«Τα στοιχεία είναι σαφή. Είναι ένοχοι. Είναι καιρός να αναληφθεί δράση...». Δίκασε, καταδίκασε και είναι έτοιμος να αναλάβει και ...την εκτέλεση της ποινής ο Κόλιν Πάουελ, «αποκαλύπτοντας» και την αντίληψη της κυβέρνησής του περί δικαίου και απονομής Δικαιοσύνης στην εποχή της αμερικάνικης ηγεμονίας. Κι όμως, το δίκαιό τους δεν μπορεί «να παράγει αποτελέσματα», γιατί απλούστατα δε γίνεται αποδεκτό πρώτα απ' όλα από τους λαούς. Γι' αυτό τα δίνουν όλα για να εξασφαλίσουν τη «νομιμοποίηση» του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ο υπεροπτικός Αμερικανός Πρόεδρος, παρόλο που έχει κηρύξει «άχρηστο» τον ΟΗΕ, αδιαφορώντας δήθεν επιδεικτικά για την όποια απόφασή του, σπεύδει τώρα να υφαρπάξει ένα ψήφισμα της «πλειοψηφίας» του ΣΑ...

Οπωσδήποτε, χρειάζονται μια «διεθνή συναίνεση» στο εκ προμελέτης έγκλημα κατά του ιρακινού λαού, ακριβώς γιατί γνωρίζουν ότι οι λαοί έχουν ξεσηκωθεί και «βράζουν». Επειδή ο πόλεμος κατά του Ιράκ θα κρίνει, σε σημαντικό βαθμό, και το ζήτημα της πλανητικής κυριαρχίας, οι ΗΠΑ βάζουν το πιστόλι στον κρόταφο σε συμμάχους και μη, αξιώνοντας «γην και ύδωρ», επαναφέροντας διαρκώς το «μαζί ή εναντίον μας». Τα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας όμως μπορούν, αν δεν υπερισχύσει η μοιρασιά των λαφύρων, να πουν «όχι στον πόλεμο», στηριζόμενα και στην ομόθυμη βούληση των λαών. Στην αντίθετη περίπτωση, δεν έχουν κανένα άλλοθι και δίκαια θα κριθούν από τους λαούς ως συνένοχοι στο έγκλημα.

Οι «δικοί μας», πάντως, κυβερνώντες δε χρειάζονται την παραμικρή πίεση για να στηρίξουν την Ουάσιγκτον. Είναι «εκ πεποιθήσεως» υποτελείς. Κάθε σκέψη για «τακτικό», έστω, ελιγμό παραλύει, μόλις τα «παπαγαλάκια» της πρεσβείας αρχίζουν τις διαρροές, όπως ότι «η Τουρκία θα εξέλθει ενισχυμένη» από τον πόλεμο, «η Ελλάδα θα χάσει τον ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια» και άλλα τέτοια τρομακτικά...