Με τη σημαντική συμμετοχή των εργαζομένων, παρά την αστυνομοκρατία στην πύλη του εργοστασίου και την τρομοκρατία που ασκεί η διοίκηση της εταιρίας, παρεμποδίζοντας τη συνδικαλιστική δράση, πραγματοποιήθηκε χτες η πρώτη από τις δυο συνεχόμενες 24ωρες απεργίες που κήρυξε το σωματείο στην «Ελληνική Εταιρία Μπισκότων» (πρώην «Αλλατίνη»).

Οι εργαζόμενοι διεκδικούν την επαναπρόσληψη 14 αναίτια απολυμένων συναδέλφων τους και το σταμάτημα της τρομοκρατίας. Παράλληλα, απαιτούν τη σύναψη συμβάσεων αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους, αφού πρόθεση της εταιρίας είναι η σταδιακή αντικατάσταση των εργαζομένων αορίστου χρόνου, από ορισμένου χρόνου χωρίς δικαιώματα.

Πολλές εργαζόμενες, κατά τη χτεσινή απεργία, έφτασαν μέχρι την πύλη, όμως, παρά την τρομοκρατία και συνειδητοποιώντας ότι έρχεται η σειρά τους και ο μόνος δρόμος είναι ο αγώνας για να μην προκύψουν χειρότερα, ενώθηκαν και παρέμειναν με τους άλλους απεργούς.

Μαζικά έξω από το χώρο δουλιάς, βρέθηκαν και οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Χαλκίδας, που κατάγγειλαν τα σχέδια της κυβέρνησης και του εφοπλιστή Στ. Ηλία για την καθυστέρηση επαναλειτουργίας του ναυπηγείου και την εξαπάτησή τους.

Ο Στ. Ηλίας, παρά τις αρχικές δεσμεύσεις - που υπάρχουν και στη σύμβαση πώλησης του ναυπηγείου - με τις πλάτες της κυβέρνησης κωλυσιεργεί την επαναλειτουργία και τις προσλήψεις. Εχει προσλάβει μέχρι σήμερα (του έχει δοθεί παράταση μέχρι τέλη Μάη) 96 εργαζόμενους (σε σύνολο 350 που είχαν απολυθεί) που προσπαθεί να τους επιβάλει 9ωρο εργασίας με μισθό σύμβασης.

Παράλληλα, προχτές, μια μέρα πριν την απεργία, η διευθύνων σύμβουλος Καραμολέγκου, προσπαθούσε να τους «πείσει» για τις καλές προθέσεις της εταιρίας, προκειμένου να μη συμμετέχουν στην απεργία.

Παρ' όλα τα εμπόδια που βάζει η εργοδοσία, ξεπερνώντας την όψιμη «αγωνιστικότητα» της πλειοψηφίας της διοίκησης του ΕΚ, οι εργαζόμενοι στην Εύβοια είναι αποφασισμένοι - όπως έπραξαν και στην προηγούμενη κινητοποίηση στα διόδια Σχηματαρίου, που απομόνωσαν τους συμβιβασμένους που επιδίωκαν κινητοποίηση παρωδία - να συνεχίσουν αγωνιστικά όσο τα προβλήματα παραμένουν ανεπίλυτα.