Ο Ιούλης του 2003 θα μείνει στην ιστορία για το άνευ προηγουμένου ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Τον Ιούλη του 2003, οι κατακτήσεις των εργαζομένων βρίσκονται πιο πίσω και από το 1965...
Ο Ιούλης του 2003, για παράδειγμα, θα μείνει στιγματισμένος στην ιστορία, από το άνευ προηγουμένου ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Προκειμένου να μαζέψουν εφάπαξ 3 δισ. ευρώ τα δίνουν όλα κοψοχρονιά... Τον Ιούλη του 2003, οι κατακτήσεις των εργαζομένων βρίσκονται πιο πίσω από το 1965, μετά από τα απανωτά πλήγματα και το συστηματικό ξήλωμά τους από την κυβέρνηση Σημίτη. Τα ασφαλιστικά ταμεία, πρόσφατη το 1965 κατάκτηση, έχουν καταληστευτεί από τους κυβερνώντες, που βάζουν σήμερα τους εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι τον τάφο... Η ανεργία, όπως και τότε, είναι «ευλογία Θεού» και η μετανάστευση δεν είναι εύκολη. Αναπόφευκτη η οπισθοδρόμηση και στη δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα...
Σήμερα τα «πραξικοπήματα» γίνονται από τα πανίσχυρα συγκροτήματα των ΜΜΕ, που κόβουν τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις και εξορίζουν κάθε φωνή αμφισβήτησης. Μπορεί να μην υπάρχει «παλάτι», αλλά ο δικομματισμός μπορεί πιο αποτελεσματικά να βιάζει τη λαϊκή βούληση μέσα και από τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα. Το «μαύρο μέτωπο» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, όχι μόνο κωφεύει, αλλά επιδεικνύει πιο βαθιά περιφρόνηση στα λαϊκά αιτήματα και ανάγκες. Ευτυχώς, ο κόσμος δε σταμάτησε να κατεβαίνει στους δρόμους. Σήμερα, όμως, χρειάζονται πιο πολλοί και να ξέρουν «πού το πάνε»...