Από τη μια, ο ποιητικός λόγος. Από την άλλη, η μουσική ιδιοφυία. Σε μια διασταύρωση ζωής και θανάτου.

Σαν σήμερα, το 1913, γεννιέται ο Οδυσσέας Ελύτης. Το κορυφαίο έργο του βραβευμένου με το Νόμπελ λογοτεχνίας ποιητή (1979), το «Αξιον Εστί», γράφεται το 1959. Χρόνια πριν, έχει δει το φως της δημοσιότητας το έργο του «Ασμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας».

Ενα χρόνο αργότερα, το 1960, σαν σήμερα και μετά από δεκαετίες δημιουργίας στις ΗΠΑ, πεθαίνει ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους διευθυντές ορχήστρας του 20ού αιώνα.

Αν περιμένετε η σημερινή μέρα να αποτελέσει επέτειο μνήμης για τις δυο παραπάνω μορφές του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, μάλλον αυταπατάσθε. Οι τηλεβόες του δημόσιου γίγνεσθαι είναι σταθερά προσανατολισμένες σε δημόσια θεάματα, όπως αυτά που χάρισαν στο πανελλήνιο οι Ελληνες υπουργοί στο γήπεδο της Φενέρ Μπαχτσέ... Ο «χαμένος ανθυπολοχαγός» μπορεί να περιμένει...