκλημα που ετοιμάζουν ενάντια στο Ιράκ.

«Το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο». Ενας δρόμος υπάρχει και μας μένει - άμα θέλουμε να ανήκουμε στους αξιοπρεπείς και προοδευτικούς ανθρώπους - και ο δρόμος αυτός δεν είναι άλλος από αυτόν της συσπείρωσης, της αλληλεγγύης, της αντίστασης και των αγώνων, μέσα από τους μαζικούς χώρους της ταξικής συνειδητής πολιτικής, που αντιπροσωπεύει το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ. Η μάχη των Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών του Οκτώβρη, μπορεί να γίνει ένα ακόμα βήμα για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΤΑΖΩΝΑΣ

Καλλιθέα