Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, όλοι μας γινόμαστε μάρτυρες ενός μπαράζ φορολογικών μεταρρυθμίσεων. Ολες αυτές οι αλλαγές που προωθούνται από την κυβέρνηση, δεν έχουν ούτε αποσπασματικό χαρακτήρα, ούτε είναι προσωρινές. Είναι ενταγμένες στο νεοφιλελεύθερο περιεχόμενο των αναδιαρθρώσεων της ελληνικής οικονομίας με κύρια κατεύθυνση την εναρμόνισή της με τις ανάγκες της πλουτοκρατίας στα πλαίσια της Ευρωενωσιακής αγοράς.

Το νομοσχέδιο για τη φορολογία του εισοδήματος και των κληρονομιών που κατέθεσε η κυβέρνηση και αυτό που προετοιμάζει για την έμμεση φορολογία στις αρχές της νέας χρονιάς, είναι αντιλαϊκά και ταξικά. Προκλητικά επιβάλλουν τη διατήρηση και την επαύξηση των φοροπρονομίων των μεγαλοεπιχειρηματιών με την ταυτόχρονη φορολογική απομύζηση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων.

Πιο συγκεκριμένα, προωθούνται μέτρα όπως:

-Η συνεχής μείωση του ανώτερου συντελεστή εισοδήματος(από 65% έφτασε στο 32,2%). Η κυβέρνηση προϋπολογίζει να εισπράξει το 2003 από τις μεγάλες επιχειρήσεις 4,5 δισ. ευρώ, κατά 600 εκατ. ευρώ λιγότερα από το 2001 ή επίσημη «έκπτωση» 12%.

-Η διατήρηση του απαράδεκτου καθεστώτος φορολογίας των εισηγμένων (5%) και μη εισηγμένων (0,3%) στο χρηματιστήριο μετοχών και η μη φορολόγηση των μερισμάτων από ιδρυτικούς τίτλους και μετοχές εφοπλιστικών εταιριών.

-Η εξαίρεση των ναυτιλιακών ακινήτων από τη φορολόγηση των υπεράκτιων εταιριών και την ονομαστικοποίηση των μετοχών τους.

-Η μείωση κατά 50% του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο βιομηχανικό πετρέλαιο.

-Η απαλλαγή των βιομηχάνων από το φόρο μεταβίβασης των επιχειρήσεών τους.

-Η κατάργηση του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση, στο όνομα της...«φορολογικής δικαιοσύνης» και της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας», επιχειρεί μια απροκάλυπτη επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα, όπως:

• Μειώνει ακόμη περισσότερο την προοδευτικότητα της φορολογικής επιβάρυνσης των χαμηλών και μικρομεσαίων εισοδημάτων και δεν αυξάνει τα φορολογικά κλιμάκια για τα μεγάλα.
• Αυξάνει σημαντικά το φόρο εισοδήματος που πληρώνουν οι μικροί ΕΒΕ και η μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών και των συνταξιούχων. Η κυβέρνηση προϋπολογίζει να εισπράξει 7 δισ. ευρώ, δηλαδή 1,5 δισ. ευρώ ή αύξηση 27% για το 2003.
• Η μικρή αύξηση του αφορολόγητου είναι σκέτη κοροϊδία αφού αυτή συνοδεύεται με κατάργηση ή περιορισμό των εκπιπτόμενων δαπανών όπως ενοίκια, φροντιστήρια, τόκοι πρώτης κατοικίας, ιατρικές δαπάνες κ.ά.
• Αυξάνει τη Φορολογία Προηγούμενων Ετών(Φ.Π.Ε.) κατά 81%. Παίρνοντας όμως υπόψη, ότι το 2002 η φορολογία αυτή αυξήθηκε υπέρογκα κατά 62,5%(!) σε σχέση με το 2001 και κατά 36,8% από τον προϋπολογισμό του 2002 και τη φοροεισπρακτική πρακτική που εξαπολύθηκε κατά των μικρών ΕΒΕ, που τους υποχρεώνει εκβιαστικά να ελεγχθούν και να κλείσουν τις εκκρεμείς υποθέσεις παρελθόντων ετών, το ποσοστό αυτό θα είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο.
• Επιδεινώνει τη σχέση έμμεσων - άμεσων φόρων, αφού οι πρώτοι αυξάνονται ταχύτερα και επιβαρύνουν αποκλειστικά τα λαϊκά εισοδήματα. Διαμορφώνεται μεταξύ τους η αρνητική σχέση 58,7% προς 41,3%. Για το 2003 προβλέπεται αύξηση της έμμεσης φορολογίας κατά 5,8%.
• Επιβάλλει για λογαριασμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΤΑ), τον Ενιαίο Φόρο Κατοχής Ακίνητης Περιουσίας και τον Τοπικό Φόρο Επιτηδεύματος σε όλους τους επαγγελματίες.
• Οσον αφορά στις ρυθμίσεις για τις μεταβιβάσεις κληρονομιάς, αυτές υπονομεύονται από τις αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών που θα γίνουν στις αρχές του 2003.

