Δραματικές είναι οι διαπιστώσεις για τη σύγχρονη τραγωδία που εξελίσσεται στην Ψυχιατρική Περίθαλψη στη χώρα μας. ιδιαίτερα με την ανάθεση των πραγματικών αναγκών για Ψυχική Υγεία στη διαδικασία διαχείρισης ευρωπαϊκών κονδυλίων και προγραμμάτων με ημερομηνία λήξεως και με ταυτόχρονη πριμοδότηση των ιδιωτών που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αναδείχτηκε στο επιστημονικό συμπόσιο «Πρωτοβάθμια Φροντίδα Ψυχικής Υγείας και Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση -- Η γύμνια του συστήματος Ψυχιατρικής Περίθαλψης στην Ελλάδα», που πραγματοποιήθηκε στις αρχές της βδομάδας στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (ΨΝΑ).

Στη χώρα μας και διεθνώς παρουσιάζεται δραματική έξαρση των ψυχικών διαταραχών, με πάνω από 20% του πληθυσμού να υποφέρει κάποια στιγμή της ζωής του, ως αποτέλεσμα της διόγκωσης της φτώχειας, της εξαθλίωσης, των κοινωνικών προβλημάτων, της υποχρηματοδότησης των δημοσίων δομών Ψυχικής Υγείας. Η επικράτηση των ιδεολογημάτων περί «ελεύθερης αγοράς» στην Ψυχική Υγεία οδηγεί σε συνεχή περικοπή των δημοσίων δαπανών, στην υποβάθμιση και διάλυση του δημόσιου συστήματος Ψυχικής Υγείας, στη διαρκή πριμοδότηση του ιδιωτικού τομέα και στην εγκατάλειψη των ψυχικά πασχόντων, που η εμπειρία της Ευρώπης και της Αμερικής έδειξε ότι καταλήγουν άστεγοι και εγκαταλειμμένοι στους δρόμους και πολλοί απ' αυτούς στις φυλακές!

Οι ελλείψεις, τόνισαν στο συμπόσιο οι λειτουργοί της Ψυχικής Υγείας απ' όλη τη χώρα, σε μονάδες ψυχικής Υγείας και κυρίως στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Ψυχικής Υγείας (ΠΦΨΥ) ξεπερνούν το 60% των αναγκών και περιοχές όπως τα νησιά είναι εντελώς ακάλυπτες, προς όφελος των ιδιωτών που κερδοσκοπούν πάνω στον ψυχικά πάσχοντα και την οικογένειά του. Υστερα από την πολύχρονη πλέον πορεία της «Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης» και τα τόσα προγράμματα για την ανάπτυξη εξωνοσοκομειακών δομών, το ψυχιατρικό σύστημα εξακολουθεί να μην παρέχει για την πλειοψηφία των περιπτώσεων και ιδιαίτερα για τα φτωχά στρώματα του πληθυσμού, παρά μόνο νοσοκομειακή φροντίδα, την έσχατη λύση του εγκλεισμού.

Η κυβέρνηση προωθώντας την εμπορευματοποίηση παρέδωσε το «φιλέτο» της «αποασυλοποίησης» στις ιδιωτικές εταιρίες. Τώρα προχωρεί στην παράδοση και της ΠΦΨΥ με την περαιτέρω παραχώρηση της δυνατότητας (βάσει του νόμου 2716/99) σε ιδιωτικές «μη κερδοσκοπικές» εταιρίες να δημιουργούν νέες Κινητές Μονάδες σε νησιωτικά συμπλέγματα (Κυκλάδες) και αλλού, και μάλιστα με ευμενέστερη οικονομική μεταχείριση από αυτή των δημοσίων υπηρεσιών!

Σε αυτό το φόντο εξελίσσεται και το άγριο «κυνηγητό» στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις των λειτουργών της Ψυχικής Υγείας, με τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, με την άρση της μονιμότητας, την υπερεντατικοποίηση, τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους στις ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές.

Σ' αυτά τα πλαίσια, οι δηλώσεις από μεριάς υπουργείου Υγείας, για «επιδίωξη του εφικτού» και για «άυλα έργα» της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης, σηματοδοτούν μόνο μια πολιτική διαχείρισης της κρίσης και της υπάρχουσας αθλιότητας. Με δεδομένους τους σχεδιασμούς του υπουργείου Υγείας για το κλείσιμο πέντε μεγάλων ψυχιατρείων της χώρας την επόμενη εξαετία, ο κίνδυνος να επαναληφθεί και στην Ελλάδα το φαινόμενο των αστέγων των μεγαλουπόλεων άλλων καπιταλιστικών χωρών - που αποτελούνται κατά το 1/3 από ψυχικά πάσχοντες, κατά το 1/3 από αλκοολικούς και τοξικομανείς και κατά το 1/3 από ανέργους - δεν είναι μακριά. Γι' αυτό είναι ανάγκη, η Ψυχική Υγεία να αντιμετωπιστεί ως δημόσιο, κοινωνικό αγαθό, που παρέχεται ισότιμα και δωρεάν, στο υψηλότερο ποιοτικό επίπεδο, με ολόπλευρη κοινωνική και θεραπευτική φροντίδα.