Τελικά τα κανάλια πήραν θέση: Στάθηκαν ανοιχτά στο πλευρό του Μπους και των πολεμοκάπηλων. Δεν έμειναν απλώς παγερά αδιάφορα στο πρωτόγνωρο αντιπολεμικό κίνημα που συγκλόνισε απ' άκρου εις άκρον ολόκληρο τον πλανήτη. Εδειξαν εξοργιστική εχθρότητα και ξεδιάντροπο μίσος στο πανανθρώπινο αίτημα για αφοπλισμό των αρχιτρομοκρατών του κόσμου. Η στάση της εμπορικής τηλεόρασης απέναντι στα ατέλειωτα συλλαλητήρια συνιστά ένα ιδιότυπο πραξικόπημα των «ιδεολογικών δεσμοφυλάκων» ενάντια στην ομόθυμη βούληση του ελληνικού λαού. Χρησιμοποίησαν τα στημένα επεισόδια των κουκουλοφόρων για να προβοκάρουν το συλλαλητήριο, να καταπνίξουν την ουρανομήκη φωνή του ελληνικού λαού.

Τα κανάλια, είναι αλήθεια, δεν μπορούν να απαρνηθούν τη φύση τους, δεν μπορούν να κρύψουν την απέχθειά τους, αλλά και το φόβο τους όταν βλέπουν το λαό να κατεβαίνει στους δρόμους. Αυτόματα ανάβει το «κόκκινο» του συναγερμού αυτοσυντήρησης... Προβληματίζει όμως η «αντίφαση»: Η επαίσχυντη και κατάπτυστη στάση των καναλιών σε χτυπητή αντίθεση με τα πρωτοσέλιδα (και όχι μόνον) των εφημερίδων, που ανήκουν στα ίδια συγκροτήματα και έχουν τα ίδια αφεντικά! Σχηματοποιημένα παρουσιάστηκε η εξής τραγελαφική εικόνα: Τα κανάλια με τον Μπους και οι εφημερίδες με την ΕΕ! Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη απεικόνιση της «τακτικής» που ακολουθεί η εγχώρια άρχουσα τάξη: Και με τις ΗΠΑ και με το γαλλογερμανικό άξονα.

Την τακτική αυτή ακολουθεί και η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία παραμένει προσδεμένη στο άρμα της Ουάσιγκτον, αλλά δεν επιθυμεί να συγκρουστεί και με τους Γαλλογερμανούς. Και «τους δύο», λοιπόν, προσπάθησαν να ικανοποιήσουν τα αφεντικά των ΜΜΕ, με τις εφημερίδες να αναλαμβάνουν και τη χειραγώγηση του φιλειρηνικού κινήματος («Οχι» σε «μονομερή» και «μη νομιμοποιημένο» πόλεμο - «όχι» στην ηγεμονία των ΗΠΑ)... Τα κανάλια, πάντως, υπέστησαν μια βαριά ήττα στα μάτια των ανθρώπων που «ψάχνονται» και αντιστέκονται...