Ο Θανάσης Κ. Γεράνιος, αναπληρωτής καθηγητής του Τομέα Πυρηνικής Φυσικής και Στοιχειωδών Σωματιδίων του Πανεπιστημίου της Αθήνας, σε δήλωσή του προς το «Ρ» τονίζει:

«Η διαμαρτυρία των λαών εναντίον όσων στηρίζουν τις εγκληματικές επιθέσεις της ηγεσίας των ΗΠΑ εναντίον του λαού του Ιράκ δεν είναι απλά μια αντιπολεμική διαδήλωση. Είναι η σύγκρουση ανάμεσα

• στην ειρήνη,
• στην ανθρώπινη δημιουργία,
• στο δημοκρατικό πολιτισμό,
• στο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και
• στα δικαιώματα των κρατών

και

• στην αλαζονεία ενός κράτους,
• στην ύπουλη μορφή κρατικού αυταρχισμού,
• στον πλουτισμό μέσω του πετρελαιοαποικισμού, και
• στην εγκληματική χρήση των ΜΜΕ.

Εξίσου επικίνδυνη με το ίδιο το έγκλημα του πολέμου είναι η κυνική προκλητικότητα με την οποία επιβάλλουν τη θέλησή τους.

Αν ξεφυλλίσουμε τις σελίδες της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας θα διαπιστώσουμε ότι οι ΗΠΑ, χώρα που διατείνεται ότι επιτίθεται στο Ιράκ για να προφυλάξει το λαό της και τον κόσμο από τον κίνδυνο της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής του δικτάτορα του Ιράκ, είναι η μοναδική χώρα στον πλανήτη που συνειδητά και με δημοκρατικά εκλεγμένη ηγεσία χρησιμοποίησε δυο φορές το καταστροφικότερο όπλο μαζικής καταστροφής πάνω σε αμάχους.

Στο Ιράκ, αδειάζοντας 130 τόνους ραδιενεργού ουρανίου στις περιοχές των επιθέσεων μόλυναν τους Ιρακινούς στρατιώτες και τον τοπικό πληθυσμό, αλλά και τους Αμερικανούς στρατιώτες. Το ραδιενεργό αυτό όπλο οι Αμερικανοί το χρησιμοποίησαν και στις επιθέσεις στη Βοσνία, στο Κόσσοβο και στο Αφγανιστάν με πολλαπλάσιες ποσότητες.

Αντίθετα, αυτοί που μπορεί να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα δεν είναι το Ιράκ, αλλά οι ΗΠΑ. Το πυρηνικό όπλο που ίσως χρησιμοποιηθεί και που δοκιμάστηκε στο Αφγανιστάν είναι συνδυασμός όπλου απεμπλουτισμένου ουρανίου, πυρηνικής σχάσης και σύντηξης. Το Β61-11.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι όλες αυτές οι εγκληματικές ενέργειες των ΗΠΑ έχουν μείνει μέχρι σήμερα ατιμώρητες.

Η αναδρομή αυτή στην πρόσφατη ιστορία γίνεται για να επισημανθεί μια σοβαρή ανησυχία. Μήπως, δηλαδή, αφήνοντας ατιμώρητα όλ' αυτά τα εγκλήματα, μπαίνουμε σε μια νέα μορφή αυταρχισμού, πιο επικίνδυνη, πιο αδίστακτη και πιο ολοκληρωτική.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η αντίδρασή μας πρέπει να είναι και έντονη και μαζική».