Η «αυτοκρατορία επιτίθεται» θα μπορούσε να ήταν μια νέα υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ, που θα εξυμνούσε τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού. Μια λέξη που έχει διαγραφεί από τα κείμενα των λογής - λογής αναλυτών και του τσίρκου των φιλοξενούμενων στα πορτοπαράθυρα της τηλεβλάκωσης των ιδιωτικών κυρίως καναλιών, που βρήκαν ένα νέο «ανέξοδο» θέμα, για να αυξήσουν τα κέρδη τους, με το αίμα των παιδιών, των γυναικών, αλλά και των πολιτών που θα γίνουν θυσία για τον έλεγχο των πετρελαίων της περιοχής και το μοίρασμά της στη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Η σταυροφορία των «πολιτισμένων» Δυτικών ενάντια στο «οπισθοδρομικό» Ιράκ έχει τις ρίζες της πολλά χρόνια πριν. Και δεν εννοούμε την καταιγίδα της ερήμου, για την οποία κανείς δε μιλά. Τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των έξυπνων βομβών, που πολλαπλασιάστηκαν με το κτηνώδες εμπάργκο, που δεν είχε θύμα τον Σαντάμ, αλλά μικρά παιδιά που πέθαναν και πεθαίνουν από έλλειψη φαρμάκων. Μιλάμε για τη μέρα που οι σταυροφόροι κατέλαβαν την Αντιόχεια του Ορόντη. Οι κήρυκες της «αγάπης» συγκέντρωσαν τον πληθυσμό μπροστά στα τείχη της πόλης. Εκεί ανέβασαν τους «θρασείς» εμίρηδες, που θέλησαν να αντισταθούν στα «φώτα» τους, και μπροστά στα μάτια μικρών και μεγάλων άρχιζαν να τεμαχίζουν ζωντανούς τους ηγέτες των κατακτημένων και να τρώνε τα ματωμένα κουφάρια τους! Μετά διέταξαν το λαό να εγκαταλείψει την πόλη και να διαδώσει στους υπόλοιπους Αραβες τι τους περιμένει αν αντισταθούν.

Την ηγεσία της νέας ...σταυροφορίας αυτή τη φορά έχουν οι Μπους - Μπλερ - Αθνάρ. Οπως οι ίδιοι προπαγανδίζουν τις χιλιάδες βόμβες που θα σπείρουν την πρώτη μέρα θα ακολουθήσουν φυλλάδια με την προτροπή «παραδοθείτε, γιατί η επόμενη μέρα θα είναι ακόμα πιο φρικιαστική». Αν η φρίκη μπορεί να έχει διαβαθμίσεις. Μπορούμε να φανταστούμε την εικόνα. Διαμελισμένα κορμιά, καμένα σώματα παιδιών, νεκρές γυναίκες με μαρμαρωμένα μάτια που πάνω τους θα είναι αποτυπωμένα «γιατί;», γκρεμισμένες γέφυρες, ισοπεδωμένα κτίρια, εκατόμβες νεκρών, πυρπολημένα σχολεία - νοσοκομεία και υδραγωγεία, εργοστάσια βομβαρδισμένα που αναδίνουν καπνούς και φωτιές, ερείπια από τζαμιά και δρόμοι με τρύπες που οδηγούν στα έγκατα της γης. Αθώες παιδικές φωνούλες θα αναζητούν τις αποτεφρωμένες μανάδες τους και γυναίκες θα μοιρολογούν τους σκοτωμένους συζύγους κι αδερφούς. Και παρακάτω ένας Δαβίδ που θα προσπαθεί να αντισταθεί σ' έναν βιονικό κανίβαλο Γολιάθ. Αν στα παραπάνω δούμε σε απευθείας σύνδεση με το CNN τους τρεις βρικόλακες της Δύσης να γευματίζουν ψημένους Ιρακινούς (οι καλοί τους τρόποι απαγορεύουν να τρώνε ωμό κρέας που ίσως το χρησιμοποιήσουν για την επιδερμίδα τους) πίνοντας Κόκα - Κόλα -εν μέσω τηλεοπτικών μηνυμάτων- δε θα παραξενευτούμε διόλου. Πάνω απ' όλα το μήνυμα για το τι ακολουθεί! Αυτός ήταν και θα είναι ο πολιτισμός τους. Πότε ο ιμπεριαλισμός και πού έδειξε ευαισθησίες; Στο Βιετνάμ, στον Παναμά, στη Νικαράγουα, στην Καμπότζη, στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν; `Η μήπως στη μονίμως αιμοσταγούσα Παλαιστίνη από το ναζιστή Σαρόν;

