«Με αίσθημα ευθύνης και χρέους στηρίζουμε ΚΚΕ»

Κείμενο υποστήριξης των αρχών και θέσεων του ΚΚΕ υπογράφουν 17 προσωπικότητες της δημόσιας ζωής της χώρας μας

Πέμπτη 2 Μάρτη 2000

«Για την ενίσχυση ενός λαϊκού μετώπου δυνάμεων αντίστασης, ενάντια στην κατακρήμνιση κοινωνικών κατακτήσεων, θεσμών και αξιών, που συνοδεύει την αυταρχικότητα της "νέας τάξης" και των μεγάλων συμφερόντων που εκφράζει». Αυτός είναι ο λόγος στήριξης των αρχών και των θέσεων του ΚΚΕ, όπως ακριβώς αποτυπώνεται στο κάλεσμα, που υπογράφουν 17 προσωπικότητες της δημόσιας ζωής με «συλλογιστική αντίληψη, αίσθημα ευθύνης, ευαισθησίας και χρέους».

Πρόκειται για τους: Βανδή Τίτο ηθοποιό, Βαρδάνη Μιχάλη υποστράτηγο ε.α. - πρόεδρο ΣΦΕΑ 1967 - 1974, Δεληβάνη - Νεγρεπόντη Μαρία καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μακεδονίας - τέως πρύτανη, Ηλία Πολύμερο πρόεδρο Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων, Θεοχαράτο Χρήστο δημοσιογράφο, Καζάκο Κώστα ηθοποιό, Κακαρά Αντώνη αρχιπλοίαρχο ΠΝ ε.α., Καλακαλά Γιώργο γλύπτη - καθηγητή Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, Κατσίγρα Ειρήνη δημοτική σύμβουλο Λάρισας - γκαλερίστα, Κεντρωτή Γιώργο αναπληρωτή καθηγητή Ιόνιου Πανεπιστημίου, πρόεδρο Συλλόγου Διδασκόντων, Κιτσίδη Χρήστο οικονομολόγο - υποψήφιο δήμαρχος Τυρνάβου, Ξανθουδάκη Χάρη τακτικός καθηγητή Ιονίου Πανεπιστημίου - υπεύθυνο Τμήματος Μουσικών Σπουδών, Παπαμάργαρη Θεοχάρη νομαρχιακό σύμβουλο Αθήνας - σύμβουλο Τράπεζας Ελλάδας, Πρίφτη Μαρία αντιπρόεδρο Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, Ρούση Γιώργο καθηγητή Πάντειου Πανεπιστημίου, Σαμαρά Γιάννη καθηγητή Οικονομικού Τμήματος Πανεπιστημίου Αθήνας και Τσαπόγα Γιώργο δημοσιογράφο - συγγραφέα.

Το κείμενο που φέρει τις υπογραφές τους έχει ως εξής: «Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, συμμεριζόμαστε με αίσθημα ευθύνης και χρέους, τη γενικότερη ανησυχία για όσα συμβαίνουν σε πλανητικό επίπεδο, στην Ευρώπη και στον τόπο μας.

Η ανθρωπότητα εμπλέκεται στη δίνη της νέας διεθνούς τάξης πραγμάτων, της διαπλοκής των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, της στείρας αντιπαραγωγικής και αντικοινωνικής οικονομικής πολιτικής και της συνακόλουθης συστηματικής παραπληροφόρησης.

Η "νέα τάξη", που εκφράζεται από το ΝΑΤΟικό δόγμα και εφαρμόστηκε ως υπόδειγμα γενικότερων στρατιωτικών επεμβάσεων στη Γιουγκοσλαβία, συνοδεύεται από την ακύρωση, στην πράξη, θεσμοθετημένων αρχών του Διεθνούς Δικαίου και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, ο οποίος χρησιμοποιείται ως άλλοθι ή παραμερίζεται εντελώς.

Σε ό,τι μας αφορά, η υιοθέτηση αυτής της πορείας από κόμματα που διεκδικούν τη συναίνεση στις προσεχείς εκλογές, μας βρίσκει ριζικά αντίθετους, καθώς επεκτείνονται η φτώχεια, η ανεργία, η υποαπασχόληση, στο όνομα ενός νόθου "εκσυγχρονισμού". Κι όλα αυτά για μια "ανάπτυξη", από την οποία απουσιάζει κάθε έννοια ανθρωπισμού και ακυρώνει, εντέλει, τα συστήματα των κοινωνικών αξιών και τον πολιτισμό μας.

Μας βρίσκει αντίθετους η "προσαρμοστικότητα" προς τη διεθνή βία, που εκφράζει η "νέα τάξη", η εμπλοκή σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, όπως έγινε με την καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και οι διαφαινόμενες απειλές ενός νέου πολέμου και οι κίνδυνοι για την πατρίδα μας και το λαό μας. Η "διατηρησιμότητα" της στυγνής περιοριστικής πολιτικής, όχι μόνο κατά την πορεία σύγκλισης, αλλά και για τον αόριστο χρόνο της μετά ΟΝΕ εποχής.

Μας βρίσκει αντίθετους, παρά τις όποιες επί μέρους απόψεις, ιδεολογικές και πολιτικές αντιλήψεις, η άμεση απειλή συνέχισης των ιδιωτικοποιήσεων, ακόμη και φορέων κοινωνικού χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένου του ασφαλιστικού τομέα.

Μας βρίσκει αντίθετους ο περιορισμός των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, οι παρεμβάσεις στην εξωτερική μας πολιτική, η έξωθεν καλλιέργεια εντάσεων, η εμπλοκή σε στρατιωτικές περιπέτειες κατ' επιταγήν του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος.

Με την ίδια συλλογιστική αντίληψη, με αίσθημα ευθύνης, ευαισθησίας και χρέους, που πρέπει να χαρακτηρίζουν τους εργάτες του χεριού και του πνεύματος, της επιστήμης και της τέχνης, υποστηρίζουμε αυτές τις αρχές και αυτές τις θέσεις του ΚΚΕ, όπως εκφράζονται και στις εκλογικές διακηρύξεις του για την ενίσχυση ενός λαϊκού μετώπου δυνάμεων αντίστασης, ενάντια στην κατακρήμνιση κοινωνικών κατακτήσεων, θεσμών και αξιών, που συνοδεύει την αυταρχικότητα της "νέας τάξης" και των μεγάλων συμφερόντων που εκφράζει».