Στον αστερισμό της λογικής «μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε», κινείται η αναπτυξιακή πολιτική που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αδιάψευστος μάρτυρας, η δέσμη των νέων «αναπτυξιακών» μέτρων (διάβαζε προνομίων), που ετοιμάζεται να καταθέσει για ψήφιση στη Βουλή και τα οποία παρουσίασε χτες στους δημοσιογράφους ο υπουργός Οικονομίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι, μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση καθιερώνει ειδικό φορολογικό καθεστώς για μια δεκαετία στις μεγάλες επενδύσεις (συμβολική φορολογία κερδών κλπ.), φιλοδοξώντας - προφανώς - να μετατρέψει την Ελλάδα σε φορολογικό παράδεισο για το μεγάλο κεφάλαιο. Παράλληλα, με τον ίδιο νόμο, αυξάνει τις κρατικές επιχορηγήσεις προς τους μεγαλοεπιχειρηματίες και φτάνει μέχρι του σημείου να καθιερώνει αντικίνητρα (δηλαδή να καθιερώνει ειδικά πριμ), για να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα τύπου ΠΑΛΚΟ και άλλων επιχειρήσεων που μετεγκαταστάθηκαν στα Βαλκάνια!

Διαβάζοντας κανείς προσεκτικά το πακέτο των μέτρων του νέου αναπτυξιακού νόμου, θα διαπιστώσει πως η κυβέρνηση αντέγραψε δεόντως τα αποικιοκρατικού χαρακτήρα προνόμια, που είχαν ψηφιστεί στις αρχές της δεκαετίας του '50 και του '60 με τους «αναπτυξιακούς» νόμου 2687/53 και 4171/61! Ολ' αυτά, όμως - όπως και πολλά ακόμη - είναι αναπόφευκτες συνέπειες μιας πολιτικής, η οποία εκφράζει και υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου, ξένου και ντόπιου, κεφάλαιο, θεωρώντας το θεμέλιο και κινητήριο μοχλό της όποιας ανάπτυξης της χώρας.