Στο προηγούμενο έγκλημά τους οι Αμερικάνοι είχαν τη φαεινή ιδέα να χρησιμοποιήσουν έναν κορμοράνο γεμάτο πίσσα από τον κακό Σαντάμ που έβαλε φωτιά τις πετρελαιοπηγές, για να ευαισθητοποιήσουν τους φίλους του περιβάλλοντος. Πολύ γρήγορα όμως έγινε γνωστό ότι το είδος του πουλιού αυτού δεν υπάρχει στην περιοχή και πως όλα ήταν «κατασκευασμένα» από τους προπαγανδιστές του πολέμου. Δεν έδειξαν βέβαια το ολοκαύτωμα που διέπραξαν, ούτε τις οικολογικές επιπτώσεις σε στεριά, αέρα και νερά από τις βόμβες τους. Για τα ανθρώπινα θύματα ήταν φυσικό να μη μιλήσουν μια και οι Ιρακινοί ήταν αναλώσιμοι. Σήμερα διαφημίζουν κλωσόπουλα που θα ανιχνεύουν τα περίφημα βιοχημικά του Σαντάμ, που βέβαια δεν είδαμε στην «καταιγίδα της ερήμου», ενώ παράλληλα μάθαμε για εκατοντάδες βετεράνους που επλήγησαν από τη νόσο που ονομάστηκε «το σύνδρομο του Κόλπου» και προκλήθηκε είτε από πειραματικά εμβόλια, είτε από λάθους βομβαρδισμούς Αμερικανών σε Αμερικανούς με χημικά. Εξάλλου, με χημικά είχαν σκορπίσει το θάνατο και την καταστροφή μερικές δεκαετίες πριν στο Βιετνάμ. Πριν κάμποσα χρόνια ο εξαίρετος, μακαρίτης πια, λογοτέχνης μας Μενέλαος Λουντέμης έγραψε ένα καταπληκτικό πεζό με τίτλο «Οι αρχιτέκτονες του τρόμου». Φυσικά, αναφέρονταν στους Αμερικανούς και τις θηριωδίες τους στο Βιετνάμ. Ενός λαού που στο τέλος κατόρθωσε να ταπεινώσει τους ιμπεριαλιστές και να τους εξαναγκάσει να φύγουν με την ουρά κάτω από τα σκέλια με χιλιάδες θύματα. Οι θηριωδίες των βαρβάρων και ο ηρωισμός των Βιετναμέζων γράφτηκε στην ιστορία. Ενα βιβλίο που πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία μια και αποτελεί ύμνο στην ελευθερία και στέλνει το μήνυμα ότι ο αγώνας ποτέ δεν είναι μάταιος. Κάτι που προσπαθούν να μας πείσουν τα ΝΑΤΟικά παπαγαλάκια με το επιχείρημα της υπεροπλίας της ...αυτοκρατορίας.

Αλήθεια ποιος νομιμοποιεί την κατοχή χημικών και βιολογικών όπλων από τις ΗΠΑ και Αγγλία, όταν οι χώρες αυτές ανεμίζουν σαν φλάμπουρο την κατοχή παρόμοιων όπλων από το Ιράκ;

Βόμβες μικροκυμάτων, λέγεται το πρώτο κύμα βομβών που θα σπείρουν οι επικυρίαρχοι. Βόμβες που θα παραλύσουν κάθε ηλεκτρική και ηλεκτρονική συσκευή. Και ναι μεν μπορεί να παραλύσουν ραντάρ και ηλεκτρονικά συστήματα του ιρακινού στρατού, αλλά ταυτόχρονα θα σταματήσουν παντελώς οι επικοινωνίες και το ηλεκτρικό ρεύμα σε σπίτια, νοσοκομεία και δίκτυα ύδρευσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το δεύτερο κύμα των γερακιών περιλαμβάνει τις θερμοβαλικές βόμβες. Οι κεφαλές τους είναι από απεμπλουτισμένο ουράνιο. Μπορούν να διαρρηγνύουν μπετό πάχους δεκαπέντε μέτρων και να φτάνουν σε βάθος 300 μέτρων κάτω από τη γη, όπου και εκρήγνυνται. Δηλαδή, στόχος είναι και τα καταφύγια των πολιτών. Μα την αλήθεια, αν ζούσε ο Χίτλερ θα τους ζήλευε. Περιβαλλοντικά μιλάμε για δηλητηριασμένα για αιώνες εδάφη και υπόγεια ύδατα. Το καμάρι τους όμως είναι η επονομαζόμενη «μητέρα των βομβών» που μπορεί να καταστρέψει τα πάντα σε ακτίνα 1.500 μέτρων. Την είχαν χρησιμοποιήσει και στο Αφγανιστάν. Μόνο που τώρα η ισχύς της είναι 60 φορές μεγαλύτερη.

Μιλήσαμε όμως και για κότες. Στο είδος αυτό συμπεριλαμβάνονται οι Ευρωπαίοι ηγέτες που είτε ακολουθούν δουλικά τους Αμερικάνους, είτε τάσσονται φραστικά ενάντια στον πόλεμο, αλλά δεν κάνουν τίποτα πρακτικό, για να σταματήσουν τη νέα γενοκτονία και είναι πανέτοιμοι να συμμετάσχουν στο πλιάτσικο της περιοχής. Το λόγο έχουν οι πολίτες. Δεν είναι καιρός για ψευτοδιλήμματα και μεμψιμοιρίες.

Ολοι στους δρόμους να εκφράσουμε δυναμικά τη διαμαρτυρία μας. Με απεργίες και κάθε μέσο που θα κριθεί αναγκαίο. Να ενημερώσουμε συναδέλφους, γείτονες και φίλους ότι αν επιτευχθούν οι στόχοι του συγκεκριμένου πολέμου το αύριο του πλανήτη θα είναι κάτι παραπάνω από αβέβαιο.