Σαρλερουά. Εκεί όπου μαρτύρησαν εκατοντάδες κι εκατοντάδες Ελληνες εργάτες χωμένοι στις στοές των ανθρακωρυχείων. Εκεί όπου η έννοια «εργατική τάξη» πλανιέται στον αέρα. Βρεθήκαμε εκεί, μαζί με την αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, στη διασταύρωση που παίρνει το όνομά της από το εργοστάσιο της Κατερπίλαρ, μαζί με τους 2.700 εργάτες της ένα πρωινό που σταμάτησαν τα πάντα υπό το σύνθημα «Οι εργάτες της Κατερπίλαρ ενάντια στον πόλεμο». Απεργούσαν την ίδια ώρα που τα αφεντικά τους έκαναν αναλύσεις για τις «ευκαιρίες απασχόλησης» που ανοίγει για το εργοστάσιο η ιμπεριαλιστική επίθεση στο Ιράκ! Απεργούσαν, γιατί όπως είπε ο πρόεδρος τους, Antonio Cocciolo, από την FGTB, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς παρά να ενωθούμε με τα εκατομμύρια των εργαζομένων που διαδηλώνουν ενάντια στον πόλεμο. Πρέπει να ξέρουν, είπε απευθυνόμενος στους διευθυντές του εργοστασίου, πως οι εργάτες δεν πιστεύουν ότι ο πόλεμος δίνει δουλιά. Αυτός ο πόλεμος κοστίζει ένα δισ. δολάρια τη μέρα. Είκοσι μέρες αυτού του πολέμου αρκούν για να δώσουν τροφή στους πεινασμένους όλου του κόσμου.