«Αγωνιστικά, αντιπολεμικά να τους βομβαρδίσουμε: Με μαζικούς αγώνες, με χιλιάδες αντιπολεμικές, αγωνιστικές ψήφους στην ΠΚΣ». Οι φετινές φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές διενεργούνται την Τετάρτη 9 Απρίλη σε συνθήκες πολέμου, σε μια περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση: Μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο θανάτου (Σούδα, φρεγάτες στην υπηρεσία των δολοφόνων, εκστρατευτικά σώματα κατοχής σε όλο τον κόσμο) κι ο λαός πληρώνει τις επιπτώσεις. Το ζήτημα του πολέμου, αλλά και οι εξελίξεις στην ανώτατη εκπαίδευση, πρέπει, σύμφωνα με την ΠΚΣ, να είναι το κριτήριο ψήφου σ' αυτές τις εκλογές. Δηλαδή, οι φοιτητές και οι σπουδαστές να κρίνουν όλες τις δυνάμεις, σύμφωνα με τη στάση που κρατούν απέναντι σ' αυτά τα ζητήματα.

«Σ' αυτές τις εκλογές», τονίζει η ΠΚΣ, «καταδικάζουμε αυτήν την πολιτική και όσους τη στηρίζουν», δηλαδή, τη ΔΑΠ που, όταν ψελλίζει κάτι για πόλεμο, είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, κρύβοντας τις αιτίες του, την ΠΑΣΠ που συναινεί σε ό,τι πει η κυβέρνηση φορώντας και βγάζοντας λάδι την ΕΕ, αλλά και αυτούς που συχνά βρίσκονται μαζί της (ΕΑΑΚ - ΣΥΝ). Ολοι μαζί, υπογραμμίζει η ΠΚΣ, «κάνουν ό,τι μπορούν, για να απομονώσουν το φοιτητικό κίνημα από τους εργαζόμενους, το λαϊκό κίνημα, τους γονείς μας και τους μαθητές, θέλουν τους συλλόγους αδρανοποιημένους, στο περιθώριο».

Παράλληλα, η ΠΚΣ αναφέρεται στην επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ στη μόρφωση, που συνεχίζεται με στόχο την υποταγή της στους «νόμους της αγοράς», την ιδιωτικοποίηση, την υποβάθμιση της γνώσης. Συγκεκριμένα, τονίζει: Τα πτυχία υποβαθμίζονται και δεν αρκούν πλέον για εργασία στο αντικείμενο σπουδών, ενώ μπαίνουν και φραγμοί μετά το πτυχίο (διαγωνισμός ΑΣΕΠ, εξετάσεις για άδεια άσκησης επαγγέλματος). Το μέλλον που επιφυλάσσεται στους απόφοιτους είναι: «Δουλιά χωρίς ικανοποιητικούς μισθούς, ασφάλιση και δικαιώματα, για να περιπλανιόμαστε μεταξύ εργασίας - ανεργίας, πάντα υποταγμένοι».

Υποβαθμίζονται οι σπουδές με τις αποφάσεις της Μπολόνια, που υιοθετούν κύκλους σπουδών (προπτυχιακός μεταπτυχιακός) και εξισώνουν τα πτυχία με bachelor 3ετών σπουδών, αξιολογούνται τα ιδρύματα για να υπηρετούν καλύτερα τις επιχειρήσεις, φτιάχνουν Ινστιτούτα Διά Βίου Εκπαίδευσης εισάγοντας κατάρτιση μιας χρήσης, ενώ τα αποτελέσματα της υποχρηματοδότησης είναι φανερά (πληρωμές συγγραμμάτων, ανεπαρκής υλικοτεχνική υποδομή, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, κ.ά.). Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη σίτιση, που είναι χαμηλής ποιότητας και λίγοι φοιτητές έχουν δικαίωμα σ' αυτήν και τη στέγαση, που δικαιούται ένας στους είκοσι φοιτητές και επιβάλλεται ενοίκιο σε κακοδιατηρημένες Εστίες. Η ΠΚΣ καταγγέλλει ότι τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν μέσω του ΕΠΕΑΕΚ II και υποβαθμίζουν τη γνώση, ώστε πιο άμεσα να εξυπηρετούνται οι επιχειρήσεις, ενώ μπαίνει και το άσυλο ξανά στο στόχαστρο με την αμφισβήτησή του στις Εστίες.

Απέναντι σ' όλα αυτά, η ΠΚΣ καλεί στον αγώνα για μόρφωση, δουλιά, ειρήνη, τονίζοντας ότι «τίποτα δε χαρίζεται, τα πάντα κατακτιούνται» και καλεί φοιτητές και σπουδαστές να επιλέξουν τα ψηφοδέλτια με το γαρίφαλο, γιατί η ΠΚΣ:

• Βρίσκεται μπροστά στον αγώνα για τα καθημερινά προβλήματα, τα δικαιώματα στη μόρφωση και τη δωρεάν Παιδεία, αλλά και για ό,τι μας αφορά, ενάντια στον πόλεμο και τη συμμετοχή της χώρας.
• Δίνει τη μάχη για πιο μαζικούς αγώνες, για να ζωντανεύουν οι σύλλογοι, να μπαίνουν εμπόδιο σ' αυτήν την πολιτική.
• Αποκαλύπτει την ουσία των αλλαγών στην Παιδεία και τους ενόχους.
• Παλεύει, ώστε το φοιτητικό κίνημα να διεκδικεί μαζί με όλο το λαό ένα πανεπιστήμιο στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, για την Ενιαία Ανώτατη Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση, για μια άλλη πολιτική και οικονομία προς όφελος του λαού.