Αυτά τα νιάτα, αυτόν τον κόσμο, φοβηθείτε τον... | ΣΤΟΠ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΡΑΚ

Αυτό που έγινε και χτες στην Αθήνα, αυτό που παράλληλα γινόταν σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας, σε όλες σχεδόν τις χώρες του αιματοβαμμένου πλέον πλανήτη μας, δεν ήταν απλώς συγκλονιστικό. Ηταν κάτι πολύ περισσότερο. Ο κόσμος που κατέκλυσε δρόμους και πλατείες, τα νέα παιδιά που κατέβηκαν με τη λέξη «ειρήνη» και το σύμβολό της ζωγραφισμένα στα πρόσωπά τους, οι μάνες που πήραν τα μωρά αγκαλιά και περπάτησαν επί ώρες στο κέντρο της πόλης, οι ορδές των εργαζομένων που άφησαν νεκρές χτες τις μηχανές της φάμπρικας και άδεια τα γραφεία τους, που έκλεισαν τα μαγαζιά τους, που πάτησαν «off» στις τηλεοράσεις τους και στις ζωντανές συνδέσεις με το θάνατο των Ιρακινών και την αλητεία των Αμερικανών και των συμμάχων τους, ήταν ένας λαός που δε θέλησε μόνο να διατρανώσει την αντίθεσή του με όλα όσα συμβαίνουν, ούτε να υπερασπιστεί απλά την υπέρτατη αξία της ειρήνης.

Ο λαός χτες στην Αθήνα, όπως και σε όλες τις μεγαλουπόλεις του κόσμου, θέλησε να πράξει αυτό που δεν έπραξαν οι κυβερνήσεις του. Θέλησε να «ξεπλύνει» την ντροπή και το αίσχος τους. Θέλησε να αποκαταστήσει την αλήθεια στα μάτια αυτών που βλέπουν το θάνατο και την αδικία να χτυπά την πόρτα τους. Ο λαός μας, οι λαοί όλου του κόσμου, δεν έχουν καμία σχέση με τις αποφάσεις των ηγετών τους. Οι λαοί υψώνουν, και θα υψώσουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον, το ανάστημά τους. Δεν ήταν οι Ελληνες αυτοί που έδωσαν τη βάση της Σούδας για να ανεφοδιαστούν τα υπερσύγχρονα βομβαρδιστικά των ιμπεριαλιστών. Ηταν η αιματοβαμμένη κυβέρνηση Σημίτη που το έκανε. Δεν είναι ο λαός αυτός που σκύβει και αφήνει τον μακελάρη Μπους να παίζει τα παιχνίδια του στις πλάτες μας. Είναι οι ηγέτες μας που το πράττουν κι είναι αυτοί που πρέπει, οφείλουν και θα 'ρθει ο καιρός που θα δώσουν εξηγήσεις. Οι χιλιάδες των διαδηλωτών χτες αυτό απαίτησαν. Και δεν άφησαν, σε όσους θέλουν να καταλάβουν, κανένα περιθώριο σε κανέναν: `Η είσαι εδώ, στους δρόμους του αγώνα, και διαδηλώνεις ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον ή είσαι μαζί τους και σωπαίνεις, άρα χρεώνεσαι κι εσύ μπόλικη απ' την ντροπή τους και μπόλικο απ' το αίμα που θα χύσουν για μια... χούφτα δολάρια!

Η απάντηση χτες στα σχέδια και στις πράξεις αυτών που βαφτίζονται «σωτήρες», δόθηκε κυρίως απ' τα νιάτα. Κι αυτό είναι σίγουρα το πιο ηχηρό χαστούκι για τη «νέα τάξη πραγμάτων», που βλέπει στο διάβα της να της σώζονται οι θιασώτες. Παιδιά 15 και 16 χρόνων, παιδιά απ' τα γυμνάσια και τα λύκεια, ακόμα και από δημοτικά σχολεία, φοιτητές με την οργή να φλογίζει το βλέμμα τους, ύψωσαν τις γροθιές τους, ένωσαν τη φωνή τους, να φτάσει η κραυγή της ειρήνης, ο λυγμός και η δύναμή της μέχρι τον Περσικό Κόλπο. «Μπους - Μπους σε ξέρουμε καλά, ο μπαμπάς σου έσφαζε στο Ιράκ παιδιά», φώναξαν και ξαναφώναξαν τα νιάτα της ελπίδας. «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», το κυρίαρχο σύνθημα όλων σχεδόν των μπλόκων. Μαύρες και κόκκινες σημαίες ν' ανεμίζουν έξω απ' την αμερικάνικη πρεσβεία, αιματοβαμμένες σημαίες των ΗΠΑ και της ΕΕ να καίγονται συμβολικά και διαδηλωτές αποφασισμένοι να μείνουν όλη μέρα, όλη νύχτα έξω απ' το άντρο των φονιάδων. Την Ιστορία του παρόντος τη γράφουν σήμερα με αίμα οι ιμπεριαλιστές φονιάδες. Οι πορείες και οι φιλειρηνικές διαδηλώσεις ανά τον κόσμο, όμως, δείχνουν ότι η Ιστορία του μέλλοντος θα γραφτεί απ' τους λαούς. «Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει». Αυτά τα νιάτα, αυτόν τον κόσμο, φοβηθείτε τον...