« - Χωρίς την υποστήριξη των Παγκόσμιων Ολυμπιακών Χορηγών, ίσως πρέπει να τον φανταστείτε»!

Η ερώτηση και η απάντηση συμπεριλαμβάνεται σε ένα ερωτηματολόγιο που δημοσιεύεται στο επίσημο περιοδικό (Οκτώβρης - Νοέμβρης 1999) της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ). Δίπλα ακριβώς από το «ενδιαφέρον» κουίζ, φιγουράρουν τα ονόματα των έντεκα Παγκόσμιων Ολυμπιακών Χορηγών: Κόκα Κόλα. IBM. Τζον Χάνκοκ. Κόντακ. Μακ Ντόναλντς. Πανασόνικ. Σάμσουνγκ. ΤΙΜΕS. VISA. XEROX. UPS. Και ακριβώς κάτω από τα ονόματα των πολυεθνικών, οι πέντε κύκλοι των Ολυμπιακών Αγώνων... Αυτό ακριβώς είναι και το περιεχόμενο που δίνει η ΔΟΕ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μια τεράστια αθλητική επιχείρηση, που μοναδικό σκοπό έχει να αποκομίζει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος από το «εμπόρευμα» που «πουλάει».

Το «εμπόρευμα» είναι οι αγώνες. Και η απαραίτητη διακόσμηση, τα Ολυμπιακά Ιδεώδη που το κάνουν ακόμα πιο ελκυστικό. Και τα δισεκατομμύρια δολάρια που εισρέουν στα ταμεία της ΔΟΕ και των εταιριών από τα εμπορικά προγράμματα του σόου που διοργανώνουν κάθε τέσσερα χρόνια, αυξάνονται ραγδαία.

Αρχιτέκτονας του οικοδομήματος της ΔΟΕ είναι ο Χ. Α. Σάμαρανκ. Πρόεδρος της ΔΟΕ από το 1980, μετά από μια... επιτυχημένη καριέρα ως στέλεχος του «Μοβιμιέντο», του ισπανικού φασιστικού κινήματος του Φράνκο, που εκτέλεσε 200.000 πολιτικούς του αντιπάλους και ανάγκασε πάνω από 1.000.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν την Ισπανία.

Με ηγέτη τον Σάμαρανκ, η ΔΟΕ, από το 1980 μέχρι σήμερα, εισέπραξε το ποσό των 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων από προγράμματα μάρκετινγκ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, οι τηλεοπτικές εταιρίες κατέβαλαν 633 εκατομμύρια δολάρια. Ενα τηλεοπτικό κοινό 3,5 δισ. θεατών έχει δημιουργηθεί από την προβολή των αγώνων σε κάθε γωνιά της Γης. Αυτό το κοινό είναι εν δυνάμει πελάτες των πολυεθνικών. Στη Βαρκελώνη, δεκάδες πολυεθνικές - από την Κόκα Κόλα μέχρι τη Μαρς - πλήρωσαν 30 εκατομμύρια δολάρια η καθεμία για να εξασφαλίσουν την παγκόσμια αποκλειστικότητα προβολής των προϊόντων τους μέσω των Ολυμπιακών Αγώνων...

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας αν και διαφημίστηκαν ως οι αγώνες που θα δώσουν την αίγλη που χρειάζεται το Ολυμπιακό Κίνημα, κινούνται ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση. Η αναφορά του επίσημου περιοδικού της ΔΟΕ στην Αθήνα είναι χαρακτηριστική: «Η Αθήνα απολαμβάνει τα καλύτερα οικονομικά οφέλη από τις συμφωνίες που έχει συνάψει η ΔΟΕ, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη πόλη που ανέλαβε μέχρι τώρα αγώνες. Η συμφωνία της ΔΟΕ για τη μετάδοση των αγώνων και η στρατηγική στον τομέα του μάρκετινγκ, εγγυάται έσοδα στην Οργανωτική Επιτροπή περίπου 1 δισ. δολαρίων».

Μετά την ανάληψη των αγώνων από την Αθήνα, οι «Αθάνατοι», παράτησαν τις αναφορές στις «Ολυμπιακές ιδέες» και έπιασαν χαρτί και μολύβι. Τα έσοδα που θα φέρουν οι...«ιδέες» από τη διοργάνωση των αγώνων στη χώρα που τους δημιούργησε, είναι το ζητούμενο. Τα έσοδα από το πρόγραμμα μάρκετινγκ της Αθήνας, αναμένεται να ξεπεράσουν τα 500 εκατομμύρια δολάρια.

Η τεράστια αθλητική επιχείρηση του Σάμαρανκ απειλήθηκε με... πτώχευση, όταν το Νοέμβρη του 1998, ξέσπασε το σκάνδαλο των δωροδοκιών ορισμένων «Αθανάτων» για να στηρίξουν την υποψηφιότητα του Σολτ Λέικ των ΗΠΑ για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002. Βεβαίως, το σκάνδαλο συγκαλύφτηκε και απλά οι «βρώμικοι» «Αθάνατοι» απομακρύνθηκαν με τις τσέπες γεμάτες.

Σε εκείνο το κρίσιμο σημείο για την τεράστια αθλητική επιχείρηση, οι πολυεθνικές εταιρίες φρόντισαν να προστατεύσουν το προϊόν τους. Σε αντάλλαγμα ευνοϊκών οικονομικών συμφωνιών δήλωναν δημόσια τη στήριξή τους στην ηγεσία της ΔΟΕ.

«Παραμένουμε κοντά στους αθλητές, σ τον κόσμο της Αυστραλίας, της Γιούτα και της Ελλάδας που θα διοργανώσουν τους αγώνες του 2000, του 2002 και του 2004 και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι ένα ακόμα ισχυρότερο Ολυμπιακό Κίνημα μπορεί να αναδυθεί», δήλωνε ο Σκοτ Ρανκ, διευθυντής του Παγκόσμιου Ολυμπιακού Τμήματος τηςΚόκα Κόλα στις 25 Μάη του 1999. Στις 2 Ιούνη ο Αλμπερτ Σαρφ, πρόεδρος της Γιουροβίζιον δηλώνει: «Η ΔΟΕ είναι ένας επαγγελματικός οργανισμός και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την ακεραιότητά του ειδικά στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τις διαπραγματεύσεις για την τηλεοπτική κάλυψη».

Η επιχείρηση κρατήθηκε ζωντανή. Μαζί με αυτήν και τα έσοδά της. Που, χρόνο με το χρόνο, αυξάνονται σε βάρος βέβαια του αθλητισμού, που χρησιμοποιείται απλά σαν ένα ισχυρό μέσο, για την αποκόμιση όσο το δυνατόν περισσότερων κερδών από τις πολυεθνικές.