Φουσκώνουν τα μυαλά του κόσμου με άφθονη εκσυγχρονιστική σαβούρα, μπας και θολώσουν τα νερά και αποφύγουν την ιερή οργή και την τρομερή τιμωρία που τους αξίζει. Ξαναπαίζουν το παραμύθι με το «πόθεν έσχες», το πολιτικό χρήμα, τη διαφάνεια... Ξετσίπωτα αυτοπροβάλλονται τιμητές της διαφάνειας και πολέμιοι της διαπλοκής - ποιοι, αυτοί που ενσαρκώνουν τη διαπλοκή και τη λοβιτούρα. Είναι όμως ποτέ δυνατόν να πάρουν στα αλήθεια μέτρα κατά της διαφθοράς; Μπορούν να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο από τον «τροφοδότη λογαριασμό» που τους συνδέει με το μεγάλο κεφάλαιο;

Είναι «ρεαλιστικό» να περιορίσουν την εξάρτησή τους από τη χρηματοδότηση των μεγάλων αφεντικών, ενώ την ίδια ώρα φροντίζουν να τα γιγαντώνουν; Πιστεύουν ακράδαντα όμως ότι επειδή τους «παίζουν» προνομιακά τα ΜΜΕ ο κόσμος καταπίνει αμάσητα τις «πρωτοβουλίες» τους χάρη στο αστραφτερό περιτύλιγμά τους. Βαυκαλίζονται ότι οι μάσκες «ανανέωσης» παραπλανούν λες και ο κόσμος περίμενε 20 χρόνια για να τους μάθει τώρα... Με την τροποποίηση του εκλογικού νόμου θα επιχειρήσουν να εδραιώσουν την εντύπωση ότι ο δικομματισμός είναι ανίκητος και αιώνιος - άρα αυτό που μένει είναι ο συμβιβασμός με το «μοιραίο». Θέλουν να αποκρύψουν βέβαια πόσο «εύθραυστο» είναι το (δικομματικό) σύστημα...

Στο εξής, το είπε κυνικά ο Κ. Σημίτης, όλες «οι δράσεις» της κυβέρνησης είναι υποταγμένες στη «νίκη» στις επόμενες εκλογές. Και είναι αλήθεια ότι και πλούσια πείρα και μέσα διαθέτουν και (ηθικούς ή άλλους) ενδοιασμούς δεν έχουν... Πολύ περισσότερο που πρόκειται για μια «δράκα» διαχειριστών που έχουν αποσπαστεί παντελώς από τις λαϊκές μάζες και τις ανάγκες τους. Η λαϊκή παροιμία «ο χορτάτος τον νηστικό δεν τον πιστεύει» τους πάει γάντι. «Δουλιά» τους είναι να εξαπατούν, να παραπλανούν, να αποκοιμίζουν. Οσο τους το επιτρέπουν οι «από κάτω»...