Μια αμφιλεγόμενη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) για το σκάνδαλο των «οικοπάρκων», χρησιμεύει ως «Δούρειος Ιππος» στην κυβέρνηση και στον υπουργό Γεωργίας για την πρόκληση ενός ακόμη μεγαλύτερου σκανδάλου: Το ξεπούλημα ανυπολόγιστου αριθμού δασικών εκτάσεων σε επιτήδειους και μεγαλοσυμφέροντα. Με τη συγκεκριμένη γνωμοδότηση, αφ' ενός γίνεται προσπάθεια να «κουκουλωθεί» το σκάνδαλο των οικοπάρκων και αφ' ετέρου ανοίγει διάπλατα ο δρόμος, να αποχαρακτηριστούν από δασικές εκτάσεις, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα θαμνολίβαδων και δασολίβαδων.

Συγκεκριμένα: Στις 27 του περασμένου Ιούνη, το ΝΣΚ συνέταξε τη γνωμοδότηση με αριθμό 273/2003 σχετικά με το γνωστό σκάνδαλο των οικοπάρκων. Να θυμίσουμε ότι, όπως έχει γράψει το σύνολο σχεδόν του ελληνικού Τύπου, σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης Απάτης (OLAF), η χώρα μας καλείται να επιστρέψει στην Κοινότητα, χρήματα που έλαβε από το επιδοτούμενο πρόγραμμα «μακροχρόνια παύση εκμετάλλευσης γαιών» αφού εντάχθηκαν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα εκτάσεις που δεν ακολουθούσαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Για την ακρίβεια, όχι μόνο καλλιεργούμενες εκτάσεις δεν ήταν όπως προβλέπεται, αλλά τα διάφορα «σαΐνια» κατάφεραν και έβαλαν στο πρόγραμμα χορτολίβαδα, θαμνολίβαδα και δασολίβαδα, τα οποία θεωρούνται και είναι βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας δασικές εκτάσεις και μάλιστα, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, όλα έγιναν μεταξύ «συγγενών και φίλων» του υπουργείου και της κυβέρνησης. Με βάση αυτήν την έκθεση του OLAF, έχουν κινηθεί οι διαδικασίες για την επιστροφή από τη χώρα μας του συνόλου των χρημάτων που εισέπραξε, τα οποία ανέρχονται κατά προσέγγιση στα 20,5 εκατ. ευρώ.

Η συγκεκριμένη γνωμοδότηση ήταν η τρίτη κατά σειρά για το ίδιο θέμα και ήρθε να ανατρέψει τις δύο προηγούμενες γνωμοδοτήσεις που έδιναν τελείως διαφορετική εκτίμηση προς τον υπουργό. Να σημειώσουμε, ότι αυτή η γνωμοδότηση, προέκυψε έπειτα από την επιμονή του υπουργού Γεωργίας Γ. Δρυ να ζητά γνωμοδοτήσεις για το ίδιο θέμα, ώσπου να «κάτσει» η πιο συμφέρουσα. Τελικά ο «πόθος» του υπουργού έγινε πραγματικότητα και αυτή η γνωμοδότηση θα του χρησιμεύσει ως βασικό νομικό όπλο έναντι των κοινοτικών δικαστηρίων που ενώπιόν τους θα βρεθεί σύντομα η ελληνική κυβέρνηση. Ταυτόχρονα θα χρησιμεύσει και σε όλους εκείνους που πάντα κατά την έκθεση του OLAF, είχαν ενταχθεί παράνομα στο πρόγραμμα, να συνεχίσουν να εισπράττουν «ζεστό χρήμα».

Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι η συγκεκριμένη γνωμοδότηση αποχαρακτηρίζει τα χορτολίβαδα, θαμνολίβαδα και δασολίβαδα, σερβίροντας το φυσικό περιβάλλον της χώρας στις ορέξεις των κάθε λογής συμφερόντων. Αναφέρεται συγκεκριμένα στην παρ. 17: Η έννοια των τελευταίων, υπό άλλο υπόβαθρο φυσικής πραγματικότητας, δίδεται στον ειδικό νόμο 1734/87 ως σαφώς διαφέρουσα απ' αυτή του δάσους και της δασικής εκτάσεως». Τα σχετικά όμως άρθρα (1,2 και3) του συγκεκριμένου νόμου, έχουν κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας ως αντισυνταγματικά και μάλιστα σε δύο αποφάσεις, το 1991 και το 1997. Φυσικά και δεν είναι δυνατόν να μην αναρωτηθεί ο οποιοσδήποτε καλόπιστος αναγνώστης, πώς είναι δυνατόν, οι έγκριτοι νομικοί που συμμετείχαν στη συνεδρίαση του ΝΣΚ, να μην γνώριζαν το παραπάνω στοιχείο.

Με την παραπάνω γνωμοδότηση, σε συνδυασμό με το επίσης δασοκτόνο νομοσχέδιο «ρύθμιση θεμάτων αγροτικής γης», η κυβέρνηση προσπαθεί να «περάσει» στα κρυφά, το Δασικό πολυ-νομοσχέδιο, το οποίο και δεν ψήφισε μέχρι σήμερα, φοβούμενη τις αντιδράσεις που αυτό θα προκαλέσει.