Ανοιχτή επιστολή στον Ελληνα πρωθυπουργό, την οποία κοινοποιεί στον πρόεδρο της Βουλής, στη Γενική Γραμματεία Ισότητας και σε Γυναικείες Οργανώσεις, αναφορικά με την «Κοινωνική Χάρτα Σύγκλισης», απέστειλε η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Στην επιστολή αναφέρονται τα παρακάτω:

«Κύριε πρωθυπουργέ,

Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), που από το 1976 αγωνίζεται για τα δικαιώματα των γυναικών της χώρας μας, ενόψει των εξαγγελιών σας για την "Κοινωνική Χάρτα Σύγκλισης", επιθυμεί να σας επισημάνει ότι:

• Οι γυναίκες που μοχθούν στην πόλη και στην ύπαιθρο συμβάλλοντας με την πληρωμένη και απλήρωτη εργασία τους στην παραγωγή των υλικών και πνευματικών αγαθών, που γεννούν και ανατρέφουν τα παιδιά του τόπου μας, πλήρωσαν και πληρώνουν πολύ ακριβά τις πολιτικές επιλογές της ένταξης στην ΕΕ, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, της ΟΝΕ.

Η επιδιωκόμενη σύγκλιση σημαίνει σύγκλιση της φτώχειας, σημαίνει απόκλιση από το στόχο της ισότιμης θέσης των γυναικών στην κοινωνία.

Η ανεργία, η υποαπασχόληση, η συρρίκνωση της κοινωνικής πολιτικής, η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας, η ακρίβεια, προκαλούν ασφυκτική πίεση στο γυναικείο πληθυσμό, κύρια της λαϊκής οικογένειας.

Η αρχή της ισότητας που προβάλλεται από τους μηχανισμούς της ΕΕ εξυπηρετεί ιδεολογικά την επίλυση των προβλημάτων μέσω της ατομικής και όχι της κοινωνικής ευθύνης που τόση ανάγκη έχουν οι γυναίκες για να αποκτήσουν την ουσιαστική ισοτιμία, τη χειραφέτηση και την απελευθέρωσή τους.

Η ευελιξία στην αγορά εργασίας, που αποτελεί και το στρατηγικό στόχο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ξέρετε καλά ότι ωφελεί τους εργοδότες, με το φτηνό εργατικό δυναμικό, την απαλλαγή από τις δεσμεύσεις συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την ελάττωση έως την κατάργηση της οικονομικής τους συμμετοχής σε ασφάλιση, επιδόματα, την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, η μερική απασχόληση, όπως αποδεικνύεται, δε λύνουν ούτε το πρόβλημα της ανεργίας, ούτε ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες. Αντίθετα, δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα υπερεκμετάλλευσης, ανασφάλειας, τρομοκρατίας και εκβιασμών στους χώρους δουλιάς, αύξηση της "μαύρης" εργασίας.

Η είσοδος της γυναίκας στην αγορά εργασίας με τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, δηλαδή "ο συγκερασμός των εργασιακών και των οικογενειακών υποχρεώσεων", όπως προωθείται από την ΕΕ, καταλήγει τελικά στην ημιανεργία, στην αποφυγή συνδικαλιστικής δράσης, στο κυνήγι της ατομικής λύσης, στην παραίτηση από τη διεκδίκηση κοινωνικής πολιτικής, στην αποδοχή τελικά του παραδοσιακού της ρόλου.

Η συνεχής συρρίκνωση της κοινωνικής πολιτικής πλήττει πρώτα και κύρια τις γυναίκες, οι οποίες καλούνται να υποκαταστήσουν την υποχρέωση του κράτους στη διεκπεραίωση όλης της αναπαραγωγικής διαδικασίας αλλά και σε όλες τις καθημερινές ανάγκες των παιδιών, των γερόντων, των ασθενών, των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Τον ελεύθερο χρόνο και τις ανάγκες για πολιτιστικά αγαθά τις έχουν αναλάβει εργολαβικά - και με το αζημίωτο - οι διαπλεκόμενοι παραγωγοί της τηλεβαρβαρότητας με την ταυτόχρονη δημιουργία και στήριξη προτύπων και στερεοτύπων που εξυπηρετούν το μοντέλο ανάπτυξης της "νέας τάξης πραγμάτων".

