Η προκλητική αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ) στην περίοδο 1991 - 2002, εξηγεί το λόγο που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δε λένε λέξη για τα κέρδη και ασχολούνται μόνο με το ποιος θα δώσει λίγα παραπάνω ψίχουλα σε μισθωτούς και συνταξιούχους
Οπως φαίνεται και από τα στοιχεία του πίνακα, στην περίοδο από το 1991 μέχρι το 2002 το σύνολο των μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων ΑΕ και ΕΠΕ αύξησαν τα καθαρά προ φόρων κέρδη τους, κατά 828% ήτοι κατά 1.074,8 δισ. δραχμές. Ετσι, τα «αφεντικά» αυτών των μεγάλων επιχειρήσεων είδαν τα κέρδη να απογειώνονται από 129,8 δισ. δραχμές που ήταν το 1991 στο ποσό των 1.204,6 δισ. δραχμών.
Από την ανάγνωση των αναλυτικών στοιχείων, προκύπτει ότι μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης εξασφάλισε η κυβερνητική πολιτική στις μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις σε σχέση με τις εμπορικές.
Συγκεκριμένα:
Απλά, για την ιστορία - μιας και τόσο πολύ ενδιαφέρονται ο πρωθυπουργός αλλά και ο πρόεδρος της ΝΔ - στην ίδια περίοδο, δηλαδή από το 1991 μέχρι το 2002, χάρη στις... «γενναιόδωρες» εισοδηματικές πολιτικές που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, το κατώτερο μεροκάματο αυξήθηκε μόλις κατά 119,6%, καθώς από 3.408 δραχμές που ήταν το 1991 διαμορφώθηκε στις 7.483 δραχμές το 2002.
Ετσι, εξηγείται και το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης (ανάλογη είναι και η τακτική του προέδρου της ΝΔ Κ. Καραμανλή), μιλούν συνεχώς και ερίζουν γύρω από τις αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις, τις κοινωνικές δαπάνες και γενικότερα τη φτώχεια και το βιοτικό επίπεδο του λαού, ενώ αποφεύγουν σαν ο διάβολος το λιβάνι να συζητήσουν για την προκλητική αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων.
Το γεγονός όμως, ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είπε λέξη για τα κέρδη των επιχειρήσεων, στη ΔΕΘ ή στο Ζάππειο (όπου παρουσίασε τη «Χάρτα σύγκλισης»), δε σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ ξέχασε ή δεν ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών (τραπεζιτών, εμποροβιομηχάνων κλπ). Για τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντί να «τάζει», προτιμά να δίνει τις κατάλληλες εντολές στα κυβερνητικά όργανα και τα κρατικά ταμεία για την άμεση ικανοποίηση των «επιθυμιών» που προβάλλουν οι φορείς και άλλοι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου. Τα ίδια ακριβώς, ισχύουν και για την ηγεσία και τον πρόεδρο της ΝΔ, Κ. Καραμανλή, που προτιμά να αντιπαρατίθεται με την κυβέρνηση κυρίως πάνω σε λαϊκίστικα προβλήματα.
Η αλήθεια, όμως είναι πως και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, δεν κρύβουν τις προθέσεις τους απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο (δηλώνοντας δημόσια με διπλωματική γλώσσα πως στηρίζουν κάθε μέτρο που βελτιώνει την «ανταγωνιστικότητα», την «παραγωγικότητα», την «επιχειρηματικότητα», ενώ και στην πράξη κάνουν ό,τι μπορούν για την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Στα πλαίσια αυτά, έχουν ψηφίσει - πολλές φορές από κοινού - μια σειρά νόμους και διατάξεις (απελευθέρωση της αγοράς, αυξήσεις επί αυξήσεων στις κρατικές ενισχύσεις που δίνονται στους μεγαλοεπιχειρηματίες σαν κίνητρα για αύξηση των επενδύσεων, εξαγωγών, της απασχόλησης κλπ), συμβάλλοντας έτσι στην προκλητική αύξηση των κερδών και υπερκερδών και ταυτόχρονα στην εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Οι απλόχερες υποσχέσεις του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτη, που έρχονται να συμπληρωθούν από τον πρόεδρο της ΝΔ, Κ. Καραμανλή, (ο οποίος διεκδικεί τον πρωθυπουργικό θώκο), κάνουν επίκαιρη τη λαϊκή παροιμία «όπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι»... Ετσι, στις αλχημείες στις οποίες επιδόθηκε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) το περασμένο Σαββατοκύριακο, με στόχο να εξωραΐσει την κατάσταση της οικονομίας και των Ελλήνων εργαζομένων, ήρθαν να προστεθούν τώρα και οι απλόχερες υποσχέσεις του ίδιου και του οικονομικού του επιτελείου. Υποσχέσεις - για πλουσιοπάροχη ενίσχυση των λαϊκών εισοδημάτων μέσω της εισοδηματικής, τιμολογιακής, φορολογικής, κοινωνικής και γενικότερης οικονομικής πολιτικής - που μοιράστηκαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομίας κατά την παρουσίαση στο Ζάππειο Μέγαρο του προεκλογικού φυλλαδίου του ΠΑΣΟΚ, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Χάρτα σύγκλισης» 2004 - 2008.
