Sportidea |
Οι «κιτρινόμαυροι» ξύπνησαν πολύ αργά. Ο,τι έπρεπε (και υπόσχονταν) να κάνουν από την αρχή, το έδειξαν στο γήπεδο από το 90' και μετά... Ως τότε εντός πεδιάς υπήρχε μια Ρόμα που αγωνιζόταν στο ρελαντί και απέναντί της ένα συνονθύλευμα. Στα λόγια οι κυπελλούχοι «έχτιζαν ανώγια και κατώγια». Οταν όμως μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο σε καμιά στιγμή, ως το 89', δε δικαιολόγησαν τις προσδοκίες τους. Ούτε στο ελάχιστο.
Μ' εξαίρεση το Χιώτη, σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι βρίσκονταν στον κόσμο τους. Αγχος, κούραση, και τα δύο; Ο,τι και να είναι η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική και αδικαιολόγητη. Με δυσκολία άλλαζαν (το πολύ) δύο μπαλιές στα τρία μέτρα... Η μια γραμμή από την άλλη απείχε παρασάγγας, ενώ η λέξεις «καθαρό μυαλό» για τους παίχτες μάλλον ισοδυναμούσαν με φίρμα ινστιτούτου γυμναστικής. Δεν απείλησαν ούτε μια φορά, η άμυνα ήταν «κέντρο διερχομένων» και ασυνεννοησίας, ενώ η μεσαία γραμμή για τους φιλοξενούμενους μάλλον φάνταζε ναρκοπέδιο. Γι' αυτό το πατούσαν ελάχιστα και αραιά...
Οσο για κυκλοφορία της μπάλας, ήταν στη λογική του δακτυλίου σε απαγορευμένο νούμερο. Μόνο κατ' εξαίρεση... Χαρακτηριστικότερο όλων το γεγονός ότι η Ρόμα φάνταζε να αγωνίζεται με καμιά 10αριά παίχτες παραπάνω... Ετσι οι γηπεδούχοι άνοιξαν το σκορ (40' Ντελβέκιο). Δεν το έκαναν νωρίτερα ή δεν το αύξησαν μέχρι και θεαματικά, χάρη στο Χιώτη και την επιπολαιότητά τους. Και ενώ όλα έδειχναν ότι η «σεμνή τελετή» θα λάβει τέλος, ο Σεντένο ισοφάρισε (90'). Από κει και πέρα η ΑΕΚ προσπάθησε, όπως όφειλε να έχει κάνει από την αρχή, αλλά ήταν ήδη αργά.
ΡΟΜΑ: Αντονιόλι, Καφού, Ζεμπινά, Σάμουελ, Πανούτσι, Εμερσον, Τομάσι, Λίμα (81' Γκιγού), Κασάνο (65' Κουφρέ), Ντελβέκιο, Μοντέλα.
ΑΕΚ: Χιώτης, Μπορμπόκης, Ράιτ, Καψής (46' Κωστένογλου), Γεωργάτος, Κατσουράνης, Ζαγοράκης, Λάκης (60' Τσάρτας), Σεντένο, Ναλιτζής (46' Ιβιτς), Νικολαΐδης.