Κύριε πρωθυπουργέ,

Ισχυρή Ελλάδα με τις γυναίκες του τόπου μας άνεργες, φτωχές, ανασφαλείς, τρομοκρατημένες και μακριά από την κοινωνική και πολιτική ζωή δεν μπορεί να υπάρξει.

Ισχυρή Ελλάδα με αυξανόμενες τις κοινωνικές παθογένειες στη νεολαία, που έχουν ως κύρια αιτία την ανεργία και τη φτώχεια, όπως είναι η τοξικοεξάρτηση, η πορνεία, η βία και η εγκληματικότητα, δεν μπορεί να υπάρξει.

Οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου έχουν ανάγκη από μια άλλη Κοινωνική Χάρτα, η οποία δε θα υπαγορεύεται από τα συμφέροντα των λίγων αλλά θα νοιάζεται και θα στηρίζει τις εργαζόμενες και θα προσπαθεί για τη σύγκλιση του βιοτικού τους επιπέδου με τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Ιδιαίτερα οι γυναίκες δεν μπορούν να εμπαίζονται με τις "ίσες" ευκαιρίες, μέσα στη ζούγκλα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, της ανταγωνιστικότητας και της "ελεύθερης" αγοράς.

Οι γυναίκες έχουν ανάγκη από οικονομική αυτονομία μέσα από σταθερή δουλιά και κοινωνική πολιτική, που θα τους εξασφαλίζει τη δυνατότητα να ανταποκριθούν ως ισότιμοι πολίτες και στο βιολογικό τους προορισμό.

Κοινωνική Χάρτα για τις γυναίκες του τόπου μας σημαίνει:

• Κατάργηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, καθιέρωση πλήρους και σταθερής απασχόλησης με 35ωρο, 5ήμερο, 7ωρο, με εξασφαλισμένα όλα τα εργασιακά δικαιώματα, με αμοιβή που να εξασφαλίζει όχι μόνο την οικονομική αυτονομία για τη διαβίωση αλλά και τις σύγχρονες ανάγκες για διασκέδαση, διακοπές κ.ά.
• Δημόσια, καθολική, υποχρεωτική και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση για Ελληνίδες και μετανάστριες. Σύνταξη στα 55 που να τους εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση στην 3η ηλικία και να τις περιφρουρεί από την εξαθλίωση. Διατήρηση της 5ετούς διαφοράς στα δύο φύλα ως ελάχιστη αναγνώριση της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και όχι ως διάκριση φύλου
• Κατάργηση του ιδιωτικού τομέα στην Υγεία, στην Παιδεία και στην Πρόνοια διότι τα κοινωνικά αγαθά δεν εμπορευματοποιούνται
• Αναγνώριση της κοινωνικής αξίας της μητρότητας με συγκεκριμένα και ουσιαστικά μέτρα που θα αναλαμβάνουν την κοινωνική ευθύνη για την απόκτηση σωματικά και πνευματικά γερών παιδιών. Η προστασία της μητρότητας από το κράτος έχει να κάνει με τη δημόσια Υγεία, την πρωτοβάθμια περίθαλψη, τα Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού, τους δωρεάν κρατικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς, τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία, την προστασία, μέσα από την πρόληψη, των νέων ανθρώπων από τις κοινωνικές παθογένειες. Μόνο με τέτοια αναγνώριση μπορεί να αντιμετωπιστεί και το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας
• Κοινωνική πολιτική που να απαλλάξει τις εργαζόμενες γυναίκες από τα διπλά και τριπλά βάρη στην οικογένεια ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ουσιαστική ισοτιμία.

Κύριε πρωθυπουργέ,

Αυτή η Κοινωνική Χάρτα είναι φανερό ότι δε χωράει ούτε στις Συνθήκες και στις ντιρεκτίβες της ΕΕ ούτε στα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, ούτε στις ορέξεις των πολυεθνικών, πόσο μάλλον στις δικές σας πολιτικές επιλογές. Αυτή η Κοινωνική Χάρτα, σταθερά προσηλωμένη στις ανάγκες των εργαζομένων, που παράγουν τον πλούτο, θα πραγματωθεί μόνο με τους αγώνες των οργανωμένων κοινωνικών δυνάμεων που με συνέπεια παλεύουν για τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Το μαχητικό γυναικείο κίνημα είναι εδώ και αναλαμβάνει το ιστορικό του χρέος».