Οι παρακάτω ημερομηνίες βεβαιώνουν ποιοι υποκίνησαν κι άναψαν τη φωτιά του εμφύλιου πολέμου: 5/5/1944. Ενώ το ΕΑΜ μεγαλουργεί για τη λευτεριά του λαού μας, ο «σύμμαχος» Τσόρτσιλ γράφει: «Ας ετοιμάσουμε τα κανόνια μας, μια και πρέπει να είστε βέβαιοι ότι θα φτάσουμε σε ρήξη με το ΕΑΜ και θα τσακωθούμε επ' αυτού με τη Ρωσία». 9/8/1944. Το Βρετανικό Πολεμικό Συμβούλιο, παριστάνοντας τον ...προφήτη, εισηγείται «οι δυνάμεις που θα χρειάζονταν (για να εμποδίσουν πραξικόπημα του ΕΑΜ) πρέπει να ανέρχονται σε 80.000 άνδρες» και τους συγκεντρώνει, ενημερώνοντας τον Ρούσβελτ. 26/8/1944. Ο Ρούσβελτ απαντά: «Καμιά αντίρρηση να λάβετε τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να έχετε μια βρετανική δύναμη επαρκή στην Ελλάδα, όταν οι Γερμανοί εκκενώσουν τη χώρα» και εγκρίνει να διατεθούν αμερικάνικα μεταγωγικά αεροπλάνα για τη μεταφορά των Βρετανών στην Ελλάδα. Αργότερα, στη Λισαβόνα, Αγγλοι και Γερμανοί συμφωνούν για ανεμπόδιστη αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα και παράδοση στους Αγγλους των πόλεων και περιοχών που εγκατέλειπαν οι Γερμανοί. 12/10/1994. Απελευθερώνεται η Αθήνα. Το βρετανικό σχέδιο «Μάνα» (60.000 άνδρες, 80 αεροπλάνα, 200 τανκς, πλήθος πολυβόλα), υπό τον Σκόμπι, κάνει τα «στραβά μάτια» στην αναχώρηση των κατακτητών από τον Πειραιά και, παράλληλα, μεταμορφώνει - και οπλικά - 12.000 γερμανόδουλους ταγματασφαλίτες, σε αγγλόδουλους. Οι Αγγλοι εισβολείς και οι Ελληνες δοσίλογοι, με τις ευλογίες της ντόπιας άρχουσας τάξης, αιματοκυλούν την Αθήνα και δολοφονούν τους, απανταχού, ΕΑΜίτες ελευθερωτές.

Μην πείτε, γνωστά όλα αυτά και δε διαβάσετε το εξόχως τεκμηριωμένο (με λεπτομερειακή διασταύρωση της μαρτυρίας του και από άλλους αγωνιστές, με βιβλιογραφία, επίσημα κείμενα, γραπτά και φωτογραφικά ντοκουμέντα και μαρτυρολόγιο) ιστορικό πόνημα του «Στεριά» του ΔΣΕ, Αριστείδη Β. Θεοχάρη «Στη Στερεά Ελλάδα με το Δημοκρατικό Στρατό, 1945-1949» (σελ. 507, «Σύγχρονη Εποχή»). Βιβλίο - «επιστημονική εργασία υψηλών προδιαγραφών», που «έρχεται να συμπληρώσει, να προσθέσει, να αναπτύξει γεγονότα και πλευρές της πραγματικότητας, που δεν έχουν γραφτεί ή αγνοήθηκαν. Πολλές σελίδες του είναι εντελώς άγνωστες. Ανασύρονται από την έρευνα, απ' την αφάνεια. Κι έρχονται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα», όπως τονίζει προλογικά ο Γιώργης Μωραΐτης (μέλος της Διεύθυνσης και Συντακτικής Επιτροπής του «Ρ»), ο οποίος συναπαντήθηκε με τον άγνωστό του, τότε, «Στεριά» στη Βουλγάρα και απαθανατίζεται σε ένα επεισόδιό τους με τον ασύρματο της 172 Ταξιαρχίας.