Το συμπέρασμα από τις δηλώσεις του Αμερικανού ΥπΕξ, Κόλιν Πάουελ, μετά τη συνάντησή του με το «κουαρτέτο» ήταν ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη πίεσης προς το Ισραήλ να αλλάξει την καταστροφική πολιτική που ακολουθεί ώστε να υπάρξει κάποια «πρόοδος» στον λεγόμενο οδικό χάρτη. Αντ' αυτού, ο Πάουελ είπε πως, αν οι Παλαιστίνιοι δε βρουν έναν ηγέτη που θα αναλάβει το θέμα της ασφάλειας και θα «δράσει» κατά οργανώσεων όπως η «Χαμάς», όπως χαρακτηριστικά είπε, «θα είμαστε συνεχώς ανικανοποίητοι». Με άλλα λόγια, κάλεσε για την ανάδειξη μιας παλαιστινιακής ηγεσίας που θα οδηγήσει την κατάσταση στα Κατεχόμενα σε εμφύλιο για να ικανοποιηθεί η κυβέρνηση Σαρόν, που ούτως ή άλλως συνεχίζει τις «στοχευμένες δολοφονίες» κατά των αντιστασιακών οργανώσεων...

Ο ΓΓ του ΟΗΕ - όπως και οι υπόλοιποι του «κουαρτέτου» - ουσιαστικά συμφώνησε: «Κάθε πλευρά πρέπει να κάνει περισσότερα», είπε ο Κόφι Ανάν, που παράλληλα καταδίκασε «τη βία» (των Παλαιστινίων - οι Ισραηλινοί «αμύνονται» προφανώς; Μεσούσης της κατοχής;) και κάλεσε τους Παλαιστίνιους να κάνουν «επείγοντα και αποφασιστικά βήματα» εναντίον των ενόπλων οργανώσεων. Απόλυτα συνταυτισμένοι με την αμερικανική λογική, οι εκπρόσωποι ΕΕ και Ρωσίας κάλεσαν να υπάρξει μια παλαιστινιακή ηγεσία «υπό τον ξεκάθαρο έλεγχο ενός ενισχυμένου πρωθυπουργού και υπουργού Εσωτερικών». Πρόκειται για μια γραμμή «πολιτικής δολοφονίας» του Γιάσερ Αραφάτ - που αντιπρότειναν οι Αμερικανοί στην απόφαση της κυβέρνησης του Αριέλ Σαρόν να «απομακρύνει», δηλαδή να δολοφονήσει, τον εκλεγμένο Παλαιστίνιο Πρόεδρο, και μέχρι στιγμής ακολουθείται με θρησκευτική ευλάβεια.

Η γαλλική αντιπροσωπεία ψέλλισε κάτι περί ανάγκης επιτάχυνσης του «οδικού χάρτη» και σύγκλησης διεθνούς διάσκεψης ειρήνης, πρόταση που ο Πάουελ απέρριψε δίχως δεύτερη κουβέντα: «Δε βλέπω το σκοπό μιας τέτοιας διάσκεψης», είπε, απόντος ενός Παλαιστινίου ηγέτη «αποφασισμένου να καταπολεμήσει την τρομοκρατία»...

Ουσιαστικά, έτσι, ο Πάουελ έθεσε τους όρους για να γίνει ανεκτή η κυβέρνηση που θα παρουσιάσει ο Αχμέντ Κορέι. Τι θέλουν οι ΗΠΑ; «Εναν εταίρο με τον οποίο θα μπορούμε να συνεργαστούμε». Δηλαδή μια κυβέρνηση ανδρεικέλων αλά Ιράκ. Δύσκολο να το «καταφέρει» αυτό ο Κορέι...

Αν βεβαίως δεν υπάρξει τέτοια παλαιστινιακή κυβέρνηση, υπάρχουν κι άλλες επιλογές. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Αριέλ Σαρόν, και ο ΥπΕξ, Σιλβάν Σαλόμ, αμφότεροι «δεσμεύτηκαν» ότι θα συζητήσουν με τους Αμερικανούς πριν αποφασίσουν να «απομακρύνουν» τον Γιάσερ Αραφάτ. Σε συνέντευξή του στην «Γιεντότ Αχρονότ», ο Σαρόν τόνισε ότι «πρέπει να λάβουμε υπόψη τις σκέψεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι πιθανό να έχουν δίκιο όταν εκτιμούν ότι η εκδίωξη του Αραφάτ θα τους προκαλέσει προβλήματα στη Μέση Ανατολή, καθώς ανησυχούν ιδιαίτερα για το Ιράκ».

Οσον αφορά στο Τείχος του Αίσχους, τον «φράκτη ασφαλείας», όπως προτιμούν να τον αποκαλούν στο Τελ Αβίβ, η κατασκευή του οποίου συνεχίζεται με κάποιους περιορισμούς από πλευράς Αμερικανών, χτες έγινε γνωστό ότι σχεδιάζεται να τοποθετηθούν πάνω του εξ αποστάσεως ελεγχόμενα οπλοπολυβόλα, που θα ανοίγουν πυρ αυτόματα, μόλις πλησιάσει κάποιος Παλαιστίνιος με την πρόθεση να περάσει από το τείχος! (Προφανώς πρόκειται για νέο τεχνολογικό επίτευγμα: Πολυβόλα με ικανότητες ψυχολόγου...). Στρατιωτική πηγή του Ισραήλ παραδέχτηκε ότι τα πολυβόλα, που θα μπορούν να πλήττουν «στόχους» σε απόσταση ενός χιλιομέτρου, υπάρχει «η πιθανότητα» να πλήξουν και «αθώους Παλαιστίνιους». Ο πρωθυπουργός Σαρόν μάλλον δε θα έχει πρόβλημα με αυτό...

Και όλα αυτά την ώρα που, από το Αμάν της Ιορδανίας, η UNRWA, η υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, ανακοίνωσε ότι περικόπτει τη βοήθεια που παρέχει στον πληθυσμό και θα δώσει στους δικαιούχους μόνον το 12% όσων προέβλεπε (!) διότι δεν έχει λάβει ούτε καν το μισό φετινό του προϋπολογισμό από τους «δωρητές», δηλαδή 40 εκατ. δολάρια - εκ των οποίων τα 31 έρχονται από τις ΗΠΑ.