Ο πρωθυπουργός και το οικονομικό του επιτελείο, με τη δέουσα βοήθεια των φιλοκυβερνητικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, μας βομβαρδίζουν καθημερινά με στοιχεία και αριθμούς για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, που οδηγούν -δήθεν- στην αύξηση της ευημερίας ΟΛΩΝ των Ελλήνων. Επικαλούμενος από το βήμα της ΔΕΘ τα διάφορα «κοινωνικά πακέτα», ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υποστήριξε: «... Το 2000 - 2001 είμαστε σε πολύ μικρή απόσταση όσον αφορά τις κοινωνικές δαπάνες από το μέσο όρο των κοινωνικών δαπανών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και με το κοινωνικό πακέτο το οποίο αναγγείλαμε φτάσαμε περίπου το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι ο πρώτος ευρύτερος σημαντικός τομέας που πετύχαμε τη σύγκλιση. Η τρίτη 4ετία, όπως είπα πριν, θέλουμε να προχωρήσουμε τη σύγκλιση και σε πολλούς άλλους τομείς»! Και φρόντισε να μας πείσει γι' αυτό, δημοσιοποιώντας την περασμένη Τετάρτη τη «Χάρτα σύγκλισης», με πλουσιοπάροχες υποσχέσεις για γενναιόδωρες αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις, στα εισοδήματα των αγροτών, στα επιδόματα και τις επιδοτήσεις σε οικονομικά και κοινωνικά ανίσχυρους.
Με την τακτική αυτή, ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα μεγάλα και καθημερινά προβλήματα που ταλανίζουν τους εργαζόμενους και δίνουν την κατάλληλη τροφή για την ενίσχυση του δικομματισμού και της πόλωσης. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο αρχηγός της ΝΔ Κ. Καραμανλής - που είναι υπέρμαχος της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής - αντιπαρέθεσε στην πράσινη «Χάρτα σύγκλισης» τη γαλάζια «Χάρτα απόκλισης» με τα, υπαρκτά, μικρά και μεγάλα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Στα πλαίσια αυτά, ακούσαμε τον Κ. Καραμανλή από τη μια να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι απέτυχε να εκπληρώσει τους στόχους που είχε θέσει τις παραμονές των εκλογών του 1996, 1998 και του 2000 και από την άλλη να υπόσχεται λύσεις σ' αυτά τα προβλήματα, αν ο λαός τη στείλει τη ΝΔ στην κυβέρνηση και τον ίδιο στην πρωθυπουργία!
Η ιστορία όμως διδάσκει ότι οι «καλύτερες μέρες» - που υπόσχονταν προεκλογικά και δεσμεύονταν να εφαρμόσουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ στα τελευταία χρόνια ζητώντας τη λαϊκή ψήφο για να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση - μετατράπηκαν την επομένη των εκλογών σε πολύ χειρότερες, με τις νέες δέσμες και δεσμίδες αντιλαϊκών μέτρων που εφαρμόστηκαν. Η ιστορία διδάσκει, επίσης, πως όταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ υπόσχονται «προστασία των εισοδημάτων» και «ακόμη καλύτερες μέρες» για τους εργαζόμενους, έχουν υπόψη τους την ολιγαρχία του πλούτου και το μεγάλο κεφάλαιο, κάνοντας ό,τι περνά από το χέρι τους για την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ασυδοσίας των κάθε είδους μεγαλοεπιχειρηματιών.