Με την υποβολή ενστάσεων για την τηλεοπτική κάλυψη της δίκης των 19 κατηγορουμένων για την υπόθεση της «17Ν», ολοκληρώθηκε η δεύτερη ημέρα των εργασιών της στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Προηγουμένως, οι κατηγορούμενοι είχαν κληθεί να τοποθετηθούν επί του κατηγορητηρίου, το οποίο αναγνώστηκε από τον εισαγγελέα της Εδρας και αφορά περίπου 2.000 αδικήματα, μεταξύ αυτών 23 φόνους, δεκάδες τραυματισμούς και σωρεία άλλων αδικημάτων, που διαπράχτηκαν κατά την 27χρονη δράση της οργάνωσης.

Οι Χριστόδουλος Ξηρός, Διονύσης Γεωργιάδης Κ. Καρατσώλης, Ηρακλής Κωστάρης, Παύλος Σερίφης, Νίκος Παπαναστασίου, Ανέστης Παπαναστασίου και Αγγελική Σωρηροπούλου αρνήθηκαν όλες τις κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της συμμετοχής στη «17Ν». Ο Βασίλης Ξηρός δήλωσε ότι αρνείται τις κατηγορίες όπως του αποδίδονται.

Οι Βασίλης Τζωρτζάτος, Πάτροκλος Τσελέντης, Θωμάς Σερίφης, Κ. Τέλιος αποδέχτηκαν τη συμμετοχή τους στην οργάνωση και μέρος των πράξεων για τις οποίες κατηγορούνται, ενώ ο Σωτήρης Κονδύλης δήλωσε ότι αποδέχεται μόνο όσα έχει παραδεχτεί στις απολογίες του.

Αναλυτικότερα ο Β. Τζωρτζάτος αρνήθηκε τις κατηγορίες και το περιεχόμενο των ομολογιών του που το χαρακτήρισε «αποτέλεσμα ψυχολογικής βίας και ψυχοτρόπων φαρμάκων», γεγονός για το οποίο, όπως είπε, έχει υποβάλει μήνυση. Παραδέχτηκε όμως ότι υπήρξε «περιφερειακό μέλος της οργάνωσης», από την οποία αποχώρησε «το 1992 για προσωπικούς και πολιτικούς λόγους».

Ο Πάτροκλος Τσελέντης δεν αποδέχτηκε τις κατηγορίες ως προς τη συμμετοχή του σε βάρος του Ρόμπερτ Τσαντ και τη ληστεία στο σούπερ μάρκετ «Μαρινόπουλος». Παραδέχτηκε όμως ότι υπήρξε μέλος της «17Ν» από το 1983 έως το 1988.

Ο Θωμάς Σερίφης δήλωσε ότι αρνείται τις κατηγορίες, αλλά όχι στο σύνολό τους ενώ ο Κ. Τέλιος είπε ότι αποδέχεται μόνο τη φυσική παρουσία του, στις ενέργειες σε βάρος του Κώστα Ανδρουλιδάκη, του Γιάννη Παλαιοκρασσά και της ληστείας στην τράπεζα στα Πατήσια.

Από τους πέντε κατηγορούμενους που τοποθετήθηκαν με πολιτική δήλωση επί του κατηγορητηρίου οι Γιάννης Σεριφης και Θεολόγος Ψαραδέλης δήλωσαν την αθωότητά τους και διαφοροποιήθηκαν και επί πολιτικής βάσης από την «17Ν». Αντίθετα ο Δ. Κουφοντίνας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για τη δράση της οργάνωσης και το ίδιο έπραξε ο Σάββας Ξηρός, ενώ ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος παρείχε πολιτική κάλυψη, τηρώντας βεβαίως ανεξάρτητη προσωπική στάση, όπως το πράττει από την αρχή της υπόθεσης, δηλώνοντας αθώος.

Αναλυτικότερα:

Ο Γ. Σερίφης χαρακτήρισε τη δίωξή του πολιτική, δήλωσε ότι εδώ και 35 χρόνια διώκεται στην Ελλάδα υπό οποιοδήποτε καθεστώς και ζήτησε να του παρουσιαστούν τα πραγματικά στοιχεία με τα οποία κατηγορείται αλλιώς να απαλλαγεί «Εδώ και τώρα» από κάθε κατηγορία. Τέλος, κατήγγειλε τους ειδικούς νόμους, τα ειδικά κελιά και τα ειδικά κλουβιά ως ταξικό πολιτισμό «πολιτισμό της άρχουσας τάξης και όσων την υπηρετούν και τους προσκυνούν».

