Στο σύνολό τους παίρνουν όρκο για το χαρακτήρα των εκλογών ως τοπικών. Εγκαλούν το ΚΚΕ, γιατί δίνει τη μάχη με όρους κεντρικής πολιτικής σκηνής, αναδεικνύοντας την αιτία για τα χάλια και της αυτοδιοίκησης και τη διέξοδο για το λαό.

Αλλά μονίμως, τελικά, ξεβρακώνονται. Είναι τόσος ο πόνος τους για τα λαϊκά προβλήματα και το πώς αυτά μπορούν να λυθούν, που χτες, την ώρα που η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» παρουσίαζε το πρόγραμμά της για τις εκλογές, αυτοί δεν πάτησαν καν στη συνέντευξη. Θα έχουν, όμως, και σήμερα σελίδες επί σελίδων για την εκλογική μάχη. Σελίδες, που εκφράζουν μόνον την αγωνία τους, για το ποιος διαχειριστής των αντιλαϊκών πολιτικών και μέτρων θα πάρει το πάνω χέρι.

Για τους «συναδέλφους» του ακομμάτιστου, δημοκρατικού, κλπ. Τύπου - έντυπου και ηλεκτρονικού - ο λόγος, που και αύριο θα βγουν θρασύτατα να αρθρογραφήσουν για την «αναγνωρισιμότητα» των υποψηφίων, που οι ίδιοι και τα αφεντικά τους «θάβουν» καθημερινά.