Πολλοί είναι πλέον οι αναλυτές, που υποστηρίζουν - με τον έναν ή άλλο τρόπο - αναφέροντας, ταυτόχρονα, πληθώρα αποδείξεων και στοιχείων, ότι ο επαπειλούμενος πόλεμος στο Ιράκ εξυπηρετεί πρωτίστως τις αμερικανικές ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και συμφέροντα στην περιοχή και γενικότερα. Αλλωστε, αυτός είναι και ο βασικός λόγος των γαλλο-γερμανικών αντιδράσεων και η σαφής προτίμηση των τελευταίων σε μια «ειρηνική διευθέτηση της κρίσης», καθώς ένας πόλεμος ενισχύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο των ΗΠΑ στην «επίλυση του προβλήματος» και δημιουργεί σοβαρό και ανεπιθύμητο, στη φάση αυτή, κόστος για την ΕΕ.

Ο Λευκός Οίκος, όμως, επιμένει και όλα δείχνουν πως θα προχωρήσει, τελικά, στους απάνθρωπους και εγκληματικούς του σχεδιασμούς. Γι' αυτό και οι αντιδρώντες μέχρι σήμερα ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας αρχίζουν να το σκέφτονται περισσότερο, μια και διαβλέπουν τον κίνδυνο, να μείνουν εντελώς εκτός μοιρασιάς. Χαρακτηριστική είναι η προχτεσινή δήλωση του Γερμανού καγκελάριου: «Η διεθνής κατάσταση, ιδιαίτερα η κρίση με το Ιράκ, με ανησυχεί. Ανησυχώ για το εάν θα πετύχουμε να αποτρέψουμε έναν πόλεμο στο Ιράκ».

Φανταζόμαστε ότι ο σκεπτικισμός του Σρέντερ εντείνεται ακόμη περισσότερο, από το γεγονός πως η χώρα του αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας από την 1η Φλεβάρη...