Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενου λαού και νεολαίας, κύρια μαθητές, κατέκλυσαν, χτες, όλη τη Θεσσαλονίκη, πραγματοποιώντας μια απέραντη ολοήμερη αντιπολεμική αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση. Μια διαδήλωση που ξεχείλιζε από το πάθος και τη φλόγα των νέων που διεκδικούν να ορίσουν το παρόν και το μέλλον τους. Που αρνούνται στους τρομοκράτες ιμπεριαλιστές το δικαίωμα να δολοφονούν τους λαούς και απαιτούν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απεμπλοκή της χώρας μας εδώ και τώρα από τον πόλεμο εναντίον του ιρακινού λαού.

Αυτό που ζήσαμε χτες ήταν ανεπανάληπτο. Η πλατεία μπροστά στο Αγαλμα του Βενιζέλου, η Εγνατία, όλοι οι γύρω δρόμοι πλημμύρισαν από τους δεκάδες χιλιάδες νέους, απεργούς εργαζόμενους, συνταξιούχους, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, τους αγρότες, τους επαγγελματίες βιοτέχνες και εμπόρους που έκλεισαν τα μαγαζιά τους και όλοι μαζί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», του ΠΑΜΕ, της ΕΔΥΕΘ και των άλλων φορέων και εργατικών συνδικάτων και πήραν μέρος στην πρωινή διαδήλωση. Αλλά και σε αυτή που ξεκίνησε λίγες ώρες αργότερα, από τον ίδιο χώρο που από τις 3 έως τις 6 το απόγευμα μετατράπηκε σε ανοιχτό βήμα καταγγελίας του πολέμου, όπου συμμετείχαν και πολλοί καλλιτέχνες.

Από νωρίς το πρωί μέχρι και το απόγευμα οι μαθητές άρχισαν να φτάνουν στο χώρο με προσυγκεντρώσεις και πορείες που ξεκίνησαν από δεκάδες σχολεία, γυμνάσια, ΕΛ, ΤΕΕ, ιδιωτικές σχολές, δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ. Χτες έκαναν μάθημα στους δρόμους του αγώνα, μαζί με τους καθηγητές και τους εργαζόμενους γονείς τους. Σε κάθε γωνιά της Υπαίθρου, των Περιφερειακών Δήμων και της Θεσσαλονίκης, οι μαθητές στα σχολεία μέσα από έκτακτες συνελεύσεις πήραν απόφαση - ή επαναβεβαίωσαν παλαιότερες αποφάσεις - για αποχή από τα μαθήματα και συμμετοχή στην αντιπολεμική διαδήλωση.

Ετσι, με πανό και σημαίες, με συνθήματα, με τραγούδια και ρυθμικά χειροκροτήματα όλη την ημέρα χτες μέχρι και αργά το απόγευμα διαδήλωναν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, με κύριο σταθμό το αμερικάνικο προξενείο. «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», «Ενας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός», «Κυβέρνηση Σημίτη, υπάλληλοι του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο», βροντοφώναζαν και απαιτούσαν να σταματήσει η δολοφονία των παιδιών του Ιράκ, του λαού του Ιράκ.

Ολοι μαζί με τους φοιτητές, σπουδαστές ΤΕΙ, τους εργαζόμενους, σχημάτισαν μια τεράστια ανθρώπινη αλυσίδα αντίστασης που πλημμύρισε όλο το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως όταν η κεφαλή της πορείας βρισκόταν ήδη στο ΥΜΑΘ, το τέλος της πορείας ακόμη δεν είχε φτάσει στο αμερικάνικο προξενείο.