Η Φλέρυ Νταντωνάκη (Ελευθερία Παπαδαντωνάκη) γεννήθηκε στην Κρήτη. Στις αρχές της δεκαετίας του '60, βρέθηκε στην Αμερική για να σπουδάσει Ιστορία και Φιλολογία. Τα πρώτα της βήματα στη σκηνή τα πραγματοποίησε στο Μπρόντγουεϊ. Τότε οι «New York Times» παραλλήλισαν το ταλέντο της με εκείνο της Μινέλι. Το 1965 κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρία της Τζοάν Μπαέζ «Vanguard» ο δίσκος της «Flery», με λαϊκά τραγούδια των Παπαϊωάννου, Γαβαλά, Ατταλίδη και Καζαντζίδη.
Το 1971 αντικατέστησε μια Αμερικανίδα τραγουδίστρια σ' ένα αφιέρωμα στον Ζακ Μπρελ. Στο διάλειμμα αυτής της συναυλίας, χτύπησε την πόρτα του καμαρινιού της και της ζήτησε συνεργασία ο Μάνος Χατζιδάκις, που παρακολουθούσε τη συναυλία. Ο Μάνος Χατζιδάκις άκουγε για πρώτη φορά την Φλέρυ, μένοντας έκπληκτος από την υπέροχη φωνή της. Το 1972, η φωνή της Νταντωνάκη, μαζί με εκείνη του Δημήτρη Ψαριανού, άγγιζε τις πιο ευαίσθητες χορδές μας με την ερμηνεία της στον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι. Ακολούθησαν το 1975 ο «Καπετάν Μιχάλης», το 1977 «Οι γειτονιές του φεγγαριού» και το 1984 το «Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι».
Το 1984 συμμετείχε, επίσης, στη «Νυχτερινή δοκιμασία» του Ηλία Λιούγκου και το 1986 στα «Τσιμεντένια τρένα» με τους «Τερμίτες». Το 1991 κυκλοφόρησαν τα «Λειτουργικά», ηχογραφήσεις των δοκιμών που έκαναν με τον Μάνο Χατζιδάκι την εποχή της γνωριμίας τους, ενώ το 1994 απέδωσε με εκπληκτικό τρόπο το τραγούδι «Μάνα μου και Παναγιά», σε στίχους Λειβαδίτη και μουσική Θεοδωράκη στον κύκλο τραγουδιών «Απονες Εξουσίες».
Κουρασμένη από τα φώτα της σκηνής, επέλεξε έναν άλλο δρόμο. Μόνη «μέσα στη φοβερή ερημία του πλήθους» αποσύρθηκε στο δικό της κόσμο. Εξαίρεση, η μαγική βραδιά του 1985, που ανέβηκε στη σκηνή της Ρωμαϊκής Αγοράς, καθώς πείστηκε από την Δήμητρα Γαλάνη να τραγουδήσουν μαζί. (Κυριακή «902 Αριστερά στα FM» στις 6 το απόγευμα).