Ο Θεολόγος Ψαραδέλης δήλωσε πως δεν αποδέχεται τις κατηγορίες, πως δεν ήταν ποτέ μέλος της «17Ν» και πως διώκεται για την αντιδικτατορική δράση του. «Με διώκουν -είπε- οι Αμερικάνοι για τη δράση μου στη δικτατορία. Δε διώκομαι εγώ, διώκονται οι ιδέες μου εδώ και 40 χρόνια».

Ο Δ. Κουφοντίνας που κλήθηκε πρώτος να τοποθετηθεί επί του κατηγορητηρίου χαρακτήρισε τη δίκη «δίκη εκτάκτων μέτρων, δίκη ειδικών ποινών, δίκη φρονημάτων, δίκη πολιτική». Στη βάση αυτή χαρακτήρισε το δικαστήριο αναρμόδιο να εκδικάσει την υπόθεση, ενώ για τη στάση που θα κρατήσει τόνισε ότι θα παραμείνει συνεπής προς τη δήλωση του για «ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για τη δράση της ΕΟ 17 Νοέμβρη». Τέλος, αρνήθηκε το κατηγορητήριο και τις κατηγορίες όπως διατυπώθηκαν και επιφυλάχτηκε να αναφερθεί συγκεκριμένα στην απολογία του.

Ο Σάββας Ξηρός έδωσε στο δικαστήριο δήλωσή του, την οποία διάβασε ο πρόεδρος, βάσει της οποίας χαρακτηρίζει το δικαστήριο «αναρμόδιο, προκατειλημμένο και άρα μη δίκαιο και παράνομο». Σε άλλο σημείο της δήλωσής του αναφέρθηκε στις προανακριτικές απολογίες του, τις οποίες χαρακτήρισε προϊόν της κατάστασης στην οποία βρισκόταν μετά τον τραυματισμό του, της ατμόσφαιρας φόβου που του δημιούργησαν οι Αρχές και της παροχής ψυχοφαρμάκων. Τέλος είπε πως δεν πρόκειται να κάνει χρήση ευεργετικών διατάξεων που του προσφέρθηκαν, δε θα ζητήσει οποιαδήποτε ευνοϊκή μεταχείριση, ούτε θα προσφύγει σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό δικαστήριο και δε θα κάνει έφεση στην όποια απόφαση του δικαστηρίου.

Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος αρνήθηκε την κατηγορία και δήλωσε ότι βρίσκεται στο δικαστήριο «γιατί έτσι το θέλουν οι Αμερικάνοι και οι συνεργάτες τους στην κυβέρνηση, γιατί - όπως είπε με περισσή έπαρση, παριστάνοντας το λαϊκό αγωνιστή - ταιριάζω με ό,τι μισούν στις παραδόσεις του ελληνικού λαού». Στη συνέχεια αναφέρθηκε «στην αντιδικτατορική δράση, στην αριστερή οικογενειακή του παράδοση και στην αντιφασιστική και αντιαμερικανική δράση του» ως στοιχεία που δικαιολογούν -κατά τη γνώμη του- τη δίωξή του. Το δικαστήριο το παραλλήλισε με τα έκτακτα στρατοδικεία, είπε ότι τα αδικήματα που δικάζονται είναι πολιτικά κι ότι στόχος είναι «Να καταδικαστεί σαν κοινό έγκλημα μια εξόφθαλμα πολιτική δραστηριότητα, για να συγκαλυφτούν τα εγκλήματα και εγκληματικές παραλείψεις των μηχανισμών που κυβέρνησαν και κυβερνούν την Ελλάδα. Για να καταδικαστεί κάποιος σαν αρχηγός και να φανεί ότι έκλεισε η υπόθεση». Τέλος κάλεσε τους δικαστές να διαλέξουν: «Ή θα γίνετε - είπε- ο τελευταίος τροχός της άμαξας του ραγιαδισμού ή θα δικάσετε για την τιμή σας, για το λαό και τον πολιτισμό μας».