Η φήμη του Σιατλ σαν την πιο «φιλική προς τις μεγάλες επιχειρήσεις» χάθηκε ανεπιστρεπτί. Το Σιατλ της «Μπόινγκ», της «Μάικροσοφτ» και άλλων πολυεθνικών, κάηκε στις δεκάδες χιλιάδες φλόγες, που άναψε η οργή των διαδηλωτών. Μια φήμη που αναζητείται στις στάχτες που άφησαν πίσω τους οι 135 υπουργοί Εμπορίου που πήραν μέρος στην τετραήμερη Σύνοδο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και κατέληξε τα ξημερώματα του Σαββάτου σε φιάσκο. Οπως αναμενόταν εξάλλου... ασχέτως αν δεν ήθελαν να το πιστέψουν, αυτοί που προσδοκούσαν να καταλύσουν όσα σύνορα και περιορισμοί ακόμη υπήρχαν, αφήνοντας το εμπόριο να δρα ανεξέλεγκτο.

Η Σύνοδος ήδη έχει τελειώσει εδώ και τρεις ημέρες. Ομως περισσότεροι από χίλιοι αστυνομικοί παραμένουν εν πλήρη παρατάξει στους δρόμους του Σιατλ να «φυλάσσουν την πόλη». Οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις, συνεχίζονται αν και πια έχουν επικεντρωθεί έξω από το χώρο των φυλακών, όπου κρατούνταν σχεδόν 600 συλληφθέντες από τις κινητοποιήσεις της προηγούμενης βδομάδας. Παράλληλα, την Κυριακή χιλιάδες κάτοικοι του Σιάτλ πήραν μέρος στην αγρύπνια υπό το φως των κεριών για τους διαδηλωτές που συνελήφθησαν.

Αυτή η εικόνα των συνεχών διαμαρτυριών και των διαδηλώσεων, αλλά και το αίσθημα ικανοποίησης, που υπάρχει μεταξύ όλων των εργατικών και άλλων οργανώσεων που διοργάνωσαν τις κινητοποιήσεις, είναι που έχει γίνει αποδιοπομπαίος τράγος για αναλυτές και ΜΜΕ, που προσπαθούν απεγνωσμένα να αποκρύψουν ότι η Σύνοδος κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία, τόσο για την αντιλαϊκότητα των σχεδίων του μεγάλου κεφαλαίου, όσο και λόγω των εσωτερικών αντιθέσεων, που υπήρχαν μεταξύ των συμμετασχόντων. Τα περισσότερα Μέσα σπεύδουν να τονίσουν ότι αυτή η εικόνα του αλαλούμ είναι που οδήγησε τη Σύνοδο στο φιάσκο. Ωστόσο, ο πρόεδρος της μεγαλύτερης Συνομοσπονδίας εργατών στις ΗΠΑ, της AFL-CIO, Τζον Σουίνι, ότι για το εργατικό κίνημα το αποτέλεσμα της Συνόδου ήταν πραγματικά μια νίκη,καθώς η λακωνική ανακοίνωση προς τα Μέσα, μετά το πέρας της Συνόδου «Δε θα υπάρξει νέος γύρος διαπραγματεύσεων για τη φιλελευθεροποίηση του εμπορίου». Ο Σουίνι τόνισε ότι για το κίνημα, όσον αφορά τον ΠΟΕ και την πορεία της παγκοσμιοποίησης ,«δεν υπάρχει καλύτερη συμφωνία από μια κακή συμφωνία».

Από την πλευρά τώρα των συμμετασχόντων πολύ λίγοι θέλησαν να κάνουν δηλώσεις, αν και Αμερικανοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να μετριάσουν τις εντυπώσεις, λέγοντας ότι μπορεί να υπήρξε μια συμφωνία, αλλά «γενικά υπήρξε θετικό κλίμα και προσπάθειες προσέγγισης», που μπορεί να αποτελέσει μια στέρεη βάση για τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις.

Πάντως, οι Αυστραλοί αφήνουν να εννοηθεί ότι είναι «έξαλλοι», τόσο για την προσπάθεια επισκίασης όλων των ζητημάτων από τους Αμερικανούς, όσο και τον ίδιο το ρόλο και την ωμή παρέμβαση του Κλίντον στις διαπραγματεύσεις.

Οσο για την ΕΕ, τα αίτια της αποτυχίας στην τελευταία Υπουργική Σύνοδο, που εντοπίζονται στις εν γένει αδυναμίες του ΠΟΕ, σε σχέση με τις φιλοδοξίες του, εξηγεί ο εκπρόσωπος της ΕΕ στις συνομιλίες του Σιατλ, Πασκάλ Λαμί, σε συνέντευξή του, που δημοσίευσε χτες η γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν».

«Ο λόγος της αποτυχίας στο Σιατλ είναι πως σήμερα ο ΠΟΕ έχει φιλοδοξίες που υπερβαίνουν τις δυνατότητές του. Αυτό επαληθεύεται και για το ίδιο τον θεσμό, αλλά και για τις μεθόδους εργασίας του, όπως και για τη φιλοσοφία των συνομιλιών», εξηγεί ο Λαμί.

Υπενθυμίζοντας πως ο ΠΟΕ είναι κληρονόμος της ΓΚΑΤΤ, «εκείνου του πράσινου χαλιού κάτω από τα πόδια των πλουσίων χωρών», ο Λαμί υπογραμμίζει πως «η παγκοσμιοποίηση έχει αλλάξει τα δεδομένα» και πως «είμαστε μάρτυρες της διασύνδεσης του εμπορίου με άλλους τομείς», γεγονός που φέρει στο προσκήνιο το «πρόβλημα της διαχείρισης»... δηλαδή ένα ?«να διεθνές θεσμικό πρόβλημα», για να προσθέσει ότι «αναζητούμε πάντοτε έναν Ζαν Μονέ ( ο εμπνευστής και "πατέρα" της Ενωμένης Ευρώπης) για την αυγή του επόμενου αιώνα».