Ολες αυτές οι προωθούμενες φορολογικές αλλαγές, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση, να αποτελέσουν αντικείμενο οποιασδήποτε συζήτησης με την κυβέρνηση.

Αποδείχτηκε για πολλοστή φορά, ότι ο κοινωνικός διάλογος - απάτη πρέπει να σταματήσει οριστικά. Πρόκειται για στημένο διάλογο. Για διάλογο παράδοσης της συντριπτικής πλειοψηφίας των μικρών και αυτοαπασχολούμενων συναδέλφων και του λαού μας γενικότερα, στη δίψα του κέρδους των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Αυτός ο διάλογος, ως αποκλειστικό μέσο και αυτοσκοπός, όχι μόνο δεν έδωσε, αλλά τελικά πήρε πίσω μια σειρά κατακτήσεις. Είναι το εργαλείο στήριξης της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής σε όφελος των μεγάλων συμφερόντων και έχουν εγκληματική ευθύνη οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που τον πραγματοποιούν.

Ο μόνος χρήσιμος διάλογος, είναι αυτός της διεκδίκησης και των αγώνων.

Το ΔΣ του Επιμελητηρίου μας σήμερα, μπορεί να πάρει μία μόνη απόφαση. Να απορρίψει τα μέτρα, να συμπαρασταθεί και να ενθαρρύνει το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ, να προχωρήσει σε πανελλαδικές κινητοποιήσεις, να πιέσει μαζί με άλλα Επιμελητήρια σε αυτή την κατεύθυνση την Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων.

Κανένα μέλος του ΔΣ, όπου και αν ανήκει, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε. Χρειάζεται να διεκδικήσουμε τη ριζική αλλαγή του φορολογικού συστήματος στην κατεύθυνση, ο καθένας να πληρώνει ανάλογα με το εισόδημά του. Ανάμεσα στα αιτήματα που πρέπει να προβάλλουμε είναι:

• Να σταματήσουν αμέσως οι εκβιαστικές απειλές φορολογικού ελέγχου και η αποστολή σημειωμάτων.
• Να καταργηθεί η συνάφεια τριετίας (εξολογιστικός προσδιορισμός).
• Ο λογιστικός προσδιορισμός των κερδών να συνδέεται με την αναγνώριση του κύρους των βιβλίων και την έκπτωση όλων των εξόδων.
• Κατάργηση των παρατάσεων παραγραφής των ανέλεγκτων χρήσεων. Να ανασταλεί η ρύθμιση των υποθέσεων 1993 - 1998 και να γίνει διάλογος για νέα ρύθμιση χωρίς επιπλέον βάρη για τους ΕΒΕ.
• Να μην έχουν αναδρομική ισχύ, οι δυσμενέστεροι φορολογικοί νόμοι και ρυθμίσεις.
• Αύξηση του αριθμού των κλιμακίων με ταυτόχρονη μείωση των συντελεστών στα χαμηλά εισοδήματα και αύξηση των μεγαλύτερων, με ετήσια τιμαριθμική αναπροσαρμογή.
• Ενοποίηση όλων των εισοδημάτων ανεξαρτήτου πηγής, συμπεριλαμβανομένων των μερισμάτων από συμμετοχή σε επιχειρήσεις, των τόκων ομολόγων, έντοκων γραμματίων κ.ά. με ταυτόχρονη ονομαστικοποίησή τους.
• Κατάργηση των συντελεστών 25% για ΟΕ, ΕΕ και 35% για συνεταιρισμούς.
• Η φορολόγηση των προσωπικών εταιριών και συνεταιρισμών να γίνεται μόνο στα αδιανέμητα κέρδη. Τα διανεμόμενα κέρδη να φορολογούνται με τις διατάξεις φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων.
• Καθιέρωση αφορολόγητου αποθεματικού για τις μικρές επιχειρήσεις.
• Ισχυρά φορολογικά κίνητρα για μαζική συνεταιριστικοποίηση των μικρών επιχειρήσεων.
• Αλλαγή της σχέσης έμμεσων και άμεσων φόρων, μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης.
• Ελεγχοι στην αγορά, που δε θα περιορίζονται μόνο στις μικρές επιχειρήσεις.
• Εφαρμογή μόνιμου και συνεχούς ελέγχου στις μεγάλες επιχειρήσεις, τόσο προληπτικά όσο και κατασταλτικά.
• Λειτουργία μόνιμης επιτροπής ελέγχου των υπερτιμολογήσεων και υποτιμολογήσεων, με ουσιαστικές αρμοδιότητες και με δυνατότητα διεύρυνσης του ελέγχου και σε άλλες χώρες.