Πολλά ζητήματα φέρνει στο προσκήνιο το προχθεσινό πολύνεκρο δυστύχημα στον Αλιάκμονα. Ανάμεσά τους, τα υπέργηρα συνήθως λεωφορεία των ΚΤΕΛ, το 75% των οποίων έχει ηλικία 15 ετών και άνω. Ακόμη, τον περσινό νόμο της κυβέρνησης, που ορίζει, ότι το ανώτατο όριο για την απόσυρση των λεωφορείων του ΚΤΕΛ από την κυκλοφορία θα είναι τα 23 χρόνια ή τις κυκλοφοριακές συνθήκες στις εθνικές και επαρχιακές οδούς, τη χαμηλή οδική ασφάλεια, ιδιαίτερα στις δεύτερες κλπ. Κι έχουν όλα τη σημασία τους. Το σοβαρότερο ζήτημα, όμως, κατά τη γνώμη μας, είναι η ανυπαρξία ενός σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου, που θα καλύπτει όλη τη χώρα.

Γύρω, στις 400.000 επιβάτες ταξιδεύουν καθημερινά, κατά μέσο όρο, από τα 60 συνολικά ΚΤΕΛ. Ανεξακρίβωτος αριθμός ταξιδεύει με ιδιωτικά λεωφορεία και με επιβατηγά ΙΧ αυτοκίνητα. Και ήταν βαρύς ο φόρος του αίματος προχθές, αλλά μην ξεχνάμε ότι έξι άνθρωποι σκοτώνονται καθημερινά, κατά μέσο όρο, σε διάφορα αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Και, όμως, ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο θα μπορούσε να προσφέρει ασφάλεια, άνεση, οικονομία και ταχύτητα, πρωτίστως στους ανθρώπους, αλλά και στα όποια εμπορεύματα, που δεν έχει καν μέτρο σύγκρισης με κανένα άλλο μέσο επίγειας μεταφοράς (για πολλούς και με τα αεροπορικά μέσα για τις μικρές σχετικά αποστάσεις της Ελλάδας).

Ολ' αυτά, όμως, είναι πέρα κι έξω, ακόμη και από τη φαντασία των κυβερνώντων και των κάθε λογής οπαδών της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», του κέρδους και των νόμων της αγοράς.