Το γραφείο βρίσκεται στο Δημαρχείο της ιρακινής πόλης Φαλούτζα (κατοικείται από σουνίτες και αφθονούν οι επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων κατοχής) και διαχειρίζεται τις αποζημιώσεις για «βλάβες που προξένησε ο αμερικανικός στρατός από λάθος ή αμέλεια», όπως γράφει η πινακίδα στην πόρτα. Για φόνο εξ αμελείας η αποζημίωση αποτιμάται στο ένα εκατομμύριο ιρακινά δηνάρια (551 ευρώ), ενώ για προσχεδιασμένη δολοφονία φτάνει στα τέσσερα εκατομμύρια δηνάρια ή 2.204 ευρώ... Τα χρήματα προέρχονται από πόρους του ιρακινού Δημοσίου, τα οποία περιήλθαν στα χέρια των Αμερικανών.

Τη «μηχανή» αυτή έβαλε μπροστά ο διορισμένος από τους κατακτητές δήμαρχος της Φαλούτζα, σε συνεργασία, βέβαια, με τις δυνάμεις κατοχής και εκμεταλλευόμενος τις άθλιες συνθήκες ζωής από τη μια και τα έθιμα της περιοχής, που θέλουν την αποφυγή της εκδίκησης όταν πληρώνεται αποζημίωση στους συγγενείς του θύματος, από την άλλη. Ουσιαστικά, πρόκειται για έναν ακόμη μηχανισμό εξαγοράς και «προσαρμογής» των Ιρακινών στις σκληρές συνθήκες κατοχής της χώρας τους. Γεγονός, το οποίο γίνεται κατανοητό και από τους κατοίκους της πόλης. Ακόμη και μέλη των μερικών δεκάδων οικογενειών, που προσέφυγαν στο γραφείο και εισέπραξαν την «αποζημίωση» δε σταματούν να καταφέρονται ενάντια στους Αμερικανούς και να απαιτούν την αποχώρησή τους από το Ιράκ.