«Αν η κυβέρνηση δεν αλλάξει την πολιτική τού να γονατίζει μπροστά στο ΔΝΤ... αν δεν μπορεί να μας κοιτάξει καταπρόσωπο, να φύγει», έλεγε προχτές ο Χόρχε Βάργκας, δάσκαλος, ένας από τους 300.000 που συνεχίζουν τη γενική απεργία στο Περού. Η απάντηση του Προέδρου Αλεχάνδρο Τολέδο: «Αποφάσισα να αναθέσω στις Ενοπλες Δυνάμεις την ευθύνη του εσωτερικού ελέγχου και η Αστυνομία θα παίξει επιβοηθητικό ρόλο».

Αργά το βράδυ της Δευτέρας, ο Πρόεδρος του Περού κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για 30 ημέρες και ξεκαθάρισε ότι βγάζει το στρατό στους δρόμους για να καταστείλει το κίνημα των αγροτών και των δασκάλων που έχει κλείσει τους δρόμους. Η κίνηση του Αλεχάνδρο Τολέδο σημαίνει ότι συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, όπως η ελευθερία του συναθροίζεσθαι, αίρονται, και οι αρχές μπορούν να πραγματοποιούν έρευνες και συλλήψεις δίχως εντάλματα... Ολ' αυτά για να κατασταλεί η απεργία που αποτελεί τη «μεγαλύτερη πολιτική δοκιμασία», όπως το έθετε η «Ουάσινγκτον Ποστ», του ανθρώπου που μέσα σε δύο χρόνια, λόγω των πολιτικών επιλογών του, είδε τη δημοτικότητά του να κατακρημνίζεται από το 70% στο 14% και το λαό να εξεγείρεται εναντίον των μισθών πείνας στους οποίους τον έχει καταδικάσει, την ανεργία και τη στασιμότητα. Οι δάσκαλοι, οι αγρότες, οι εργαζόμενοι στην Υγεία, οι δικαστικοί υπάλληλοι - τουλάχιστον 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι κατέβηκαν στους δρόμους τις τελευταίες δύο βδομάδες για να ζητήσουν να μη γίνουν οι προγραμματισθείσες ιδιωτικοποιήσεις, να γίνουν αυξήσεις μισθών ώστε να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια, να μειωθούν οι φόροι στα εγχώρια προϊόντα...

Οι αριθμοί μπορεί να ευημερούν - οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης κάνουν λόγο για αύξηση 4% του ΑΕΠ φέτος και περικοπή του χρέους σε 1,9% του ΑΕΠ - αλλά οι άνθρωποι καθόλου. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που έχει επιβάλει το ΔΝΤ και η αποθράσυνση των εργοδοτών - πρόσφατα η συνομοσπονδία των ιδιωτικών επιχειρήσεων αποκάλεσε «παράνομους» τους ελάχιστους μισθούς επειδή «αυξάνουν το κόστος»! - προκαλούν το κοινό αίσθημα.

Οι δάσκαλοι, που ζητούν αύξηση 30 δολαρίων (!) έναντι των 3 (ναι, τριών...) που προτείνει η κυβέρνηση για λόγους «δημοσιονομικής πειθαρχίας», είναι οι πρώτοι που άρχισαν τον απεργιακό χορό. Οι αγρότες που ζητούν μείωση του φόρου επί των προϊόντων τους από 18% σε 3%, τίθενται επίσης στο στόχαστρο: ο υπουργός Εσωτερικών Αλμπέρτο Σανάμπρια δήλωσε ότι τα 35 μπλόκα που έχουν στήσει οι απεργοί «θα διαλυθούν». Σημαίνει άραγε ότι η κυβέρνηση «έχασε την υπομονή της» με τους απεργούς και στέλνει το στρατό να τους διαλύσει, ότι το Περού θα θρηνήσει θύματα; Δεν αποκλείεται...