«Εφυγε» η Αγορίτσα (Ρίτσα) Τσιακίρη

Η κηδεία γίνεται σήμερα, Τετάρτη 30 Απρίλη, ώρα 11 πμ, από το νεκροταφείο του Βύρωνα

Τετάρτη 30 Απρίλη 2003

Πέθανε στις 29 Απρίλη 2003, μετά από μακροχρόνια αρρώστια, η συντρόφισσα Αγορίτσα Τσιακίρη, αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, σε ηλικία 72 χρόνων. Η κηδεία της γίνεται Τετάρτη 30 Απρίλη 2003, ώρα 11 πμ, από το νεκροταφείο του Βύρωνα.

Η Αγορίτσα Τσιακίρη - η δική μας Ρίτσα όπως την ξέραμε όλοι μας εδώ στο «Ριζοσπάστη» όπου για χρόνια, μετά τη μεταπολίτευση, εργάστηκε, στις υπηρεσίες του - γεννήθηκε στον Κορυδαλλό Καλαμπάκας. Παιδί, ακόμα, μπήκε στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα κατά της Γερμανοφασιστικής Κατοχής, βοηθώντας τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Τραυματίστηκε στην Κατοχή.

Αργότερα πολέμησε μέσα από το Δημοκρατικό Στρατό τον αγγλοαμερικανικό φασισμό και το μοναρχοφασιστικό καθεστώς. Για αύτη την αγωνιστική της προσφορά στο λαϊκό και κομμουνιστικό κίνημα, το μοναρχοφασιστικό μετεμφυλιακό καθεστώς την αντάμειψε με πολύχρονες φυλακίσεις. Μαζί με την αδερφή της (που γέννησε μέσα στη φυλακή) βρέθηκε φυλακισμένη στις φυλακές Ανηλίκων του «Αβέρωφ», αλλά όπως χιλιάδες αγωνίστριες και αγωνιστές πέρασε από αρκετές ακόμα φυλακές (Καλλιθέας, Λάρισας κλπ.).

Παντρεύτηκε με τον αντιστασιακό αγωνιστή Γιάννη Τσιακίρη που επίσης εργάστηκε μετά τη μεταπολίτευση στο λογιστήριο του «Ριζοσπάστη». Μέλος του ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής της, συνέχιζε τον αγώνα ακόμα και από το κρεβάτι του πόνου, όπου πολλές φορές βρέθηκε καθώς η υγεία της είχε υπονομευτεί τόσο από το τραύμα της όσο και από τις φυλακίσεις και τις κακουχίες στο διάστημα της αγωνιστικής της διαδρομής στον εθνικοαπελευθερωτικό - αντιιμπεριαλιστικό αγώνα. Θα μείνει αξέχαστη σε όλους εμάς που τη γνωρίσαμε από κοντά, ανήσυχη και σε εγρήγορση πάντοτε για την υπεράσπιση του ΚΚΕ, για να ξεπερνιούνται οι όποιες αδυναμίες. Θα κρατήσουμε για πάντα τις ακριβές αγωνιστικές παρακαταθήκες που μας άφησε.